Ο Λευκός Οίκος μόλις δημοσίευσε αυτό που οι Βρυξέλλες λογοκρίνουν εδώ και μια δεκαετία: Η Ευρώπη έχει συρρικνωθεί από το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ στο 14%, οδεύει προς μια «διαγραφή του πολιτισμού» και στην τρέχουσα πορεία της θα είναι «αγνώριστη σε είκοσι χρόνια». Όχι οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Όχι οι διαφωνούντες αναλυτές. Η Ουάσινγκτον, στη δική της εθνική στρατηγική, σηματοδοτεί τη στιγμή του θανάτου, γράφει το The Islander.
Η τραγωδία της Ευρώπης δεν είναι ότι ηττήθηκε από μια εξωτερική δύναμη. Η τραγωδία της είναι ότι έχει παραδοθεί οικειοθελώς στην καταστροφή, μπερδεύοντας την ηθική
ματαιοδοξία με τη στρατηγική, τον αυτοτραυματισμό της με αρχές και τα νεοσυντηρητικά χειροκροτήματα με την κυριαρχία. Δεκαεννέα γύροι κυρώσεων, να παραλύσουν οικονομικά τη Ρωσία, εξερράγησαν στο στήθος της ίδιας της Ευρώπης.Οι βιομηχανίες έφυγαν τρομαγμένες σαν αποδημητικά πουλία, την εγκατέλειψαν για αλλού, η ενέργεια διαβρώθηκε, τα σύνορα καταργήθηκαν, οι αγρότες εξεγέρθηκαν, οι μισθοί εκμηδενίστηκαν, η διαφωνία ποινικοποιήθηκε βάσει «αξιών» που δημιουργήθηκαν από τεχνοκράτες που δεν είχαν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους, με απόλυτη αδιαφορία & περιφρόνηση προς τους Ευρωπαίους.
Και ενώ η Ευρώπη φώναζε συνθήματα, η Ρωσία έχτιζε ουσία, έναν οικονομικό κολοσσό. Το «βενζινάδικο με τα πυρηνικά όπλα» που χλεύαζαν είναι τώρα η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο σύμφωνα με την PPP, που αναπτύσσεται ταχύτερα από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και επαναβιομηχανοποιεί, αναπροσανατολίζει και επανασυνδέει ολόκληρη την Ευρασία. Ο στόχος της σταυροφορίας της Ευρώπης έγινε ισχυρότερος, οι σταυροφόροι φτωχότεροι. Αυτό δεν είναι μία απλή ειρωνεία της ιστορίας. Ήταν αναπόφευκτο.
Τώρα έρχεται η πιο βάναυση πρόταση στην αμερικανική στρατηγική: η προειδοποίηση ότι ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη «μπορεί σύντομα να μην είναι αρκετά ισχυρά για να παραμείνουν αξιόπιστοι σύμμαχοι». Αυτή είναι η Ουάσινγκτον που υποχωρεί από ένα φλεγόμενο σπίτι με την ηρεμία ενός εμπρηστή που γράφει μια έκθεση για το συγκεκριμένο περιστατικό. Ο ίδιος προστάτης που οδήγησε την Ευρώπη σε αντιπαράθεση πολύ πριν από τον Τραμπ είναι τώρα απασχολημένος με τη διαμόρφωση του άλλοθι του, παρουσιάζοντας την κατάρρευση της Ευρώπης ως ένα απρόβλεπτο ατύχημα και όχι ως την προβλέψιμη συνέπεια των πολιτικών που ενθάρρυναν το Βαθύ Κράτος και ανάγκασαν τις Βρυξέλλες να τις υιοθετήσουν με ιεραποστολικό ζήλο.
Η ΕΕ δεν θα αναγνωρίσει την ταπείνωση, επειδή έφτασε μεταμφιεσμένη σε πίστη, και επειδή το σενάριο που χρησιμοποιείται για την εγκατάλειψη της γηραιάς ηπείρου είναι το ίδιο σενάριο που η Ευρώπη εξακολουθεί να επιμένει να ακολουθεί.
Μια ήπειρος που κάποτε γέννησε τον δυτικό πολιτισμό, τώρα διώκει τους πολίτες της για τον λόγο τους, συνθλίβει τους δικούς της αγρότες με τις ασπίδες των ασυνομικών της, βάζει φωτιά στις βιομηχανίες της για το πράσινο δόγμα της και πλασάρει ολόκληρο το θέαμα ως πράσινη ανάπτυξη & διαφωτισμό. Έχει παραδώσει την ενέργειά της στην ιδεοληψία της, τη βιομηχανία της στις παραισθήσεις του γέρου του Νταβός, την ασφάλειά της στις ιδιοτροπίες της Αμερικής και το μέλλον της στον στον ανατοκισμό.
Ένας πολιτισμός δεν μπορεί να ζήσει με αφηρημένες έννοιες, αλλά οι διεστραμμένες ελίτ των παγκοσμιοποιητών μπορούν, επειδή έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα όπου το κόστος μετακυλίεται στον λαό και η διαφθορά ρέει σε αυτούς που δεν υφίστανται ποτέ τις συνέπειες.
Η NSS δεν είναι στρατηγική. Είναι μια ανοιχτή εξομολόγηση. Η Ρωσία έχει απορροφήσει το πλήγμα, έχει αναπροσαρμοστεί και στάθηκε όρθια. Η Ευρώπη έχει βυθιστεί στις ψευδαισθήσεις που λανθασμένα θεώρησε ισχύ, ενώ η Ουάσιγκτον, που ήδη προετοιμάζεται για το επόμενο κεφάλαιο, αγνοεί σιωπηλά τις συνέπειες.
Η ηπειρωτική Ευρώπη κάποτε κατείχε το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Σήμερα, κατέχει μόνο το 14%, με σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου οικονομικού βάρους της να εξαφανίζεται σε μια μόνο γενιά. Όχι από εισβολή. Όχι από τον Πούτιν. Αλλά με τις αυτοκαταστροφικές αποφάσεις που έλαβαν οικειοθελώς οι δικές της διεφθαρμένες ελίτ. Η Ευρώπη δεν ήταν αιχμάλωτη. Δεν παρασύρθηκε σε αυτόν τον κακοτάχαλο δρόμο. Μόνη της επέλεξε την ιδεοληψία αντί της ενεργειακής ασφάλειας, τη φαντασία αντί της βιομηχανίας, την υπακοή αντί της κυριαρχίας. Είχε τη δύναμη να συμπεριφέρεται σαν πολιτισμός, αλλά αντ’ αυτού, αντίθετα, συμπεριφέρθηκε σαν ένας σκυθρωπός, αλαζονικός υποτελής.
Ορκίστηκαν ότι η Ρωσία θα εξαφανιζόταν.
Ωστόσο, η Ρωσία, παραμένει οχυρωμένη, κυρίαρχη και αναπτυσσόμενη, ο ευρασιατικός πόλος που επέμεναν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει. Η οικονομία της έχει φτάσει στις τέσσερις κορυφαίες στον κόσμο, ενώ η Ευρώπη καταρρέει. Η βιομηχανική της βάση αναπτύσσεται, ενώ της Ευρώπης βουλιάζει οικονομικά & ηθικά.
Και είναι η Ευρώπη που ξεθωριάζει: λογοκριμένη, φιμωμένη, εξαντλημένη, χωρίς πηδάλιο ακυβέρνητη εν μέσω φουρτούνας, κυβερνώμενη από μια μη εκλεγμένη ελίτ που αποκαλούν την υπακοή ενηλικίωση και την εξάρτηση πεφωτισμό. Μια ήπειρος που κάποτε ήταν ο πυρήνας της παγκόσμιας ιστορίας, τώρα παρασύρεται από τα κύματα στα βράχια, αγνώριστη, ακόμη και από τον σύμμαχο της, την Αμερική που ήταν αυτή που την έσπρωξε στην αυτοκαταστροφή και τώρα επινοεί το άλλοθι για να την παρατήσει μόνη της.
Η ΕΕ προσπάθησε να σβήσει, να εξαλείψει τη Ρωσία. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη διέγραψε τον εαυτό της. Και η Ουάσιγκτον απλώς έγραψε τη νεκρολογία της. Τον επικήδειο της
Από το triklopodia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου