Αναπάντεχη αρχαιολογική ανακάλυψη στον Αμαζόνιο – Βρέθηκαν τεφροδόχοι με οστά ανθρώπων που ίσως ξαναγράφει την Ιστορία

Μία αναπάντεχη αρχαιολογική ανακάλυψη στα βάθη ενός τροπικού δάσους στον Αμαζόνιο, μπορεί να ρίξει φως σε έναν μυστηριώδη πολιτισμό της αρχαιότητας.

Τον Μάιο, ντόπιοι κάτοικοι ενός χωριού της Βραζιλίας, παρατήρησαν αρκετά ασυνήθιστα αντικείμενα, μετά την πτώση ενός δέντρου σε μια πλημμυρική περιοχή στην κοινότητα Fonte.

Από τις ρίζες του πεσμένου δέντρου, ξεπρόβαλαν συνολικά επτά ταφικές τεφροδόχοι με διάμετρο μέχρι

90 εκατοστά.

Τα αγγεία, θαμμένα περίπου 40 εκατοστά κάτω από το έδαφος, περιείχαν οστά από ανθρώπους, ψάρια και χελώνες, από την προ – Ισπανική περίοδο.

Η ανακάλυψη πραγματοποιήθηκε στη Lago do Cochila ένα τεχνητό νησί που κατασκευάστηκε από αρχαίους λαούς  στην περιοχή του Μέσου Σολιμόες (η μεσαία περιοχή του ποταμού Σολιμόες, γνωστή για τη βιοποικιλότητά της, τους πλούσιους οικοτόπους στις πλημμυρικές πεδιάδες και τη σημαντική αρχαιολογική και πολιτισμική της κληρονομιά).

Φωτογραφία των τεφροδόχων που ανακαλύφθηκαν σε τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία. Ένα εξαιρετικό εύρημα. Φωτογραφία: Marcio Amaral

Ένας προ – Ισπανικός οικισμός με μόνιμους κατοίκους

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, στην περιοχή υπήρχαν αρχαίες κατοικίες πάνω σε πήλινες και κεραμικές πλατφόρμες που κατασκευάστηκαν για να αντέχουν στις πλημμύρες του ποταμού.

Η επικεφαλής αρχαιολόγος, Geórgea Layla Holanda, από το Ινστιτούτο Mamirauá, δήλωσε για τις τεφροδόχους: «Έχουν όγκο και δεν έχουν κεραμικά σκέπαστρα, κάτι που μαρτυρά πως μπορεί να είχαν σφραγιστεί με τα οργανικά υλικά, τα οποία από τότε, αποσυντέθηκαν. Βρέθηκαν θαμμένα σε βάθος 40 εκατοστών, πιθανόν κάτω από παλιά σπίτια».

Τις χαρακτήρισε ως «από τις σημαντικότερες στην αρχαιολογική ιστορία του Αμαζονίου τα τελευταία χρόνια».

Το περιεχόμενο των τεφροδόχων, μπορεί να συνδέεται με ταφικά έθιμα και τελετουργικά αλλά και με διατροφικές πρακτικές. Η αρχική ανάλυση, υποδηλώνει ότι τα αντικείμενα κατασκευάστηκαν με τη χρήση διαφόρων τεχνικών κεραμικής, μαρτυρώντας μια πολυπολιτισμική κοινωνία, χαμένη από χρόνια και άγνωστη έως σήμερα.

Πράσινος πηλός

Οι αρχαιολόγοι, προς έκπληξή τους, ανακάλυψαν ότι είχε χρησιμοποιηθεί πράσινος πηλός, ο οποίος είναι εξαιρετικά σπάνιος, ενώ έχει ταυτοποιηθεί σε άλλα σημεία στην περιοχή Άλτο Σολιμόες.

Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να είναι άγνωστο αν οι τεφροδόχοι συνδέονται με καμιά κεραμική παράδοση προ – Κολομβιανού πολιτισμού, για παράδειγμα η «Amazonian Polychrome», μια παραδοσιακή καλλιτεχνική και κεραμική τεχνική των αυτοχθόνων πολιτισμών της Αμαζονίας, που χαρακτηρίζεται από την πλούσια χρωματική διακόσμηση στα κεραμικά σκεύη.

Αυτή η τέχνη συναντάται ιδιαίτερα στις περιοχές του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, όπου διαφορετικές φυλές έχουν αναπτύξει μοναδικά στυλ και μοτίβα.

Επανασύνδεση με τον προγονικό τρόπο ζωής

Περιγράφοντας το σημείο της ανακάλυψης, ο ερευνητής Márcio Amaral είπε: «Τα τεχνητά αυτά νησιά, είναι υπερυψωμένες αρχαιολογικές δομές σε πλημμυρικές πεδιάδες, το υλικό των οποίων έχει απομακρυνθεί από άλλες περιοχές και έχει αναμιχθεί με κεραμικά θραύσματα, τα οποία προστέθηκαν σκόπιμα, για επιπλέον υποστήριξη. Είναι μια σημαντική μηχανική τεχνική των αυτοχθόνων που μαρτυρά την αποτελεσματική διαχείριση της γης και πληθυσμιακή πυκνότητα στο παρελθόν».

Η έρευνα διεξάγεται με τη βοήθεια της παραποτάμιας κοινότητας του São Lázaro, οι οποίοι καθοδηγούν τους επιστήμονες στο σημείο, στο οποίο μπορούν να φτάσουν μόνο μέσα από θαλάσσιες διαδρομές.

Η Holanda πρόσθεσε: «Είναι μια επανασύνδεση με τους προγονικούς τρόπους ζωής, οι οποίες άντεξαν μέχρι σήμερα, μέσα από τις παραδοσιακές γνώσεις του δάσους. Έχουν όγκο, δεν έχουν κεραμικά κλείστρα, κάτι που μπορεί να μαρτυρά πως, ήταν ήδη σφραγισμένα με την οργανική ύλη που αργότερα αποσυντέθηκε».

Μετά την ανακάλυψή τους, τα αντικείμενα μεταφέρθηκαν στα κεντρικά Τεφέ, έδρα του Ινστιτούτου Mamirauá που απέχει 12 ώρες με πλωτό.

Η ανακάλυψη αυτή βοηθά επίσης να εξηγηθεί πώς οι αρχαίοι λαοί αξιοποιούσαν τις περιοχές των πλημμυρικών πεδιάδων, σύμφωνα με το τοπικό μέσο ενημέρωσης Metropoles.

 

Οι αρχαιολόγοι ανέκαθεν, θεωρούσαν αυτές τις περιοχές προσωρινές εγκαταστάσεις, όμως τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν, πως στην πλημμυρισμένη περιοχή, ενδέχεται να υπήρχαν μόνιμα εγκατεστημένοι κάτοικοι.

Από το enikos