Το Έβερεστ συνεχίζει να ψηλώνει με ένα σούπερ ποτάμι να το… σπρώχνει προς τα πάνω

 Το ψηλότερο βουνό στον πλανήτη έχει ψηλώσει μερικές δεκάδες μέτρα τα τελευταία 89 χιλιάδες έτη.

Το Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό της Γης με ύψος 8,85 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και σύμφωνα με νέα μελέτη στην εξακολουθεί να ψηλώνει. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία η οροσειρά των Ιμαλαΐων δημιουργήθηκαν πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια όταν η ινδική υποήπειρος συγκρούστηκε με την Ευρασία.

Έχει διαπιστωθεί ότι

γεωλογικές διεργασίες οδηγούν σε μια σταθερή μικρή ανύψωση της οροσειράς από την στιγμή της γέννησης τους μέχρι και σήμερα αλλά το Έβερεστ παρουσιάζει μεγαλύτερο ρυθμό ανύψωσης. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι η αιτία της ανύψωσης του Έβερεστ κατά περίπου 15-50 μέτρα τα τελευταία 89 χιλιάδες έτη και αυτό οφείλεται στη συγχώνευση δύο κοντινών συστημάτων ποταμών.

Γεωλογικός ανελκυστήρας

Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο ποταμός Κόσι συγχωνεύτηκε με τον ποταμό σε μια διαδικασία που ονομάζεται ισοστατική ανάκαμψη. Περιλαμβάνει την άνοδο των χερσαίων μαζών στον φλοιό της Γης όταν το βάρος της επιφάνειας μειώνεται. Ο φλοιός, το πιο εξωτερικό στρώμα της Γης, ουσιαστικά επιπλέει πάνω από ένα στρώμα μανδύα που αποτελείται από ζεστό, ημι-υγρό βράχο.

Σε αυτήν την περίπτωση, η συγχώνευση των ποταμών με τον ποταμό Αρούν να… υποτάσσεται στον Κόσι καθώς τα ποτάμια άλλαξαν πορεία με την πάροδο του χρόνου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ολόκληρο το μήκος του ποταμού Αρούν έγινε μέρος του συστήματος του ποταμού Κόσι. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε επιταχυνόμενη διάβρωση που έχει μεταφέρει τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και εδάφους, μειώνοντας το βάρος του περιοχή κοντά στο Έβερεστ.

«Η ισοστατική ανάκαμψη μπορεί να παρομοιαστεί με ένα επιπλέον αντικείμενο που προσαρμόζει τη θέση του όταν αφαιρείται το βάρος» αναφέρει ο γεωεπιστήμονας Γιν Τζεν Ντάι του Πανεπιστημίου Γεωεπιστημών σο Πεκίνο εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι ερευνητές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν αριθμητικά μοντέλα για να προσομοιώσουν την εξέλιξη του συστήματος του ποταμού, υπολόγισαν ότι η ισοστατική ανάκαμψη αντιπροσωπεύει περίπου το 10% του ετήσιου ρυθμού ανύψωσης του Έβερεστ.

Αυτή η γεωλογική διαδικασία δεν είναι μοναδική στα Ιμαλάια. «Ένα κλασικό παράδειγμα είναι η Σκανδιναβία, όπου η γη εξακολουθεί να ανεβαίνει ως απάντηση στο λιώσιμο των παχύρρευστων στρωμάτων πάγου που κάλυψαν την περιοχή κατά την τελευταία Εποχή των Παγετώνων. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται σήμερα, επηρεάζοντας τις ακτές και τα τοπία, χιλιάδες χρόνια μετά την υποχώρηση των πάγων. Η έρευνά μας υπογραμμίζει τη δυναμική φύση του πλανήτη μας. 

 

Ακόμη και μια φαινομενικά αμετάβλητη γεωλογική δομή όπως το Έβερεστ υπόκειται σε συνεχείς γεωλογικές διεργασίες, υπενθυμίζοντάς μας ότι η Γη αλλάζει συνεχώς, συχνά με τρόπους ανεπαίσθητους στην καθημερινή μας ζωή» λέει ο Ντάι.

Από το naftemporiki