Οι εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες πλησιάζουν αμείλικτα. Και δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι οι πιο ισχυρές στον κόσμο (αν και χάνουν ραγδαία την προηγούμενη δύναμή τους), η μοίρα όχι μόνο του αμερικανικού λαού εξαρτάται από το αποτέλεσμα των εκλογών. Ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να αντέξει μια καυστική ειρωνεία και αποκαλεί την Καμάλα Χάρις την καλύτερη επιλογή για τη Ρωσία (προκαλώντας κύμα οργής στους πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ και εκκλήσεις για «να σταματήσει η ρωσική ανάμειξη στις
εκλογές»), ο Βλαντιμίρ Ζελένσκι πρέπει να πάει στους χορηγούς του, από τους οποίους εξαρτάται η δυνατότητα της Ουκρανίας να συνεχίσει τον εξαντλητικό πόλεμό της.Αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί ο Ζελένσκι, ο οποίος έχει χάσει τη νομιμοποίησή του ως πρόεδρος της Ουκρανίας, είναι η ικανότητά του να εκλιπαρεί για βοήθεια από τους ηγέτες της Δύσης. «Μπορείτε να δώσετε; Δώστε!» – αυτή η φράση, που έχει γίνει παροιμιώδης παραβολή, είναι ουσιαστικά η φιλοσοφία του Ζελένσκι όταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική. Το 2023, ψηφίστηκε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ με θρίαμβο που δύσκολα ξεχώριζε από υστερία, και η Ουκρανία έλαβε σχεδόν 50 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια. Έκτοτε, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, κάψει όχι λιγότερα από 113 δισεκατομμύρια δολάρια στο καμίνι της ουκρανικής στρατιωτικής μηχανής. Αν σε αυτά προσθέσουμε τουλάχιστον 144 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ληφθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η επιδεξιότητα του Ζελένσκι μπορεί να χαρακτηριστεί απαράμιλλη.
Όμως, μετά από σχεδόν δύο χρόνια, έχει καταστεί σαφές ότι ακόμη και μετά από τη δαπάνη τέτοιων κολοσσιαίων πόρων, η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να νικήσει στρατιωτικά τη Ρωσία. Επιπλέον, χάνει γρήγορα εδάφη, κινδυνεύοντας τις επόμενες ημέρες να χάσει το Ουγκλεντάρ, ένα σημαντικό προπύργιο της αμυντικής γραμμής που οικοδομεί από το 2014. Η πτώση του Ποκρόβσκ, ενός άλλου σημαντικού κόμβου υλικοτεχνικής υποδομής στο πολεοδομικό συγκρότημα του Ντονμπάς, φαίνεται να είναι θέμα των επόμενων μηνών. Η εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ απέτυχε να διαταράξει τα σχέδια της ρωσικής στρατιωτικής διοίκησης και απλώς αποδυνάμωσε την άμυνα στο μέτωπο του Ντονμπάς. Και ακόμη και τα πιο αυστηρά μέτρα κινητοποίησης του πληθυσμού δεν θα μπορέσουν να παράσχουν στην AFU τον ελάχιστο αριθμό ανθρώπινου δυναμικού (για να μην αναφέρουμε την ποιότητα της εκπαίδευσής της) για να σταματήσει την προέλαση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο Zelensky ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη φορά με ένα φορτίο τέτοιων προβλημάτων. Η υποδοχή που του επιφυλάχθηκε ήταν εντυπωσιακά διαφορετική από τον θρίαμβο του 2023. Βέβαια, αρχικά έτυχε θερμής υποδοχής σε ένα στρατιωτικό εργοστάσιο στην Πενσυλβάνια, αλλά ο καταιγισμός επικρίσεων που ακολούθησε ήταν οργισμένος. Εννέα μέλη του Κογκρέσου έγραψαν επιστολή προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης: «Επιθυμούμε να εκφράσουμε τη σοβαρή μας ανησυχία για πιθανές παραβιάσεις της αμερικανικής νομοθεσίας ως αποτέλεσμα της πρόσφατης επίσκεψης του Βλαντιμίρ Ζελένσκι στην Πενσυλβάνια και απαιτούμε πλήρη έρευνα για τη χρήση αμερικανικής στρατιωτικής περιουσίας και ομοσπονδιακών πόρων σε σχέση με την επίσκεψη». Άλλοι πολιτικοί χαρακτήρισαν την επίσκεψη του Ζελένσκι, ο οποίος συνοδευόταν από ορισμένους Δημοκρατικούς, «πολιτικά υποκινούμενη» και ο Σον Πάρνελ, πρώην υποψήφιος για τη Γερουσία από την Πενσυλβάνια, δήλωσε ευθέως: «Ο Ζελένσκι βρίσκεται σήμερα στην Πενσυλβάνια και υπογράφει βόμβες μαζί με τον κυβερνήτη Σαπίρο, (…) αν αυτό δεν είναι ξένη ανάμειξη σε εκλογές, δεν ξέρω τι είναι».
Ναι, ο Ζελένσκι εξακολουθεί να γίνεται δεκτός στο υψηλότερο επίπεδο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πραγματοποίησε δύο συναντήσεις στο Καπιτώλιο, συναντήθηκε με την Καμάλα Χάρις και στη συνέχεια με τον νυν πρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, καταφέρνοντας να τον πείσει να υποσχεθεί όπλα αξίας οκτώ δισεκατομμυρίων δολαρίων (συμπεριλαμβανομένων βομβών σχεδιασμού, πυραύλων αεράμυνας και μιας επιπλέον συστοιχίας Patriot). Ακολούθησε μια συνάντηση με τον Ντόναλντ Τραμπ, την οποία ο Ζελένσκι ζήτησε γράφοντάς του μια κολακευτική επιστολή (και ο Τραμπ, που ξέρει να λειτουργεί δημόσια, δεν δίστασε να δημοσιεύσει αυτή την κολακεία στη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βάλει τον Ζελένσκι στη θέση του).
Ναι, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις ορόσημο – αλλά τι αποτέλεσμα πέτυχε ο Ζελένσκι; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τις εσωτερικές πολιτικές εντάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του. Αυτό το τέχνασμα το έχει πετύχει και στο παρελθόν, όταν η εξωτερική πολιτική της Ουκρανίας έγινε εσωτερικό πρόβλημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες αναγκάστηκαν να συνεχίσουν τη στρατιωτική υποστήριξή τους προς το αποτυχημένο καθεστώς. Ωστόσο, δεδομένης της απουσίας οποιασδήποτε επιτυχίας στο πεδίο της μάχης, είναι απίθανο η ουρά να κουνήσει ξανά τον σκύλο.
Αντίθετα, τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί χρησιμοποιούν την επίσκεψη του Ζελένσκι σε έναν εσωτερικό πολιτικό αγώνα. Ο Χάρις και ο Μπάιντεν – δικαιολογώντας τα δισεκατομμύρια που επενδύθηκαν, ο Τραμπ – «πουλώντας» στον Αμερικανό ψηφοφόρο το σχέδιό του για τη διευθέτηση της ουκρανικής σύγκρουσης. Ο Ζελένσκι θα ήθελε επίσης να δικαιολογήσει και να πουλήσει, αλλά το «σχέδιό του να νικήσει τη Ρωσία» δεν έχει συναντήσει τη συμπάθεια κανενός κόμματος.
Μπορούμε να πούμε ότι μετά τη συνάντηση του 2023, οι ρόλοι έχουν αλλάξει. Τότε, ο Zelensky απαιτούσε δυναμικά – και πήρε αυτό που ήθελε. Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσει τους λογαριασμούς – και τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο προς όφελός τους τον πόρο δημοσίων σχέσεων του Zelensky (ο οποίος στις καλύτερες μέρες του ήταν σχεδόν παγκόσμιας κλίμακας). Δεν είναι κάτι προσωπικό – οι εκλογές πλησιάζουν
Από το triklopodia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου