Στην Νέα Πεντέλη ο λόφος του Προφήτη Ηλία (ΟΡΦΙΚΟΣ Λόφος ) είναι μια από τις τελευταίες δασωμένες περιοχές και αποτελεί ένα τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, με μεγάλη ποικιλία βλάστησης (πεύκα, αλιφασκιές, φασκομιλιές, ασπάλαθους, κρόκους, κυκλάμινα, ορχιδέες κ.λ.π).
Νοτιοανατολικά και στο κάτω μέρος του Λόφου βρίσκεται η θέση της περίφημης αρχαίας Λίμνης Θάλωσι που μπαζώθηκε την δεκαετία 1964 μέχρι 1974 και χρησιμοποιήθηκε μέχρι πριν από 5 χρόνια ως γήπεδο ποδοσφαίρου από την ομάδα του
Νεοπεντελικού και από τότε σιγά – σιγά έχει γίνει ένα μέρος όπου πολλοί κάτοικοι περπατούν, αθλούνται και χρησιμοποιούν για αναψυχή.Όπως γράφει ο κ. Νίκος Νέζης στο βιβλίο του “Τα βουνά της Αττικής” : «Θάλωσι : Τεράστια δολίνη (διάμ. 200μ. και βάθος 50μ.) στη Νέα Πεντέλη, σε ύψ. 380μ. στους πρόποδες του λόφου του Προφήτη Ηλία που αναφέρεται Vuno Limeni στους χάρτες του Kaupert (V, 1883) και του Lepsius (1893) και Βουλιαγμένη από τους Lepsius – Βουγιούκα (1906).
Μέχρι τις αρχές του 20ου αι. στον πυθμένα της δολίνης σχηματιζόταν λίμνη. Αναφέρεται Θάλωσι από τον Αιγινήτη (1908) και στο χάρτη του Σαρρή (1930), Θάλασσα στο χάρτη των Γρήγουρα – Καλαποθάκη (1929), στο χάρτη της Γ.Υ.Σ. (1941/1945) και σε γεωλογικό χάρτη (1957).
Δεκαετία του ΄50
Αναφέρεται Θάλωσι από τους φυσιολατρικούς συλλόγους, καθώς και στα προγράμματα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών που έδινε συναυλίες μετά τον Πόλεμο στο χώρο αυτό (1η συναυλία 13-5-1945). Έχει αναφερθεί και ως Χάβοσι.»
Η λίμνη Θάλωσι ή «στοιχειωμένη» λίμνη (γιατί το νερό της κατά περίεργο τρόπο χανόταν το χειμώνα και εμφανιζόταν το καλοκαίρι, περιβαλλόταν από θρύλους ότι ήταν γεμάτη από λάμιες και νεράιδες και έπνιγε ανθρώπους), ή «βουλισμένη» λίμνη (γιατί ο πυθμένας της βρισκόταν σε βάθος είκοσι με τριάντα μέτρα και κάποιοι υποστήριζαν ότι είχε δημιουργηθεί από πτώση μετεωρίτη) αναφέρεται από αρχαίους ακόμα συγγραφείς, είχε εξαιρετική ακουστική και δίνονταν συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.
Αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για μπάνιο, αλλά και για βόλτα στις όχθες της
Η λίμνη Θάλωσι αναφέρεται ρητά στο αριθμ. 651/1954 έγγραφο της Υπηρεσίας Οικισμού του Υπουργείου Δημοσίων Έργων και είναι σημαντική η αιτιολογία του εγγράφου αυτού διότι σε εποχή που ακόμα δεν είχε καεί το Πεντελικό δάσος (1954) το συμβούλιο οικισμού του Υπουργείου Δημοσίων Έργων είχε γνωμοδοτήσει και εισηγηθεί την διασφάλιση ως εκτός σχεδίου δύο λοφίσκων (μεταξύ των οποίων και του λόφου του Προφήτη Ηλία) με το σκεπτικό ότι πρόκειται για «λίαν γραφικούς και χαρακτηριστικούς και απαραιτήτους για την Ν.Πεντέλη» και «η ύπαρξις της λίμνης «Θάλωσσι» εις τον ένα λοφίσκον καθιστά ακόμα απαραίτητον την διατήρησιν μεγάλης ζώνης πρασίνου γνωστού όντως ότι πολλάκις η τοποθεσία αυτή εχρησιμοποιήθη δια συναυλίας κ.λ.π.»
Αεροφωτογραφία του 1976 με το μεγάλο μπάζωμα σε εξέλιξη
Η λίμνη Θάλωσι ποτέ δεν έπαψε να προσπαθεί να αναδυθεί και να ξαναζωντανέψει, υπάρχουν φωτογραφίες που δείχνουν ότι έχει πολλές φορές πλημμυρίσει από τότε που έγινε γήπεδο. Ο Δήμος Πεντέλης εντελώς παράλογα και, παράνομα με την αριθμ. 183/2017 απόφασή του επισπεύδει τον πολεοδομικό χαρακτηρισμό της περιοχής της Λίμνης ως “γήπεδο ποδοσφαίρου”, γεγονός το οποίο αν συμβεί θα σημάνει το οριστικό θάψιμο της Λίμνης.
Όταν επιμένεις να κάνεις κάτι που μπορεί να γίνει αλλού, καταστρέφοντας και εξαφανίζοντας οριστικά ένα μοναδικό μνημείο της φύσης, καταστρέφεις το περιβάλλον, καταστρέφεις την ιστορία της πόλης σου και επειδή το περιβάλλον (όπως σωστά λέγεται), εμείς οι σημερινοί άνθρωποι, το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας και όπως έχει πει ο Γιώργος Σεφέρης “σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον”!
Φωτογραφίες από το limnithalossi
Από το olympia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου