Υποβρύχιοι αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ έχουν ανελκύσει δύο μεσαιωνικές πλάκες τάφων που βρίσκονταν στο βυθό επί αιώνες, από την εποχή του βασιλιά Ερρίκου του 3ου, όταν το πλοίο που τις μετέφερε βυθίστηκε. Οι πλάκες που βρέθηκαν στο ναυάγιο, είναι φτιαγμένες από μάρμαρο Πούρμπεκ.
Πρόκειται για το παλαιότερο καταγεγραμμένο ναυάγιο της Αγγλίας, στον κόλπο Στούντλαντ. Οι πλάκες ήταν μέρος του φορτίου του πλοίου, ενός
φορτίου που έμεινε στον βυθό για σχεδόν 800 χρόνια. Το πλοίο βυθίστηκε στα ανοιχτά των ακτών του Ντόρσετ, τον 13ο αιώνα.
Η ανέλκυση ενός από τα κομμάτια (Φωτό: Πανεπιστήμιο Μπόρνμουθ).
«Το ναυάγιο του γουδιού»
Το ναυάγιο, που σήμερα ονομάζεται «ναυάγιο του γουδιού», επειδή στο φορτίο του ήταν μεταξύ άλλων και κονιάματα που κατασκευάζονταν από την ίδια πέτρα Purbeck, έκρυβε σημαντικά ιστορικά αντικείμενα. Οι λεπτομέρειες αυτής της ανακάλυψης πρόκειται να δημοσιευτούν στο προσεχές τεύχος του περιοδικού Antiquity.
Στις 4 Ιουνίου, δύτες και αρχαιολόγοι, ανέκτησαν τις πλάκες από ένα βάθος περίπου επτά μέτρων. Χρειάστηκαν δύο ώρες για την ανέλκυση, η οποία έφερε στην επιφάνεια δύο αξιοσημείωτα κομμάτια: μία πλάκα τάφου διαστάσεων ενός και μισού μέτρου και βάρους περίπου 70 κιλών, και μια πολύ μεγαλύτερη πλάκα, που βρέθηκε σε δύο κομμάτια, με συνδυασμένο μήκος δύο μέτρων και βάρος περίπου 200 κιλών.
Και οι δύο πλάκες είναι περίτεχνα σκαλισμένες με χριστιανικούς σταυρούς, ένα δημοφιλές σχέδιο κατά τον 13ο αιώνα, που υποδηλώνει ότι προορίζονταν για σκέπαστρα φέρετρων ή μνημεία σε κρύπτες για κληρικούς υψηλού κύρους.
Λεπτομέρεια σε μία από τις ανακτηθείσες πλάκες (Φωτό: Πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ).
Ο Τομ Κάζινς, ενάλιος αρχαιολόγος στο πανεπιστήμιο του Μπόρνμουθ, ο οποίος ηγήθηκε της επιχείρησης, εξήγησε τη σημασία αυτών των πλακών: Το ναυάγιο συνέβη στην κορύφωση της πετροβιομηχανίας του Πούρμπεκ. Οι ταφικές πλάκες που έχουμε εδώ ήταν ένα πολύ δημοφιλές μνημείο για τους επισκόπους και τους αρχιεπισκόπους σε καθεδρικούς ναούς και μοναστήρια σε όλη την Αγγλία εκείνη την εποχή. Αντίστοιχες έχουν βρεθεί στο Αββαείο του Ουεστμίνστερ, στον καθεδρικό ναό του Καντέρμπερι και στον καθεδρικό ναό του Σαλίσμπερι.
Οι πλάκες θα υποβληθούν σε αφαλάτωση και συντήρηση από την ομάδα του Μπόρνμουθ πριν εκτεθούν μαζί με άλλα ανακτημένα αντικείμενα στη νέα Γκαλερί Ναυαγίου στο Μουσείο Πουλ, που πρόκειται να ανοίξει και πάλι το επόμενο έτος.
Η τοποθεσία του «ναυαγίου του γουδιού» αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως “εμπόδιο” το 1982 και θεωρήθηκε ότι ήταν ένας σωρός από υποβρύχια συντρίμμια. Η πραγματική του σημασία δεν είχε γίνει γνωστή μέχρι το 2019, όταν ο Τομ Κάζινς και η ομάδα του, ακολουθώντας μια συμβουλή από τον τοπικό βαρκάρη Τρέβορ Σμολ, βούτηξαν στην περιοχή και αποκάλυψαν τους κρυμμένους θησαυρούς, κάτω από την άμμο.
Η συνεχιζόμενη ανάκτηση των αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων των κονιαμάτων και των ταφικών πλακών, προσφέρει ανεκτίμητες πληροφορίες για τη ζωή του 13ου αιώνα και την αρχαία τέχνη της λιθογραφίας. Αν και το μάρμαρο Πούρμπεκ εξορύχθηκε κοντά στο Κάστρο Κόρφε, υπήρξε πάντα συζήτηση σχετικά με το πόση δουλειά έγινε σε τοπικό επίπεδο σε σχέση με το Λονδίνο. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτά ήταν σίγουρα σκαλισμένα εδώ, αλλά δεν είχαν ακόμα γυαλιστεί στο συνηθισμένο γυαλιστερό φινίρισμά τους, όταν βυθίστηκαν, που σημαίνει ότι «υπάρχουν ακόμα περισσότερα για να μάθουμε», σημείωσε ο Κάζινς.
Μία από τις ταφόπλακες που ανελκύστηκαν (Φωτό: Πανεπιστήμιο Μπόρνμουθ).
Η ομάδα του Μπόρνμουθ σχεδιάζει να συνεχίσει την εξερεύνηση και την προστασία του ναυαγίου κατά τα επόμενα χρόνια, με στόχο να καταγράψει τελικά τον καλά διατηρημένο ξύλινο σκελετό του κύτους του πλοίου, που εξακολουθεί να είναι ενσωματωμένο στην άμμο. Επιπλέον, ο Κάζινς βλέπει αυτό το έργο ως μια ευκαιρία για να εκπαιδεύσει την επόμενη γενιά ενάλιων αρχαιολόγων.
Επόμενος στόχος
«Ο μελλοντικός στόχος του εγχειρήματος είναι να διασφαλίσει ότι η επόμενη γενιά θα έχει τις ίδιες ευκαιρίες που είχα. Έχουμε ήδη αρχίσει να διδάσκουμε τους δευτεροετείς φοιτητές μας να βουτούν και καθώς φτάνουν στο τρίτο έτος, θα τους μεταφέρουμε στη θάλασσα και θα τους διδάξουμε τα πρώτα τους βήματα ως θαλάσσιων αρχαιολόγων», δήλωσε.
Οι πλάκες των τάφων που ανασύρθηκαν, οι οποίες πρόκειται σύντομα να εκτεθούν, θα αποτελέσουν έναν απτό κρίκο στην πλούσια ιστορία του 13ου αιώνα, παρέχοντας στο κοινό άμεση γνώση σχετικά με την ζωή και τη δεξιοτεχνία των λιθοξόων εκείνης της εποχής.
Από το enikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου