ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ;

 του Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου*     

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μια ιδιότυπη στις ιδέες αλλά αναγνωρισμένη νομικά θρησκεία, επισήμως και στην Ελλάδα, που έχει όμως πολλές διαφορές τόσο με την Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και με τις άλλες προτεσταντικές ομολογίες. Οι οπαδοί της είναι περισσότερο γνωστοί ένεκα της συχνής επίσκεψης στα σπίτια και της διάδοσης από πόρτα σε πόρτα των φυλλαδίων με τις απόψεις τους, από τα περιοδικά τους ‘Σκοπιά’ και ‘Ξύπνα’, καθώς και από την άρνηση χρήσης όπλων στο στρατό και της μετάγγισης αίματος. Ακόμη

, είναι γνωστοί λόγω των κηρυγμάτων τους για διαφορετική κάθε φορά χρονολογία έλευσης «των τελευταίων ημερών» και της Βασιλείας του Χριστού, μιας βιβλικής εσχατολογίας τους κατά την οποία ομολογουμένως έπεσαν αρκετές φορές έξω στο παρελθόν.

Τα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά βρίσκονται στο Μπρούκλιν της Αμερικής και η θρησκεία τους παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος του Θεού επί της γης. Ποιος διόρισε όμως μια οικονομική και εμπορική επιχείρηση -που παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά σαν μετοχική εταιρεία το 1884- σ’ αυτή τη θέση  του αλάνθαστου υποτίθεται ερμηνευτή των Ευαγγελίων; Αντίθετα, υπήρχε από τα χρόνια του Χριστού και των Αποστόλων η μια, αγία, καθολική και αποστολική του Χριστού Ορθόδοξη Εκκλησία, και όχι φυσικά η χιλιαστική οργάνωση, που κατασκευάστηκε μόλις στο τέλος του 19ου αιώνα. Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε: «Προσέχετε, λοιπόν, τον εαυτό σας και όλο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σάς έθεσε επισκόπους για να ποιμαίνετε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Κυρίου και Θεού, την οποία έκανε δική του με το αίμα του» (βλ. Πράξεις των Αποστόλων 20,28 και 9,31).

Η Εταιρεία ‘Σκοπιά’ των «Μαρτύρων του Ιεχωβά», όπως αυτοαποκαλούνται οι οπαδοί της πιο ακραίας ίσως πτέρυγας του Προτεσταντισμού, παρερμηνεύει την Αγία Γραφή και αρνείται την Παράδοση της Εκκλησίας. Έτσι:

ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ: Ο απ. Θωμάς αντίθετα, μετά την Ανάσταση του Χριστού, αποκαλύπτει την πίστη τη δική του και των υπολοίπων μαθητών του Θεανθρώπου, αποκαλώντας Τον “Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ” (Ιω. 20,28).

Οι “Σπουδαστές των Γραφών” ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. Ο Χριστός όμως είπε στους Αποστόλους Του: «Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές μου όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,19).

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά (στο εξής: Μ.τ.Ι.) ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, αλλά διδάσκουν εσφαλμένα το κάρφωμά του πάνω σε πάσσαλο. Ο απ. Παύλος αντίθετα αναφωνεί: «Εμείς όμως κηρύττουμε το σωτήρα Χριστό, και μάλιστα ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ, ένα κήρυγμα προσβλητικό για τους Ιουδαίους και ανόητο για τους εθνικούς» (Α’ Κορ. 1,23).

Οι Μ.τ.Ι. ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΨΥΧΗΣ. Η Αγία Γραφή, όμως, είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε μια τέτοια άποψη: Ο Χριστός, απευθυνόμενος στο δεξιό ληστή, του υπόσχεται: «Σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο» (Λουκ. 23,43).

ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΕΝ ΟΥΡΑΝΟΙΣ. Ο απ. Παύλος όμως στη Β’ προς Κορινθίους επιστολή του ομολογεί: «Ξέρουμε πως αν η επίγεια σκηνή που κατοικούμε, δηλαδή το σώμα μας, διαλυθεί, έχουμε ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ κατοικία αιώνια, οικοδομημένη από το Θεό κι όχι από ανθρώπινα χέρια» (5,1).

Οι Μ.τ.Ι. ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ (χωρίς αυτό κανένα μυστήριο δεν τελείται). Παραβλέπουν τα λόγια του απ. Παύλου: «Προσέχετε, λοιπόν, τον εαυτόν σας και όλο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο ΣΑΣ ΕΘΕΣΕ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ για να ποιμαίνετε ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Κυρίου και Θεού, την οποία έκανε δική Του ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ» (Πράξ. 20,28) [Προσέξτε εδώ: ο Κύριος και Θεός έδωσε το αίμα του για την Εκκλησία, άρα ο Χριστός που σταυρώθηκε για μας είναι ο Θεός].

Οι Μ.τ.Ι. αρνούνται (εκτός από τα υπόλοιπα μυστήρια) και το μυστήριο της ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ, δηλαδή το θεωρούν απλή και συμβολική ΑΝΑΜΝΗΣΗ και μόνο, του Σώματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού. Ο θείος Παύλος όμως, αντίθετα, διδάσκει: «Όποιος τρώγει τον άρτο τούτο ή πίνει από το ποτήρι του Κυρίου χωρίς να είναι άξιος, θα είναι ένοχος έναντι του σώματος και του αίματος του Κυρίου …… επειδή ΔΕΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ το σώμα του Κυρίου» (Α’ Κορ. 11, 27-29).

Αρνούνται ακόμη τις ΜΕΣΙΤΕΙΕΣ και τα θαύματα των αγίων. Ο Κύριος αντίθετα απάντησε στον Αβραάμ: «Αν βρω στην πόλη των Σοδόμων πενήντα δικαίους, θα συγχωρήσω ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ ολόκληρη την περιοχή» (Γεν. 18,23-26). Στην Καινή Διαθήκη, ο απ. Παύλος ζητεί τις προσευχές των πιστών υπέρ αυτού, αλλά και συνιστά στους χριστιανούς να εύχονται και “περί πάντων των αγίων” (Ρωμ. 1,9 – 15,30), διότι “πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη” (Ιακ. 5,16). Κι αν αυτά γίνονται στη γη, όσο ζουν μαζί μας οι άγιοι, μπορούμε να φανταστούμε τη δύναμη της μεσιτείας όσων βρίσκονται ενωμένοι με τον Κύριο της Δόξης μετά την κοίμησή τους.

Αρνούνται και τη ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ οι Μ.τ.Ι. και παρουσιάζουν χωρία που σημαίνουν μόνο την απαγόρευση πόσης του αίματος, όχι της μετάγγισής του, ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (η μετάγγιση). Π.χ. «κρέας μαζί με το αίμα, το οποίο είναι η έδρα της ζωής του ζώου, ΔΕΝ ΘΑ ΦΑΓΕΤΕ», λέγει ο Θεός (Γεν. 9,4). Ο Κύριος δεν απαγορεύει όμως μόνο την πόση του αίματος, αλλά και τη βρώση λίπους (στέαρ) και μάλιστα το ίδιο αυστηρά, όπως ισχύει και με το αίμα. Γιατί γι’ αυτό δεν κάνουν μνεία οι χιλιαστές και μιλούν  μόνο για το αίμα; «Δεν θα τρώτε ΟΥΤΕ ΤΟ ΛΙΠΟΣ ούτε το αίμα», αναφέρει το Λευιτ. 3,17. Και πάλι λέγει: «Ποτέ να μη φάτε ΛΙΠΟΣ βοδιού, ή προβάτου ή κατσικιού» (Λευιτ. 7,23).

Δείτε επίσης: ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ (73η συνέχεια, Η οδυνηρή διάψευση)

Όπως βλέπουμε στερούνται τις Βιβλικές προϋποθέσεις για να ονομάζονται και να είναι χριστιανοί, ασχέτως αν τελευταία αυτοονομάζονται «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Από το ksipnistere