Ενα ηφαίστειο που βρίσκεται σε ένα σπάνιο κομήτη ξύπνησε και η σειρά των εκρήξεων που προκάλεσε εκτόξευσε στο Διάστημα γιγάντιες ποσότητες υλικών ανάμεσα στα οποία και υλικά που συνδέονται με την παρουσία της ζωής.
Ο Αμερικανός ερασιτέχνης αστρονόμος Πάτρικ Γουίγκινς διαπίστωσε ότι είχε αυξηθεί απότομα η φωτεινότητα του κομήτη 29P/Schwassmann-Wachmann. Πρόκειται για έναν από τους περίπου 100 «Κενταύρους» που έχουν
εντοπιστεί στο ηλιακό μας σύστημα. Πρόκειται για κομήτες που πήραν το όνομα των μυθολογικών Κενταύρων γιατί συμπεριφέρονται σαν να είναι κατά το ήμισυ αστεροειδείς και κατά το άλλο μισό κομήτες. Οι τροχιές τους είναι ασταθείς εξαιτίας των εξωτερικών πλανητών και πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ζώνη του Κάιπερ, την περιοχή στα βάθη του ηλιακού μας συστήματος όπου κυκλοφορούν εκεί αμέτρητοι παγωμένοι διαστημικοί βράχοι.Ο Γούιγκινς ενημέρωσε την αστρονομική κοινότητα η οποία ενεργοποίησε τα τηλεσκόπια και τελικά κατεγράφη ένα σπάνιο, πολύ εντυπωσιακό αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρον για την επιστήμη φαινόμενο. Εκτός των άλλων ο 29P έχει ένα ακόμη σπάνιο χαρακτηριστικό αφού είναι ένας από τους ελάχιστους στο ηλιακό μας σύστημα διαστημικούς βράχους πάνω στον οποίο υπάρχει ένα ηφαίστειο. Το ηφαίστειο επειδή βρίσκεται σε διαστημικό περιβάλλον ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων κρυοηφαιστείων στα οποία όταν προκαλείται μια έκρηξη δεν εκτοξεύουν λάβα, τέφρα και σκόνη όπως τα ηφαίστεια της Γης αλλά εκτοξεύουν αέρια και πάγο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών από την έκρηξη εκτοξεύτηκαν με τεράστιες ταχύτητες στο Διάστημα περισσότεροι από ένα εκατ. τόνοι αερίων και πάγου. Μαζί με τα υπόλοιπα υλικά ίσως εκτοξεύτηκαν και οργανικές ουσίες ορισμένες από τις οποίες αποτελούν μέρος των αποκαλούμενων «δομικών υλικών της ζωής» σε μια διαδικασία διασποράς τους σε πιθανά σημεία που θα μπορούσαν να βρουν φιλικές συνθήκες για να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν με τρόπο παρόμοιο με ότι συνέβη και στη Γη. Μια από τις δύο δημοφιλέστερες θεωρίες για την ύπαρξη της ζωής στη Γη αναφέρει ότι αν όχι η ίδια αυτή κάθε αυτή τουλάχιστον τα δομικά της υλικά έφτασαν στον πλανήτη μας από κομήτες και αστεροειδείς που έπεφταν ασταμάτητα πάνω στην πρώιμη φάση της ύπαρξης του.
Οι παρατηρήσεις που έγιναν στον 29P έδειξαν ότι η πρώτη και πιθανώς η κύρια έκρηξη έγινε στις 22 Νοεμβρίου και ακολούθησαν δύο μικρότερες στις 27 και 29 Νοεμβρίου. Τα υλικά της έκρηξης εκτοξεύτηκαν με ταχύτητες περίπου 1,300 χλμ/ώρα σε αποστάσεις ως και 56 χιλιάδες χλμ. μακριά από τον κομήτη σχηματίζοντας έτσι μια τεράστια ουρά στον διαστημικό βράχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου