Η Παρακμή Της Δύσης: Η Πτώση Των Ποσοστών Γονιμότητας Θα Διαλύσει Οικονομίες Και Κοινωνίες – Οι Αμείλικτοι Αριθμοί

Γιατί οι γυναίκες κάνουν λιγότερα παιδιά και ποια είναι η πίεση που θα ασκηθεί στα συνταξιοδοτικά συστήματα

Τα τελευταία 50 χρόνια, τα ποσοστά γονιμότητας έχουν μειωθεί δραστικά σε όλο τον κόσμο.

Όπως παρακάτω η Carmen Ang της Visual Capitalist, το 1952, η μέση παγκόσμια οικογένεια είχε πέντε παιδιά - τώρα, έχουν λιγότερα από τρία.

Το γράφημα του

Pablo Alvarez χρησιμοποιεί παρακολουθούμενα ποσοστά γονιμότητας από το Our World in Data για να δείξει πώς έχουν εξελιχθεί (και σε μεγάλο βαθμό μειωθεί) τα ποσοστά τις τελευταίες δεκαετίες.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των ποσοστών γονιμότητας και των ποσοστών γεννήσεων;

Αν καιτα δύο μέτρα σχετίζονται με την αύξηση του πληθυσμού, το ποσοστό γεννήσεων και το ποσοστό γονιμότητας μιας χώρας διαφέρουν αισθητά:

Ποσοστό γεννήσεων: Ο συνολικός αριθμός γεννήσεων ανά έτος ανά 1.000 άτομα.

Ποσοστό γονιμότητας: Ο συνολικός αριθμός γεννήσεων ανά έτος ανά 1.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας σε έναν πληθυσμό.

Ως εκ τούτου, το ποσοστό γονιμότητας είναι ένα πιο συγκεκριμένο μέτρο, το οποίο, όπως τονίζει η Britannica, «επιτρέπει πιο αποτελεσματικό και επωφελές σχεδιασμό και κατανομή πόρων».

Χωρίς τη μετανάστευση, μια δεδομένη περιοχή χρειάζεται συνολικό ποσοστό γονιμότητας 2,1 για να διατηρήσει έναν σταθερό πληθυσμό.

Οι αιτίες

Τον τελευταίο μισό αιώνα, τα ποσοστά γονιμότητας μειώνονται σταθερά παγκοσμίως.

Γιατί οι γυναίκες κάνουν λιγότερα παιδιά;

Υπάρχουν πολλές θεωρίες και εμπειρικές ερευνητικές μελέτες που βοηθούν στην εξήγηση αυτής της μείωσης, αλλά σύμφωνα με τον Δρ. Max Roser, τον ιδρυτή του Our World in Data, το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας συνοψίζεται σε τρεις κύριους παράγοντες:

Πρώτον, ενδυνάμωση των γυναικών, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση και το εργατικό δυναμικό

Δεύτερον, χαμηλότερη παιδική θνησιμότητα

Τρίτον, αυξημένο κόστος για την ανατροφή των παιδιών

Η ενίσχυση των γυναικών

Έρευνες έχουν δείξει ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση στις γυναίκες συσχετίζεται με χαμηλότερη γονιμότητα.

Για παράδειγμα, στο Ιράν τη δεκαετία του 1950, οι γυναίκες είχαν κατά μέσο όρο τρία χρόνια εκπαύδευση και μεγάλωναν επτά παιδιά κατά μέσο όρο.

Αλλά μέχρι το 2010, όταν οι γυναίκες του Ιράν είχαν εννέα χρόνια εκπαίδευσης κατά μέσο όρο, το μέσο ποσοστό γονιμότητας στη χώρα είχε πέσει στο 1,8.

Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται περαιτέρω όταν εξετάζετε χώρες όπου η εκπαίδευση των γυναικών εξακολουθεί να υστερεί σχετικά.

Για παράδειγμα, το 2010, οι γυναίκες στον Νίγηρα είχαν 1,3 χρόνια εκπαίδευσης κατά μέσο όρο και κατά μέσο όρο περισσότερα από επτά παιδιά — υπερδιπλάσιο από τον παγκόσμιο μέσο όρο εκείνη την εποχή.

Ο κοινωνικός αντίκτυπος

Τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας, σε συνδυασμό με το αυξημένο προσδόκιμο ζωής σε όλο τον κόσμο, δημιουργούν γήρανση του πληθυσμού.

Από το 1950, η παγκόσμια διάμεση ηλικία έχει αυξηθεί από 25 έτη σε 33 έτη.

Ένας ηλικιωμένος πληθυσμός συνοδεύεται από διάφορους οικονομικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένου του αυξανόμενου κόστους υγειονομικής περίθαλψης και ενός μικρότερου παγκόσμιου εργατικού δυναμικού.

Πίεση στα συνταξιοδοτικά συστήματα

Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο παγκόσμιος πληθυσμός σε ηλικία εργασίας κορυφώθηκε το 2012.

Έκτοτε, βρίσκεται σε πτώση.

Ένας μικρότερος οικονομικά ενεργός πληθυσμός ασκεί μεγαλύτερη πίεση σε όσους εργάζονται για να στηρίξουν αυτούς που εισπράττουν συντάξεις.

Αυτό θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε οικονομική επιβράδυνση εάν οι χώρες δεν προετοιμάσουν και δεν αλλάξουν ανάλογα τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα, για να αντιμετωίσουν τη γήρανση του πληθυσμού.

www.bankingnews.gr

Από το ksipnistere