Στο μπακάλικο...

 Εδώδιμα-Αποικιακά έγραφε η πινακίδα μπακάλικο το ήξεραν ...

Η οκά λοιπόν η σέσουλα τα τσουβάλια με τα όσπρια  τα ρύζια το αλεύρι την ζάχαρη...

Αυτή είχε σουξέ ειδικά στα παιδιά....μια φέτα ξεγυρισμένη βρεγμένη με ζάχαρη από πάνω και πήγαινε να παίξεις.

Με τα δράμια έπαιζαν όταν αγοράζανε

φέτα... κεφαλίσιο...σαλάμι οινόπνευμα πράσινο για το καμινέτο και άναμα της γκαζιέρας.

Υπήρχαν και οι κονσέρβες ή καλύτερα τα κουτιά όπως τα ζητούσαν οι πελάτες...

Κομπόστες δηλαδή ....και κάποια λίγα λαχανικά στην αλμύρα.

Τον πελτέ ντομάτας μην ξεχάσω που δεν έλειπε από κανένα σπίτι και έμπαινε στα περισσότερα φαγητά αλλά και στην φέτα ψωμί για το απογευματινό.

Η φέτα στα ξύλινα βαρέλια και το τρίμμα που περίσσευε και που πουλούσε και αυτό ο μπακάλης σε χαμηλή τιμή.

Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο....

Η κρίση στα χρόνια μας έφερε και πάλι το μπακάλικο στην επιφάνεια...

Γύρω από την Βαρβάκειο υπάρχουν τέτοια μικρά μαγαζιά και βλέπεις αρκετό κόσμο να ψωνίζει μικροποσότητες άνετα χωρίς τον κίνδυνο να παρεξηγηθούν και προχωρώντας με την λιακάδα προς του Ψυρρή θα βρείς την γεροντοπαρέα να κάθεται και να κουβεντιάζει.

 

Ανοίγοντας κουβέντα για τα μπακάλικα θα ακούσεις αναστεναγμούς... θα θυμηθούν και το τεφτέρι.

Μετά τον Εμφύλιο και με την Ούνρα των συμμάχων να μας στέλνει τρόφιμα και ρούχα (μεταχειρισμένα) θα θυμηθώ τον τσιφούτη μπακάλη της γειτονιάς που έβγαζε το τυρί από τους τενεκέδες που έγραφαν MADE IN USA και το πουλούσε.

Πάντα υπήρχαν τα λαμόγια...άρπαζαν τα τρόφιμα από τις Κρατικές αποθήκες και τα "σκότωναν".

Από το Πίσω στα παλιά