Όσιος Πορφύριος, Πριν περάσουν δεκαπέντε λεπτά το ετοιμοθάνατο νήπιο είπε «μαμά, μαμ»!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο γιος μου αρρώστησε. Δεν έτρωγε, έκανε εμετούς, είχε διάρροια. Όπως συμβαίνει καμιά φορά, δεν δώσαμε και μεγάλη σημασία, ούτε και σε γιατρό πήγαμε το παιδί, αλλά από τηλεφώνου μας είπε κάποιος γιατρός τι να το ταΐζουμε.

Όμως το παιδί δεν έτρωγε.

Ήταν Σάββατο βραδάκι κι όπως

κρατούσα το μωρό στα χέρια μου είδα πως έκλεισε τα ματάκια του, είχε μελανιάσει και φοβήθηκα πως θα πέθαινε στην αγκαλιά μου.

Το άφησα στο πορτ-μπεμπέ και τηλεφώνησα στον Γέροντα.

– Παππούλη, είπα, ο Ρ. πεθαίνει.

Ο Παππούλης απάντησε:

– Είναι εντεροϊός. Πάρε το παιδί και πήγαινε στα εικονίσματα, κάνε μετάνοιες και λέγε ένα τέταρτο: “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον Ρ.”. Τώρα αμέσως. Κι εγώ θα είμαι εκεί πάνω από το παιδί. Δεν πιστεύεις πως θα είμαι πάνω από το παιδί;

– Πιστεύω Παππούλη πως δεν υπάρχει απόσταση για τον Θεό, είπα, και θα προσεύχομαι.

Πήρα το πορτ-μπεμπέ και άρχισα με κλάματα να παρακαλώ τον Θεό να ελεήσει τον Ρ.

Δεν πέρασε το τέταρτο κι ο Ρ. άνοιξε τα μάτια του με κοίταξε και είπε “μαμά, μαμ”.

– Τώρα, του είπα, περίμενε να περάσει το τέταρτο.

 

Απ’ εκείνη τη στιγμή ζωντάνεψε, έφαγε και ανέλαβε σε δύο ημέρες*.

* Το θαύμα επιβεβαιώνει και ο πατέρας του παιδιού, γιατρός.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Θαυμαστά γεγονότα και συμβουλές του Γέροντος Πορφύριου», έκδοση η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι, 2016.

Από το diakonima