Παλιά μου Ομόνοια

 

Μια παλιά διαφορετική πλατεία Ομονοίας....

Κυκλοφορούσαν και γονείς με τα παιδιά τους από το χέρι σπάνια μια τέτοια εικόνα σήμερα.

Απ΄όλα είχε αυτή η πλατεία....

Και το θρυλικό φαρμακείο της  που έφιαχνε και φάρμακα με συνταγές γιατρού αλλά και

πομάδες (αλοιφές) για σκασμένα χέρια...μπριγιόλ για τα μαλλιά τότε που το γυαλιστερό αντρικό μαλί και η χωρίστρα ήταν μόδα.

Πουλούσε και μαντέκα για το μουστάκι....όταν αυτό άρχιζε να ασπρίζει με τα χρόνια το μαύριζαν με εκείνο το υλικό που του έδινε και μια γυαλάδα.

Καφέ-μπάρ...και αυτά υπήρχαν ...ειδικά τα βράδια είχαν πελατεία κυρίως  ζόρικοι τύποι που δεν τα πήγαιναν καλά με τον Νόμο.

Γύρω από την πλατεία ξενοδοχεία αλλά και πίσω από αυτή για όλα τα βαλάντια και...για όλες τις χρήσεις.

Γνωστά ονόματα της αγοράς που είχαν τον τρόπο τους είχαν δωμάτια κλεισμένα με τον μήνα...για μεσημεριανή..."ξεκούραση".

Πολλά και τα ευτράπελα με τους ιδιωτικούς ντετέκτιβς τότε να κάνουν χρυσές δουλειές με τον νόμο για την μοιχεία .

Ομόνοια...τι να πρωτοθυμηθείς...

Την Σάσα...την Μπρίλη δύο ηλικιωμένες ιερόδουλες που προσπαθούσαν να επιβιώσουν με την "δουλειά"τους.

Δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους...σε άλλο καφενεδάκι σύχναζε η μια σε άλλο η άλλη...

 

Η πρώτη κάπως με καλύτερη εμφάνιση "δούλευε"με ηλικιωμένους εμπόρους που είχαν μαγαζιά στην περιοχή και τους επισκεπτότανε στον χώρο τους  το μεσημέρι που έκλειναν για να ανοίξουν πάλι το απόγευμα.

Η Μπρίλη έξω από την Βαρβάκειο ψάρευε και αυτή ηλικιωμένους και τους πήγαινε στα ξενοδοχεία πίσω που δούλευαν αποκλειστικά σχεδόν με αυτόν τον τρόπο.

Τσακωνότανε η φουκαριάρα με τις νεότερες συναδέλφους της που την κορόϊδευαν λές και αυτές θα είχαν διαφορετική συνέχεια.

Από το Πίσω στα παλιά