Το τραπέζι κάτω από την ελιά

 Ακαδημία Πλάτωνος ........χρόοοονια πίσω....

Έμπαινε για τα καλά η άνοιξη και το μεγάλο τραπέζι κάτω από την ελιά στην αυλή είχε καθαριστεί.

Πρόχειρα φιαγμένο από τάβλες οικοδομής... το απόγευμα είχε τραπεζομάντηλο και γύρω του  καθόντουσαν οι αυλικοί και έπιναν το καφεδάκι τους  αλλά και έτρωγαν το γλυκό του κουταλιού.

Από ένα

βαζάκι η κάθε νοικοκυρά με το δικό της δημιούργημα και δίπλα δύο ποτήρια.

Το ένα με κουταλάκια του γλυκού και το άλλο μέχρι την μέση νερό για να βάζουν τα χρησιμοποιημένα.

Νερατζάκι πρώτο και καλύτερο λόγω των νερατζιών έξω στον δρόμο...συκαλάκι...σταφύλι...μελιτζανάκι και λοιπά  γιατί ήταν αρκετά.

Πρίν βγεί η τσακαλοπαρέα για την αλάνα πίσω από την αυλή με τις κάμαρες όπου και τα αρχαία και έβλεπε το σκηνικό με τα βάζα έτρεχε κοντά.

Ετοιμοπόλεμες οι μανάδες....έκοβαν φέτες ψωμί από το οκαδιάρικο και από πάνω το γλυκό του κουταλιού.

Και έτρεχαν τα σορόπια και τα σκούπιζαν με το χέρι και πήγαιναν να προλάβουν να πάρουν θέσεις για το δίτερμα.

Στο τραπέζι κάτω από την ελιά έλυναν τα προβλήματά τους...

Μια μεγάλη οικογένεια....

Τι δεν άκουγε αυτό το ιερό δέντρο το μόνο που σεβάστηκε η μπουλντόζα της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας....

Χαρές...λύπες...

Προγραμμάτιζαν για το Πάσχα πολλές ημέρες πρίν.....

Όχι δεν σούβλιζαν...στον φούρναρη λαμαρίνες αλλά έπρεπε να συννενοηθούν για τα άτομα για τον ρεφενέ...

Ήξεραν όμως και ποιός περνούσε δύσκολα και του έκοβαν τον βήχα από την αρχή όταν αυτός ήθελε να κάνει πίσω.

Όλοι για τον ένα....

Κοιτάζω τις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με την αυλή των θαυμάτων... το τραπέζι...την ελιά....τους συγκάτοικους να χαμογελάνε κρατώντας τα καφεδάκια τους...τις πόρτες από τις κάμαρες....τον κηπάκο...τα λουλούδια μέσα στους τενεκέδες-γλάστρες.

 

Και πίσω από τις φωτογραφίες πάντα η ημερομηνία που έχει ξεθωριάσει και προσπαθώ να θυμηθώ τον φωτογράφο και τον θυμήθηκα...

Φοιτητής ιατρικής από επαρχία που έμενε σε μια από τις κάμαρες και τον είχαν οι νοικοκυρές υπό την προστασία τους και μας κυνηγάγανε να κάνουμε ησυχία για να διαβάσει.

Και διάβασε και πήρε το χαρτί του όπως έλεγαν τότε και πήγε στην Αβησσυνία και έφθασε στα ανώτατα Κρατικά αξιώματα στον χώρο της υγείας.

Από το Πίσω στα παλιά