Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Ποια εθνική ενότητα, όταν πάσχεις από κορωνοϊό του λαϊκισμού

Του Γιώργου Κράλογλου

Ξεπερνάει την υπερβολή και αγγίζει την τραγωδία η ανάγκη για έκκληση εθνικής ενότητας, όταν έχεις ανοιχτά μέτωπα καταστροφής. Κι όμως είναι ανάγκη.
Να τα αποτελέσματα του λαϊκισμού. Του κάθε λαϊκισμού. Και του εκάστοτε ενδοκυβερνητικού. Και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και της όποιας αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση.

Όταν γνωρίζεις, από
το 2017, τι σημαίνει ο "σχεδιασμένος σουλτανισμός" του Ερντογάν (που βρίσκει έδαφος να εξελίσσεται στην πλαδαρή, μέχρι τώρα, ευρωπαϊκή πολιτική υπολογισμού και συμφερόντων) και το μόνο που έχεις να επικαλεσθείς είναι οι (δήθεν) "τσαμπουκάδες" ΣΥΡΙΖΑ του 2018 , (με την συμπαράσταση Μέρκελ η οποία, από τότε, "έβλεπε" την συμφωνία για τα Σκόπια) έχεις γράψει την έννοια, εθνική ενότητα, στα παλιά σου τα παπούτσια.
Το ίδιο συμβαίνει και όταν η αντίδρασή σου στην συμφωνία με την Αίγυπτο είναι, πάνω-κάτω, ότι  μια δική μας συμφωνία θα είχε περισσότερες σελίδες… Γιατί εμείς στην εξωτερική μας πολιτική κάναμε περισσότερα ταξιδάκια…
Το πιθανότερο είναι ότι το τουρκικό πρόβλημα στο Αιγαίο, θα αποκλιμακωθεί, στη φάση αυτή και θα πάμε για άλλα… Μπορεί όχι επικίνδυνα, αλλά χειρότερα ως αποτέλεσμα.

Για την αντιπολίτευση όμως, την αξιωματική ιδίως, ποιος ο λόγος να μιλάνε για εθνική ενότητα. Για εθνικό μέτωπο. Τους κολακεύει ίσως ή προσφέρει ικανοποίηση η υποχρεωτική επίκλησή από τον κ. Μητσοτάκη, που συμβαίνει να είναι αυτήν την περίοδο ο πρωθυπουργός της χώρας;

Και πάμε στο άλλο μέτωπο. Αυτό που άνοιξε προχθές στην Εύβοια και μας θύμισε το Μάτι και την Κινέττα της εποχής ΣΥΡΙΖΑ.
Ποια είναι η παρουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο πρόβλημα; Πώς δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι κατάλαβε την κυβερνητική του ανυπαρξία στους θανάτους των άμοιρων συμπολιτών μας στο Μάτι;
Με την κριτική στον Χαρδαλιά για το 112; Με την αναπαραγωγή κουτσομπολιών από το παρασκήνιο συζητήσεων στην κυβέρνηση για τον τρόπο ενημέρωσης των κατοίκων;
Το κακό παρασκήνιο. Αλλά χωρίς να έχει σημασία για το αποτέλεσμα και την όντως αισθητή κυβερνητική παρουσία στην Εύβοια, σε σχέση με την εγκληματική αδιαφορία ΣΥΡΙΖΑ στο Μάτι.
Φτωχά και βλακώδη όλα αυτά. Και συντηρούν έντονα το ερώτημα αν υπάρχει συναίσθηση για το αυτονόητο. Για την ανάγκη εθνικού μετώπου σε αυτής της μορφής καταστροφές.
Πολύ δε περισσότερο όταν οι ρίζες του προβλήματος έχουν να κάνουν με την γενική πολιτική φαυλότητα, θεμέλιο λίθο των συμφορών μας από τις φυσικές καταστροφές;

Γιατί ποιος άλλος, από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, ήταν αυτό που έμμεσα ευνόησε την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση στα ρέματα και άφησε ελεύθερα τα μπαζώματα (ακόμη και για λογαριασμό του κράτους, με κρατικά γκαράζ) σε όλες τις ρεματιές της Αττικής;
Ποιος άλλος, αν όχι το ίδιο το κράτος, έστησε την βιομηχανία πληρωμής προστίμων για  νομιμοποίηση αυθαιρέτων ώστε ο κορβανάς να έχει να πληρώσει άχρηστους κρατικούς υπάλληλους ανοίγοντας παράθυρα και στην άναρχη και αυθαίρετη κατοικία στην Ελλάδα;
Που άλλου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στα πρώην κομμουνιστικά Βαλκάνια θα συναντήσεις φαινόμενα της μορφής αυτής;

Ούτε και αυτό το ανοιχτό και καταστροφικό μέτωπο είναι δυνατόν να κλείσει χωρίς εθνική ενότητα. Χωρίς πολιτική εθνικού μετώπου. Χωρίς κοινή πολιτική συνείδηση για το χρέος της μεταπολίτευσης στην σημερινή κατάσταση.
Θα επιτρέψει όμως ο κορωνοϊός του λαϊκισμού την εθνική αντιμετώπιση και αυτού του μετώπου (μόνιμου πλέον) που από χρόνο σε χρόνο καταγράφει ζωές και καταστροφές;



Αν σημειώσουμε τις μέχρι στιγμής αντιπολιτευτικές αντιδράσεις, αλλά και τις κυβερνητικές αποστάσεις από την αντιπολίτευση μέσα από εγκληματικούς απολογισμούς και μόνο, για τους νεκρούς ή τα στρέμματα της καταστροφής, δεν είναι για να ελπίζεις.
Τα ίδια και στο τρίτο μέτωπο. Το ανοιχτό μέτωπο της καταστροφής στην οικονομία. Αν μπορεί να λεχθεί οικονομία με προοπτικές αυτή που χρειάζεται πάνω από 200 εκατ. ευρώ και για χαρτί υγείας! Χαρτί υγείας που (σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ του Capital.gr) αγοράζουμε από την Ιαπωνία και την Τουρκία (αν μας δώσουν φέτος…) Και όπως ορθά σχολιάζει (στο σχετικό ρεπορτάζ) ο ξεχωριστός Highlanter "…κανένα δεν απασχολεί σε αυτή τη χώρα ότι τρώμε σουβλάκι σε κινέζικο καλαμάκι και με ολλανδικό χοιρινό". Για να του συμπληρώσει ο εύστοχος katsarola3 "..το χαρτί δεν μας πειράζει αν έχει έλλειψη υπάρχουν και πλατανόφυλλα".

Πηγή: capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
Από το stergiog

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου