Πιο συγκεκριμένα, ο Αδόλφος Χίτλερ είχε στη διάθεσή του επιστήμονες που έκαναν
μεγάλη πρόοδο στον τομέα της επιστήμης γενικότερα, αλλά και της διαστημικής τεχνολογίας ειδικότερα. Οι ρουκέτες ήταν ανάμεσα σε αυτά, αφού ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1930
Γερμανοί αεροδιαστημικοί μηχανικοί έκαναν πειράματα για να δημιουργήσουν ρουκέτες που να λειτουργούν με υγρά καύσιμα. Στόχος αυτού θα ήταν θα πετάνε σε μεγάλα υψόμετρα και να διασχίζουν μεγάλες αποστάσεις. Μάλιστα, το 1942 ο γερμανικός πύραυλος Α4 υπήρξε ο πρώτος που εκτοξεύθηκε σε υποτροχιακή πτήση με επιτυχία στο διάστημα (που όμως χρησιμοποιήθηκε ως βόμβα ενάντια στο Λονδίνο από τη Ναζιστική Γερμανία).
Με τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου οι Αμερικάνικες Δυνάμεις και η Σοβιετική Ένωση αγωνίστηκαν για το ποιος θα έχει την κυριαρχία του Βερολίνου για πολιτικοοικονομικούς λόγους, καθώς και για να έχουν στη κατοχή τους τα σχέδια αυτά. Συγκεκριμένα, οι Αμερικάνοι προσπάθησαν να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους επιστήμονες, επιχείρηση η οποία ονομάστηκε “Paperclip” που επίσημα κράτησε έως το 1947, ενώ ανεπίσημα μέχρι το 1973. Από την πλευρά της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η επιχείρηση Osoaviakhim, κατά την οποία μεταφέρθηκε μεγάλος όγκος εξοπλισμού αλλά και ατόμων ειδικών σε διάφορους τομείς της τεχνολογίας.
Η πρώτη τροχιακή πτήση έγινε με το σοβιετικό τηλεκατευθυνόμενο Σπούτνικ στις 4 Οκτωβρίου του 1957. Η πρώτη επανδρωμένη πτήση στο διάστημα έγινε με το Βοστόκ 1, όπου ο Γιούρι Γκαγκάριν στις 12 Απριλίου του 1961 έφτασε σε τροχιά γύρω από την υδρόγειο. Από την μεριά της Αμερικής, στις 20 Ιουλίου του 1969, η αποστολή Απόλλων 11 ήταν η διαστημική πτήση που προσεδάφισε τους πρώτους δύο ανθρώπους στη Σελήνη, τον Νιλ Άρμστρονγκ και τον πιλότο Μπαζ Όλντριν.
Μια από τις τεχνολογίες που κλάπηκε από τους Αμερικάνος και τους Σοβιετικούς, λίγο πριν την λήξη του Β Παγκόσμιου Πολέμου, ήταν του γερμανικού V2, ο πρώτος πύραυλος που ταξίδεψε στο διάστημα. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους δύο αντιπάλους του Ψυχρού Πολέμου, της Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης σχετικά με την “κατάκτηση” το διαστήματος ονομάστηκε Space Race.
Τα παραπάνω είναι βασικά στοιχεία που θα φανούν χρήσιμα για την γενικότερη κατανόηση της εξέλιξης των διαστημικών τεχνολογιών και των “βημάτων” που έχουν γίνει από την ανθρωπότητα στη πρόοδό τους. Εξάλλου, οι εξελίξεις στον τομέα αυτό μέσα σε λίγα χρόνια από την λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου εύλογα μας κάνει να απορούμε πως είναι δυνατόν να είναι τόσες πολλές και σημαντικές. Όπως θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς, έχουν αναπτυχθεί πολλές θεωρίες συνωμοσίας γύρω από το θέμα και για την τεχνολογία που υπάρχει στο πεδίο αυτό. Το γεγονός αυτό είναι αποτέλεσμα πως ο κόσμος δεν ενημερώνεται για τις πρωτοποριακές τεχνολογικές εξελίξεις που υπάρχουν και βγάζει τα δικά του συμπεράσματα.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν αναφέρει ότι έχουν δει να πετάνε στον ουρανό αντικείμενα διάφορων σχημάτων. Αν και αρκετοί μπορεί να θεωρήσουν ότι πρόκειται για κάποια εξωγήινη τεχνολογίες, πολλές φορές τα ιπτάμενα αυτά αντικείμενα ανήκουν και χρησιμοποιούνται από την Αμερικάνικη κυβέρνηση.
Το TR-3B ASTRA ή αλλιώς το “Μαύρο Τρίγωνο” είναι ένα πυρηνικά κινούμενο, αντιβαρυτικό αεροσκάφος, το οποίο κατασκευάστηκε και διατηρήθηκε κρυφά από την Αμερικάνικη κυβέρνηση. Το 1982 με το “μαύρο πρόγραμμα”, ένα μυστικό πρόγραμμα της πολεμικής αεροπορίας, το χρηματοδότησε με “μαύρο προϋπολογισμό”, όπως ονομάζεται, ένα ποσό που υπολογίζεται στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Όπως αναφέρεται, η τεχνολογία του δεν είναι εύκολο να συγκριθεί με αυτή που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή, σε σημείο που κάποιοι να λένε πως έχει εμπνευστεί από εξωγήινη τεχνολογία. Λέγεται πως ένα χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι πως έχει λειτουργία απόκρυψης.
Επίσης, το γεγονός πως είναι πολύ ελαφρύ σαν βάρος του δίνει τη δυνατότητα να αποφεύγει άλλα αεροσκάφη με την ταχύτητά του. Η τεχνολογία πίσω από αυτήν την δυνατότητα είναι τόσο ισχυρή, ώστε αποκρύφτηκε από την αμερικάνικη κυβέρνηση, έτσι ώστε να μην υπάρχει στα χαρτιά.
Θεωρείται λογικό πως πολλά χρήματα από τους φόρους πηγαίνουν σε αυτό το πρόγραμμα, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην “Περιοχή 51” που βρίσκεται στην Νεβάδα, το 80% της οποίας ανήκει στην κυβέρνηση της Αμερικής. Αυτό και το γεγονός πως υπάρχουν περίπου 48.000 άτομα που δουλεύουν για την περιοχή, δείχνουν πόσο σημαντικά αλλά και μυστικά είναι τα προγράμματα πάνω στα οποία δουλεύουν εκεί. Ακόμα και ανάμεσα στο προσωπικό υπάρχουν άτομα που δεν γνωρίζουν για όλα τα προγράμματα.
Οι πρώτες αναφορές σχετικά με τη παρατήρηση περίεργων αντικειμένων στον ουρανό έγιναν στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όμως οι κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκαν με το θέμα, τουλάχιστον φανερά. Οι αναφορές λένε πως πρόκειται για ένα μεγάλο, αθόρυβο αντικείμενο σε σχήμα τριγώνου που πετάει σε χαμηλό υψόμετρο, συνήθως τη νύχτα. Και στο Βέλγιο το Νοέμβριο του 1989 έγιναν πολλές τέτοιες παρατηρήσεις, όπου στη πρώτη υπήρχαν τουλάχιστον 30 ομάδες από μάρτυρες και τρεις διαφορετικές ομάδες αστυνομικών. Σήμερα, το συμβάν αυτό είναι γνωστό ως “Το κύμα UFO του Βελγίου”.
Τα δύο επόμενα χρόνια παρατηρήθηκε και από άλλα άτομα, αστυνομικούς αλλά και τοπικούς σταθμούς ραντάρ. Παρόλο που επιβεβαιώθηκε από μια εγκατάσταση ραντάρ του ΝΑΤΟ και από τη στρατιωτική δύναμη, το σκάφος μπόρεσε να ξεφύγει μόλις σε λίγα δευτερόλεπτα. Ο τρόπος και η ταχύτητα διαφυγής του είναι αδύνατα να συμβούν και με ένα οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος. Αυτό υποδεικνύει πως πιθανόν να ελεγχόταν από άλλο σημείο.
Το αντιδραστικό ηλεκτρικό σύστημά του του δίνει τη δυνατότητα να απορροφά τις αντανακλάσεις από τις ράβδους ραντάρ και να γίνεται “αόρατο”. Και ο σχεδιασμός του όμως, το βοηθάει έτσι ώστε να φαίνεται σαν ακόμα ένα αεροσκάφος. Έχει αναφερθεί πως το TR-3B μπορεί να φτάσει τα 36.000 μέτρα και η ταχύτητα περίπου στα 11 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα, καθιστώντας ως το πιο γρήγορο αεροσκάφος στον κόσμο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα αεροσκάφη αυτά να διατηρούνται μυστικά. Ένας είναι ότι ο λόγος χρήσης του αφορά ένα είδος σύγχρονου πολέμου. Το πρόγραμμα AURORA θεωρείται ως ένα από τα πιο μεγάλα αλλά και σημαντικά προγράμματα του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών.
Είναι γνωστό πως οι κυβερνήσεις κρατάνε πολλά δεδομένα και ανακαλύψεις κρυφές από τον υπόλοιπο κόσμο. Πολύ πιθανόν λοιπόν, να υπάρχουν τα αεροσκάφη με αυτήν την ανεπτυγμένη τεχνολογία, η οποία όμως δεν υπάρχει στην καθημερινότητά μας. Εξυπηρετούν τους σκοπούς κυβερνήσεων που δεν θέλουν να γνωρίζουν οι πολίτες.
Αναφορές για εξωγήινη τεχνολογία ή τον συνδυασμό εξωγήινης και ανθρώπινης υπάρχουν πολλές. Όμως είναι πιο πιθανό να πρόκειται για μια καθαρά εξελιγμένη τεχνολογία κατασκευασμένη από τους ίδιους τους ανθρώπους. Το γεγονός πως πρόκειται για ένα τόσο απόρρητο πρόγραμμα, καθιστά δύσκολο να πούμε και να εξηγήσουμε με σιγουριά για την τεχνολογία που χρησιμοποιεί ή τον τρόπο που λειτουργεί.
Μαρία Γκατενασβίλι, Δημοσιογράφος
eoeresearch
Από το diadrastika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου