ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΤΥΕΙΝ
ΜΗ ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟΝ
Υπήρχε και η καθαρεύουσα βλέπεις....
Άντε το καπνίζειν...άντε το ΜΗ ΟΜΙΛΕΙΤΕ αλλά το ΠΤΥΕΙΝ ακούγεται
στους μέρες μας υπερβολικό....
Θέριζε η φυματίωση εκείνα τα χρόνια....
από πού να φυλαχτείς....
Δεν υπήρχαν και χαρτομάνδηλα....υπήρχαν τα υφασμάτινα μαντήλια...
άλλη αμαρτία...
Σάρωναν την μύτη τους και το έβαζαν στην τσέπη για να το ξαναβγάλουν
το ίδιο κ.ο.κ.
Υπήρχαν και πτυεολοδοχεία σε δημόσιους χώρους που τα τιμούσαν δεόντως
και έβλεπες με πόνο και συμπάθεια την φουκαριάρα την καθαρίστρια
να τα καθαρίζει.
Παρ΄όλα τα απαγορευτικά όμως έβλεπες πολλούς άξεστους να ...φτύνουν
όπου εύρισκαν και σε δημόσιους χώρους.
Έκαναν και την ανάγκη τους επίσης στους δρόμους με προτίμηση τις μάντρες
και υπήρχαν πολλές ασπρισμένες στην Αθήνα....
Ένας διοικητής Αστυνομικού Τμήματος του Κέντρου πολύ παλιά στον προϋπολογισμό έγραφε και ένα ποσό για το άσπρισμα της μάντρας
που υπήρχε και ήταν μονίμως..."βρεμένη".
Αργότερα βγήκαν αυτές οι πινακίδες προκειμένου να γίνουμε Ευρωπαίοι....
Γίναμε;
Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας διαπιστώνεις το αντίθετο!
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου