Οπως αναφέρεται στη βιογραφία του συγγραφέα, ολόκληρη η ζωή του Μπάρι, συντέλεσε στη δημιουργία του Πίτερ Παν. Ο Τζέιμς Μπάρι, ήταν το μικρότερο από τα 10 παιδιά της οικογένειας του. Το 1886, όταν ήταν 6 ετών, ο 13χρονος αδελφός του Ντέιβιντ, που ήταν και το καμάρι της οικογένειας, σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα στον πάγο. Το γεγονός αυτό έριξε σε βαριά θλίψη τη μητέρα τους και ο μικρός Τζέιμς για να την κάνει να νιώσει καλύτερα, άρχισε να μιμείται την συμπεριφορά και την ομιλία του Ντέιβιντ, ενώ όταν έφτασε σε ηλικία 13 ετών, σταμάτησε κυριολεκτικά να μεγαλώνει και να ψηλώνει και η φωνή του έμεινε ψιλή.
Εκτός από σωματικά, ο Μπάρι αρνιόταν να μεγαλώσει και ψυχολογικά, αφού παρόλο που είχε ενηλικιωθεί και είχε γίνει επιτυχημένος συγγραφέας, το αντίθετο φύλο τον τρομοκρατούσε και ο μοναδικός του γάμος δεν ολοκληρώθηκε ποτέ σεξουαλικά, αφού ο ίδιος δεν ήθελε καν να πλησιάσει τη σύζυγο του.
Την ίδια περίοδο, γνώρισε τους μικρούς Τζορτζ, Τζον και Πίτερ Ντέιβις και τη μητέρα τους Σύλβια, με τους οποίους ανέπτυξε στενή σχέση. Ο πατέρας της οικογένειας, δικηγόρος Αρθουρ Ντέιβις ήταν τόσο απασχολημένος με τη δουλειά του που είχε παραμελήσει την οικογένεια του.
Ετσι ο Μπάρι απολάμβανε να περνάει χρόνο και να παίζει με τα αγόρια της οικογένειας, τα οποία αποτέλεσαν έμπνευση για το έργο, ενώ σιγά σιγά άρχισε να νιώθει πιο κοντά στη μητέρα τους Σύλβια και τελικά νοίκιασε και ένα σπίτι κοντά στο δικό τους στο Λονδίνο για να τους βλέπει πιο συχνά.
Το 1901, ο Μπάρι έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο μίλαγε για τις περιπέτειες του και τα παιχνίδια του με τα αγόρια των Ντέιβις με τίτλο «The Boy Castaways of Black Lake Island».
Ενα χρόνο αργότερα δημοσίευσε μια νουβέλα με αυτές τις περιπέτειες με τίτλο «The Little White Bird». Μία από αυτές τις ιστορίες ήταν ο Πίτερ Παν, ο οποίος μπορεί να πετάει μακριά από τους γονείς του και ζει με νεράιδες. Ομως όταν κάποτε επιστρέφει στο σπίτι του, βλέπει μέσα από το παράθυρο ότι η μητέρα του κρατάει ένα νέο μωρό στην αγκαλιά της και τον έχει ξεχάσει και τώρα ο Πίτερ Παν δε μπορεί να επιστρέψει σπίτι του και δε θα μεγαλώσει ποτέ.
Το παραμύθι αυτό απέκτησε τεράστια επιτυχία και σύντομα οι αναγνώστες του ζητούσαν να γράψει κι άλλες ιστορίες με τον Πίτερ Παν. Ετσι, έχοντας ως έμπνευση την οικογένεια Ντέιβις, ο Μπάρι δημιούργησε τους Ντάρλινγκς.
Ο Τζακ Ντέιβις έγινε ο Τζον Ντάρλινγκ, οι Μάικλ και Νίκολας συμπτίχθηκαν στον Μαικλ Νίκολας Ντάρλινγκ και ο Πίτερ Ντέιβις έγινε ο Πίτερ Παν. Η αγαπημένη Γουέντι, αντιπροσώπευε την μικρή Μάργκαρετ Χένλι κόρη μίας φίλης του Μπάρι, η οποία είχε φύγει από τη ζωή σε παιδική ηλικία. Το όνομα της προέκυψε από το πώς αποκαλούσε η μικρή τον Μπάρι, αφού ψεύδιζε λόγω ηλικίας και αντί για «friendy» (φιλαράκο) τον φώναζε «fwendy».
Οσο για τον Κάπτεν Τζέιμς Χουκ, ο οποίος έχει μόνο αριστερό χέρι, αφού το δεξί του το έφαγε ένας κροκόδειλος που έκανε τικ τακ, ήταν ο ίδιος ο συγγραφέας. Ο Μπάρι υπέφερε από τενοντίτιδα και το δεξί του χέρι ήταν σχεδόν παράλυτο. Ο φόβος για τον κροκόδειλο με το ρολόι ήταν ο φόβος ότι «τον κυνηγούσε αδυσώπητα ο χρόνος».
Η ιστορία όμως δεν έχει χαρούμενο τέλος. Οταν ο Αρθουρ Ντέιβις, ο πατέρας της οικογένειας πέθανε από καρκίνο, ο Μπάρι αποφάσισε να παντρευτεί τη Σύλβια, ωστόσο δεν πρόλαβε γιατί λίγο καιρό μετά πέθανε κι εκείνη από την επάρατη νόσο. Ετσι ο Μπάρι έμεινε κηδεμόνας των νεαρών αγοριών που πλέον είχαν μεγαλώσει και ήταν από 7 μέχρι 17 ετών.
Ο Τζορτζ ο μεγαλύτερος γιος των Ντέιβις και αγαπημένος του Μπάρι, πέθανε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1915. Ο Μάικλ πνίγηκε σε μια πισίνα στην Οξφόρδη ενώ μάθαινε κολύμπι και πολλοί έκαναν λόγο για αυτοκτονία, o Τζον παντρεύτηκε και απομακρύνθηκε από τον Μπάρι, ενώ ο Πίτερ αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε τη δημοσιότητα που είχε πάρει από την ιστορία του Πίτερ Παν
Ο Τζέιμς Μπάρι πέθανε μόνος και δυστυχισμένος στις 19 Ιουνίου 1937 και λίγο πριν πεθάνει άφησε με διαθήκη του όλα τα έσοδα από τα πνευματικά δικαιώματα του «Πίτερ Παν» στο νοσοκομείο για άρρωστα παιδιά του Λονδίνου Great Ormond Street Hospital.
Από το xorisorianews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου