Στις αδερφές Μπαρμπούτσογλου

Παλιά στην Αθήνα υπήρχαν αρκετά γραφικά ταβερνάκια όπου διασκέδαζε
ο κοσμάκης με τα λίγα που είχε και φυσικά τον ρεφενέ.
Τα βαρέλια δίπλα στα τραπέζια με την λαδόκολα και τα καρέ τραπεζομάντηλα.
Η κιθαρίτσα κρεμασμένη στον τοίχο και παραδίπλα το
ακορντεόν
για τους καλλιτέχνες  που ερχόντουσαν αργότερα.
Μεροκαματιάρηδες δηλαδή που συμπλήρωναν το μεροκάματο με το τραγούδι.
Η παρέα σιγοντάριζε και του έριχνε κανένα κέρμα στο πιατάκι που έβγαζε
τελειώνοντας.
Οι ειδικοί της ρετσίνας έλεγαν την γνώμη τους....
"...λίγο θολό φαίνεται...θέλει βοριαδάκι να ξελαμπικάρι..."
Ο κάπελας (έτσι έλεγαν τον ταβερνιάρη) έκανε βόλτα στα τραπέζια και ρωτούσε
τους πελάτες αν είναι ευχαριστημένοι....τράβαγε και κανένα ποτηράκι.


Μια από αυτές τις ταβέρνες ήταν στο Παγκράτι...την έλεγαν
"Του Μπαρμπούτσογλου οι κόρες"....ο ιδιοκτήτης είχε στο καλλιτεχνικό μέρος
τις κόρες του ...τις περίφημες...Αδερφές Μπαρμπούτσογλου....γνωστές και ως
ζωντανά τζουμπόξ....
Το γέλιο της αρκούδας....σηκωνόσουνα από το τραπέζι τις έδινες ένα δεκάρικο
και σου έλεγαν το τραγούδι που ήθελες....πειράγματα...χαμός.
Έξυπνο στήσιμο από την οικογένεια Μπαρμπούτσογλου που άφησε εποχή.

Από το Πίσω στα παλιά