7 Μαΐου 1832: Η Ελλάδα ορίζεται ως ανεξάρτητη κληρονομική μοναρχία με πρώτο μονάρχη τον Όθωνα

Πορτρέτο του Όθωνα από τον Gottlieb Bodmer (πηγή: Historisches Lexikon Bayerns / commons.wikimedia.org)

Μετά την αναγνώριση της Ελλάδας ως κράτους ανεξάρτητου και κυρίαρχου –όπως ορίστηκε με το λεγόμενο Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας (22 Ιανουαρίου / 3 Φεβρουαρίου 1830)–, δύο βασικά ζητήματα παρέμεναν σε εκκρεμότητα: ο καθορισμός των συνόρων και το πρόσωπο του ηγεμόνα.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο ζήτημα, το οποίο ανέκυψε ξανά μετά την παραίτηση του
Λεοπόλδου του Σαξ Kόμπουρκ από τον ελληνικό θρόνο στις 9/21 Mαΐου 1830, οι τρεις Δυνάμεις κατέληξαν στον Όθωνα, δευτερότοκο γιο του Λουδοβίκου A΄ της Βαυαρίας.
Η επίσημη αναγόρευση του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, ενός κράτους ανεξάρτητου που τέθηκε σε καθεστώς εγγύησης από τις τρεις Δυνάμεις, οριστικοποιήθηκε με τη Συνθήκη του Λονδίνου της 25ης Aπριλίου / 7ης Mαΐου 1832.

Ταυτόχρονα η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία θα εγγυόνταν δάνειο εξήντα εκατομμυρίων φράγκων.
H επιλογή του Όθωνα επικυρώθηκε τυπικά από την ελληνική πλευρά τον Ιούλιο του 1832.
Ανοιχτό έμενε το θέμα του συντάγματος στο οποίο αντιτίθεντο ιδίως η Ρωσία, η Γαλλία, αλλά και ο Λουδοβίκος Α'.
Σύνταγμα τελικά δεν δόθηκε, και το θέμα αυτό έμελλε να αποτελέσει βασικό σημείο τριβής ανάμεσα στο παλάτι και τις πολιτικές δυνάμεις, ιδίως την πρώτη δεκαετία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους (1833-1843).
Σε ό,τι αφορά τα σύνορα, ο τελικός διακανονισμός επιτεύχθηκε ύστερα από αρκετές παλινωδίες, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου τον Αύγουστο του 1832.

Τα σύνορα της Ελλάδας το 1832 σε χάρτη του Delamarche (πατήστε πάνω στην εικόνα για πλήρη προβολή του χάρτη·
πηγή: commons.wikimedia.org)

Στις 9/21 Ιουλίου 1832 οι τρεις εγγυήτριες Δυνάμεις και η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχαν υπογράψει τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως (Καλεντέρ Κιοσκ).
Με τη συνθήκη αυτήν οριζόταν ότι τα βορειοδυτικά σύνορα του ελληνικού κράτους θα βρίσκονταν στον Αμβρακικό κόλπο.
Σε ό,τι αφορά τα βορειοανατολικά σύνορα, δηλαδή την περιοχή που βρίσκεται βόρεια του ποταμού Σπερχειού και στην οποία βρίσκεται η πόλη της Λαμίας, δεν ελήφθη απόφαση και το θέμα παραπέμφθηκε σε νέα διάσκεψη στο Λονδίνο.
Αποτέλεσμα της διάσκεψης αυτής υπήρξε το Πρωτόκολλο της 18ης/30ής Αυγούστου 1832.


Με αυτό επιδικαζόταν στο ελληνικό κράτος η περιοχή της Λαμίας και έτσι τα ελληνοοθωμανικά σύνορα ορίζονταν μεταξύ των κόλπων του Αμβρακικού και του Παγασητικού.

Ταυτόχρονα επιδικάστηκε το ποσό των σαράντα εκατομμυρίων γροσιών ως αποζημίωση προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ενώ απορρίφθηκε το αίτημα Σαμιωτών και Κρητικών να ενταχθούν στο ελληνικό κράτος.
Η επακριβής χάραξη των συνόρων ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο και έγινε αποδεκτή από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα μέσα Δεκεμβρίου 1832.
Περίπου έναν μήνα αργότερα, στα τέλη Ιανουαρίου 1833 ο Όθων και η συνοδεία του έφταναν στο λιμάνι του Ναυπλίου, της πρωτεύουσας του πρώτου ελληνικού κράτους.

Πηγή: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (ime.gr).
pontos-news.gr
Από το thesecretrealtruth

Follow @tinios