Χρόνια πίσω ήταν ένα "επάγγελμα"και αυτό και άρχισε με την δραχμή και
συνεχίστηκε και με το ευρώ.
Υπεύθυνος στο κλάμπ....στην μπουάτ....στην ταβέρνα που είχε και μουσική...
στο καμπαρέ...με λίγα λόγια στην νύχτα .
Συνήθως άνεργος ή
μικροσυνταξιούχος....
Και αγορανομικός υπεύθυνος....ο αυτοφωράκιας...
Ηχορύπανση ....αυτόφωρη διαδικασία ...σύλληψη του υπευθύνου
κρατητήριο και το πρωϊ στο αυτόφωρο.
Είχε δικαίωμα ενός τηλεφωνήματος ....ειδοποιούσε τον ιδιοκτήτη
και αυτός έστελνε τον δικηγόρο του να τον υπερασπίσει και να πληρώσει
την ποινή.
Το βράδυ πίσω στην δουλειά....
Το νυχτοκάματο έπεφτε κάθε βράδυ.....ένα ποσό σταθερό που πολλαπλασιαζότανε
όταν τον τσουβαλιάζανε οπότε τον συνέφερε η δεύτερη περίπτωση.
Οι ιδιοκτήτες μαγαζιών με μουσική είχαν πρόβλημα με τους γείτονες
που ειδοποιούσαν την αστυνομία για διατάρραξη κοινής ησυχίας
οπότε φρόντιζαν να τους έχουν από κοντά ....με το αζημίωτο.
Λαδόμπουκας ήταν ο αρμόδιος υπάλληλος δημοτικής ή δημόσιας υπηρεσίας
που τα "έπαιρνε"για να κάνει τα στραβά μάτια
σε καταγγελίες και σε εκδόσεις αδειών.
Για να είμαστε σωστοί η δουλειά του αυτοφωράκια δεν ήταν εύκολη.
Με την προσαγωγή του στο αστυνομικό τμήμα θα έμπαινε στο κρατητήριο
όπου υπήρχε κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ηλικία δεν είχε αυτό το "επάγγελμα"και φυσικά κανένας δεν έλεγε
τι ακριβώς δουλειά έκανε γιατί και δεν θα τον έπαιρναν στα σοβαρά
αλλά και γιατί θα τον είχαν κατατάξει στην κατηγορία των σουλατσαδόρων.
Από το pisostapalia
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου