Από που πήραν το όνομα τους οι βόμβες μολότοφ

Παλαιστίνιος διαδηλωτής ενώ ρίχνει ένα κοκτέιλ μολότοφ στη Χεβρώνα, στη Δυτική Όχθη, στις 4 Απριλίου του 2013

Η φιλελευθεροποίηση του Τσεχοσλοβάκου πολιτικού (Σλοβάκικης καταγωγής) και ηγέτη της Τσεχοσλοβακίας, διάσημο για την προσπάθειά του να μεταρρυθμίσει το κομμουνιστικό καθεστώς (Άνοιξη της Πράγας), Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ ενέπνευσε πολλούς νέους ενώ είχε ορίσει ένα πλαίσιο για τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας στα δύο. Αυτές οι ιδέες θορύβησαν την Ε.Σ.Σ.Δ. και το 1968 σοβιετικά άρματα μάχης μπήκαν στην Πράγα, όπου τα υποδέχτηκαν
εξεγερμένοι. Ο Ντούμπτσεκ κήρυξε τη μη βία, αλλά οι εξαγριωμένοι νέοι τον αγνόησαν, κινήθηκαν να προστατεύσουν το ραδιοφωνικό μέγαρο της πόλης, το σημαντικότερο σημείο επικοινωνίας της αντίστασης. Όταν τα άρματα μάχης άνοιξαν πυρ, οι διαδηλωτές έκαναν αυτό που κάνουν οι πολίτες που έρχονται αντιμέτωποι με άρματα μάχης: Έριξαν κοκτέιλ μολότοφ.

Στρατιώτες στον Ισπανικό Εμφύλιο, 1936

Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση αυτών των κοκτέιλ ήταν σαν αντιαρματικό όπλο κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου πολέμου, την δεκαετία του 1930, όταν τα στρατεύματα του στρατηγού Φράνκο μάχονταν τις κυβερνητικές δυνάμεις -που υποστηρίζονταν από τους Σοβιετικούς- για τον έλεγχο της Μαδρίτης. Απέκτησαν το "πιασάρικο" όνομά τους λίγα χρόνια αργότερα, όταν, το 1939, ο ρωσικός ραδιοφωνικός σταθμός προσπάθησε να συγκαλύψει αεροπορικές επιδρομές στη Φινλανδία. Ο υπουργός Εξωτερικών, Βιατσεσλάβ Μολότοφ, διαβεβαίωνε τους ακροατές ότι η Ρωσία βομβάρδιζε τη Φινλανδία μόνο με ανθρωπιστική βοήθεια, και όχι με κυλίνδρους μήκους 2 μέτρων που περιείχαν πολλές εμπρηστικές βόμβες. Οι Φινλανδοί ονόμασαν τις βόμβες "καλάθια πικνίκ του Μολότοφ" και υποσχέθηκαν ότι θα απαντούσαν με ένα "κοκτέιλ Μολότοφ". Όταν έφτασαν τα σοβιετικά άρματα μάχης, συνάντησαν μισό εκατομμύριο αυτοσχέδιες βόμβες. Οι εμπρηστικές βόμβες κατέστρεψαν αποδεδειγμένα εκατοντάδες θωρακισμένα οχήματα. Αν και οι Φινλανδοί πολέμησαν σκληρά -κατά τη διάρκεια της τριμηνιαίας σύγκρουσης, πέντε φορές περισσότεροι Ρώσοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους απ' ότι Φινλανδοί- τελικά παραδόθηκαν. Αλλά ο Μολότοφ και το παρατσούκλι των βομβών επέζησαν.

Ο Βιατσεσλάβ Μιχάηλοβιτς Μολότοφ

"Είναι το όπλο των φτωχών", λέει ένας στρατιωτικός. "Δεν υπάρχει συνταγή, είναι αυτοσχέδια βόμβα, γι' αυτό ο καθένας χρησιμοποιεί ό,τι μπορεί". Τα κοκτέιλ μολότοφ έγιναν πολύ γρήγορα δημοφιλή όπλα των ανταρτών. Ο Τσε Γκεβάρα τα χαρακτήρισε "εξαιρετικής αξίας". Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ κήρυξε κατά της χρήσης τους στη δεκαετία του 1960. Όταν ξέσπασε η εξέγερση της Ουκρανίας το 2014, οι διαδηλωτές έριξαν κοκτέιλ μολότοφ, όπως και οι εκβιαστές στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, το ίδιο έτος. Τα κοκτέιλ μολότοφ έχουν χρησιμοποιηθεί από εκείνους που προσπαθούν να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν. Όμως, έχουν χρησιμοποιηθεί και από συμβατικούς στρατούς. Για παράδειγμα, Βρετανοί στρατιώτες τις αποκαλούν "βόμβες μπουκαλιών".

Ο πειραματισμός δίδαξε ότι η βενζίνη σε ένα μπουκάλι δεν ήταν αρκετή και ότι η προσθήκη ντίζελ ή ελαίου κινητήρα ήταν πιο αποτελεσματικό και προκαλεί περισσότερες ζημιές. Ο βρετανικός στρατός πήγε την ιδέα ένα βήμα πιο πέρα, γεμίζοντας φιάλες με φωσφόρο στοχεύοντας στο πλήρωμα που βρίσκεται μέσα στα άρματα μάχης. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι ο φώσφορος ήταν δύσκολος στη μεταφορά και αυτό προκάλεσε πολλά ατυχήματα στους στρατιώτες που εκτόξευαν τις βόμβες. Οι βρετανικές δυνάμεις κατέληξαν στις "sticky bombs", οι οποίες μιμούνται το ότι οι μολότοφ κολλάνε στα άρματα ακόμα και αν καίγονται. Όμως, αυτή η ιδιότητά της, να κολλάει δηλαδή, αποδείχθηκε δίκοπο μαχαίρι: Η χειροβομβίδα μπορούσε να κολλήσει και στο χέρι εκείνου που προσπαθούσε να τη ρίξει.

Κίεβο, Ουκρανία, 2014

Αιώνες πολύ πριν από τα "καλάθια πικνίκ" του Μολότοφ, είχαν χρησιμοποιηθεί μικρές βόμβες φωτιάς σε πολέμους και επαναστάσεις. Οι αρχαίοι στρατιώτες μιλούσαν για το "υγρό πυρ" των Ελλήνων -του οποίου η συνταγή έχει χαθεί- ένα εμπρηστικό όπλο του οποίου η φωτιά έκαιγε ακόμα και στο νερό. Στο Παρίσι, υπάρχει ο θρύλος των "les pétroleuses", των γυναικών της εργατικής τάξης οι οποίες γυρνούσαν στην πόλη κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της Παρισινής Κομμούνας του 1871 και είχαν στα χέρια τους μπουκάλια βενζίνης και έβαζαν τυχαία φωτιά σε κτίρια. Αν και είναι πιθανό ότι οι les pétroleuses δεν υπήρξαν, αυτό δεν εμπόδισε τους στρατιώτες και τους πολίτες να πιστέψουν το μύθο και να εκτελέσουν οποιαδήποτε γυναίκα κρατούσε έστω και ένα άδειο μπουκάλι γάλακτος. Αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως κοκτέιλ μολότοφ έχει μια μακροχρόνια σχέση με το λαό.

από: ozy.com

Από το 3otiko

loading...