Εσύ… Κύριε, σιώπησες αλλά έπραξες!

Εμείς όλο μιλάμε αλλά δεν πράττουμε. Εσύ μίλησες με τις πράξεις Σου. 

Η στάση Σου, η πιο διδακτική στην Ιστορία. Δεν έμεινες μόνο στο κήρυγμα… Θεράπευσες αρρώστους, έβγαλες δαιμόνια, συγχώρεσες αμαρτωλούς, ανέστησες νεκρούς. Παρέδωσες τον εαυτό Σου στους διώκτες Σου αδιαμαρτύρητα. Υπέμεινες χωρίς αντίδραση τους εμπαιγμούς, τη χλεύη, τις ειρωνείες. Ανέβηκες το Γολγοθά πάλι σιωπηλά και αποφασισμένος να πιεις το ποτήριο τούτο που Σου εμπιστεύθηκε ο

Πατέρας Σου. Όλο έπραττες… το κήρυγμα Σου ήταν οι πράξεις Σου!

Σου φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι και πορφυρό μανδύα περιγελώντας Σε ως βασιλιά των Ιουδαίων, Εσένα τον Υιό του Θεού αλλά και τότε δε μίλησες. Σε κάρφωσαν πάνω στο Σταυρό αλλά και πάλι σιωπή. Η υπομονή, η ταπείνωση και η αυτοθυσία πιο εύγλωττες από ποτέ! Και λίγο πριν παραδώσεις το πνεύμα Σου πάλι έπραξες! Φρόντισες για τη Μητέρα Σου, ζήτησες Έλεος για τους σταυρωτές Σου και έβαλες το ληστή στον Παράδεισο! Μέχρι την τελευταία Σου πνοή έκανες σιωπή αλλά έπραττες… αθόρυβα και μυστικά! Και όταν αναστήθηκες δεν σε πήρε είδηση κανείς!

Ποιο μεγαλύτερο, σπουδαιότερο, συγκλονιστικότερο κήρυγμα από τη στάση της ζωής Σου;

Σαν αυτή Σου η σιωπή να είναι ξαφνικά τόσο ηχηρή! Με στρέφει προς τις πράξεις Σου… μιλάει τελικά η σιωπή Σου! Αφού σιωπάς, θα κοιτάξω πώς δρας! Η ζωή Σου ένας φάρος, ένας οδηγός, ένας δρόμος προς τον Πατέρα Σου, προς τον Πατέρα μας! Εσύ καρφώθηκες πάνω σ’ ένα Σταυρό για μας… δεν έμεινες στα λόγια! Εμείς τί κάνουμε; Πράττουμε ή μένουμε στα λόγια; Ο Χριστός δε μιλούσε πολύ. Αυτά που ήθελε να πει τα έλεγε με πράξεις. Με απόλυτη ησυχία μάς άνοιξε τις πύλες του Παραδείσου να μπορούμε να εισέλθουμε!

Μακάρι να Τον ακολουθήσουμε, μακάρι να μας αξιώσει με τη Χάρη Του να βαδίσουμε στα βήματα Του και να μιμηθούμε κι εμείς τη συνοδευόμενη από έργα σιωπή Του!

μας τοστειλε το mail

Από το trelogiannis