Έμπαινε για τα καλά το καλοκαίρι και έβγαινε ο προστατευτικός τσίγκος έξω από την κάμαρα της αυλής που προστάτευε από την μπόρα αλλά και προειδοποιούσε με τις πρώτες στάλες.
Τα γνωστά στην συνέχεια....τον ασπριτζή τον γείτονα πρώτο και καλύτερο για να μας βάλει στο πρόγραμμα.
"...ασβέστη να έχετε..."
Εντολή και τα σκυλιά δεμένα....
Δίπλα στην γούβα στα αρχαία τα αγριόχορτα θέριευαν και κάλυπταν τις πέτρες όπως τις λέγαμε .
Αυτή την δουλειά την αναλάμβανε η παρέα της αλάνας....το ξεχορτιάρασμα δηλαδή αν θέλαμε να έχουμε τον χώρο σε χρήση για παιχνίδι.
Πηγαίνω χρόνια μετά στο ίδιο σημείο και βλέπω παντού σκουπίδια εκεί ακριβώς που ήταν η κάμαρα που γεννήθηκα και που την κατεδάφισαν μαζί με τις άλλες των συναυλικών....λόγω αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
Νοιώθεις περήφανος δεν λέω....να έχεις γεννηθεί και ζήσει κάποια χρόνια εξ αδιαιρέτου εκεί που δίδαξε ο μεγάλος δάσκαλος ο Πλάτωνας.
Η ελιά της αυλής πάντα στην θέση της...Πλάτωνος και Ευκλείδου... ακριβώς μπροστά της ήταν η πόρτα της κάμαρας.
Κάτω από αυτή και έτρωγες...και έπαιζες...και έγραφες τα πρώτα σου γράμματα....
Όπως πάντα έμεινα λίγο κάτω από τον ίσκιο της...ήταν και η μυρουδιά των σκουπιδιών από τον κάδο αλλά και η θέα των χύμα μπροστά της...παραπέρα...απέναντι ...παντού...
Όχι δεν θυμήθηκα σκουπίδια στον αρχαιολογικό χώρο εκείνα τα χρόνια.... θα μου πείς τότε τι σκουπίδια να πετάξεις αλλά θυμήθηκα τις γυναίκες που κατέβαιναν με τις σκούπες τα απογεύματα και σκούπιζαν και εκεί.
Ξανά στο σήμερα και στο Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος όπως το λένε επίσημα... κάποιοι το χρησιμοποιούν για "κατασκήνωση"....
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου