Φιγούρα σε Αρχαία Ελληνική Οινοχόη θα Μπορούσε να Ανατρέψει Πολλά

 Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Το ζήτημα του ποιος υπήρξε ο πρώτος και ο μεγαλύτερος πολιτισμός στον πλανήτη, είναι πάρα πολύ μεγάλο. Όπως φαίνεται, από διάφορα ευρήματα που κατά καιρούς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο άνθρωπος θα πρέπει να υπήρχε και να περπατούσε όρθιος, να φιλοτεχνούσε ενδιαφέροντα αντικείμενα και άλλα πολλά, αν όχι πριν εκατομμύρια χρόνια, τότε θα πρέπει να το προσδιορίσουμε τουλάχιστον στα 10 με 12.000 χρόνια πριν από σήμερα.

Υπάρχουν άπειρες

αναφορές που μιλούν για αυτόν τον άνθρωπο, αλλά δυστυχώς, η σημειρνοί επιστήμονες τα λαμβάνουν υπόψη τους ως μυθολογίες και εν γένει ως όμορφα παραμύθια της Χαλιμάς.

Όταν, όμως, βρίσκει αντικείμενα που δεν ταιριάζουν με την εποχή που έχουν ορίσει αλλά παραπέμπουν σε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν, τότε σιωπούν ή προσπαθούν να τα καταρρίψουν με την λογική ότι είναι αδύνατον, ή ότι δεν υπήρχαν άνθρωποι, ή κι αν υπήρχαν δεν μπορούσαν να τα φτιάξουν για πολλούς και διάφορους λόγους.

Τέλος πάντων, πέρα από τα μάτια της επίσημης επιστήμης, φαίνεται πως υπήρχε κάποιος πολιτισμός. Εκατοντάδες ευρήματα σε όλο τον κόσμο, ακόμα και σε απομακρυσμένες γεωγραφικές περιοχές, υποδεικνύουν πως υπήρξε ένα κοινός και παγκόσμιος πολιτισμός απ’ άκρη σ’ σε αυτόν τον πλανήτη. Τα στοιχεία αυτά υποστηρίζουμε ότι δείχνουν πως αυτός ήταν Ελληνικός.

Πάρα πολλά ευρήματα, αφήνουν ως ένα φανερό ή ως ένα σιωπηλό ίχνος, ότι πολύ αρχαίοι Έλληνες έχουν ταξιδέψει παντού. Σε όλο τον κόσμο. Και στην Αμερική.

Ειδικά στην Κεντρική Αμερική υπάρχουν τόσα πολλά, που άνετα κάποιος με ανοιχτό μυαλό θα μπορούσε να τα εκλάβει ως αποδείξεις.

Ένα σιωπηλό παράδειγμα μίας ένδειξης που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μία ακόμα απόδειξη ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν αρχαίοι Έλληνες έφτασαν και συνάντησαν τους Ινδιάνους, είναι αυτή η περίφημη οινοχόη.

Όπως μας περιγράφει ο Γιώργος Λεκάκης, στην εικόνα της ερυθρόμορφης μεγάλης οινοχόης, βλέπουμε το κεφάλι μίας γυναίκας από την Απουλία της Μεγάλης Ελλάδας στην Ιταλία του 4ου αιώνα π.Χ.

 

Η ιδιαιτερότητα που έχει όμως, είναι ότι η κομμωτική διακόσμηση των μαλλιών μοιάζει με τον κεφαλοστολισμό των γυναικών των Ινδιάνων: Το κεφάλι, είναι σε θέση προφίλ, τα μαλλιά τραβηγμένα πίσω με καρφίτσες. Άραγε, μπορεί αυτή η ομοιότητα να αποτελεί μία σύμπτωση; Μπορεί να υπονοεί σιωπηλά ότι οι Αρχαίοι Έλληνες έφτασαν ως εκεί και οι Ινδιάνες υιοθέτησαν αυτόν τον τρόπο κόμμωσης; Μπορεί να έτυχε να το εμπνευστούν κάποιοι ινδιάνοι κομμωτές;

Τίποτα δεν μπορεί να είναι σίγουρο, εάν η οινοχόη δεν μελετηθεί από ειδικούς, γεγονός που φαντάζει, ίσως, αδύνατο, καθώς βρίσκεται σε ιδιωτική συλλογή.

Διαβάστε περισσότερα από τον Γιώργο Λεκάκη, όπως δημοσιεύτηκε στο  arxeion-politismou.gr, κάνοντας κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση:

Από το diadrastika