"Σε κάθε γωνία επτά καφενεία
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες
Κομψοί και ωραίοι, πολίσμαν τροχαίοι
πεντ’ έξι παλιές μπυραρίες
καυγαδάκια στις
αφετηρίες
Καμπαρέ με jazz band και belles femmes
με ταμπέλες που λένε welcome
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα και ως το πρωί.
Και τα ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία
τριάντα περίπτερα πλάι
κι από κάτω Μετρό που περνάει
Πιο εκεί, κουλουρτζή, ο ταμπλάς
Να η Ομόνοια Πλας...”
οδός Σατωβριάνδου με καφενεία σημεία συνάντησης καλλιτεχνών όχι ιδιαίτερα
γνωστών ...του μεροκάματου δηλαδή σήμερα.
Παλαιότερα όμως το "Μπαράκι του Μάριου"ήταν στέκι του "βραχνού"
και του "βλάχου".
Ο Μάρκος Βαμβακάρης και φυσικά ο Βασίλης Τσιτσάνης με παρατσούκλια
όπως ήταν η συνήθεια.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν ο "ψηλός".
Δεν υπάρχει σήμερα το "Μπαράκι του Μάριου" ...στον ίδιο δρόμο θα βρείς
το "Καφενείο των Μουσικών"που κλείνει αισίως μισό αιώνα και παραπάνω ...
Εκεί οργανοπαίχτες αλλά και τραγουδιστές δημοτικών και λαϊκών
τραγουδιών για διάφορες εκδηλώσεις ....πανηγύρια κ.λ.π.
Αξίζει τον κόπο να πιείς ένα ούζο και να ακούσεις να "περνάνε"τραγούδια
με τα όργανα.
Και ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε περάσει από εκεί θα ακούσεις από τους παλιούς.
Γύρω από την Ομόνοια υπήρχαν και καφενεία με ονόματα όπως "Πελοπόννησος"
"Κρήτη"κ.λ.π.
Εκεί οι θαμώνες θα εύρισκαν συμπατριώτες τους και θα συζητούσαν για τα μέρη τους.
Ήταν κοντά ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων και των τρένων ....
Στην οδό Κοτοπούλη "η Στάνη"κρατάει Θερμοπύλες για δεκαετίες...
Ρυζόγαλο...λουκουμάδες...γιαούρτι με μέλι...και ένα σωρό λιχουδιές όπως παλιά.
Ήταν τότε δίπλα και ο κινηματογράφος Κοτοπούλη οπότε πρίν ή μετά
από το έργο έκανες μια επίσκεψη.
Η Ομόνοια και τα πέριξ τότε "περπατιόντουσαν"και το βράδυ δεν ήταν
εμπόλεμος ζώνη όπως σήμερα.
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες
Κομψοί και ωραίοι, πολίσμαν τροχαίοι
πεντ’ έξι παλιές μπυραρίες
καυγαδάκια στις
αφετηρίες
Καμπαρέ με jazz band και belles femmes
με ταμπέλες που λένε welcome
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή
μέρα νύχτα και ως το πρωί.
Και τα ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία
τριάντα περίπτερα πλάι
κι από κάτω Μετρό που περνάει
Πιο εκεί, κουλουρτζή, ο ταμπλάς
Να η Ομόνοια Πλας...”
οδός Σατωβριάνδου με καφενεία σημεία συνάντησης καλλιτεχνών όχι ιδιαίτερα
γνωστών ...του μεροκάματου δηλαδή σήμερα.
Παλαιότερα όμως το "Μπαράκι του Μάριου"ήταν στέκι του "βραχνού"
και του "βλάχου".
Ο Μάρκος Βαμβακάρης και φυσικά ο Βασίλης Τσιτσάνης με παρατσούκλια
όπως ήταν η συνήθεια.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν ο "ψηλός".
Δεν υπάρχει σήμερα το "Μπαράκι του Μάριου" ...στον ίδιο δρόμο θα βρείς
το "Καφενείο των Μουσικών"που κλείνει αισίως μισό αιώνα και παραπάνω ...
Εκεί οργανοπαίχτες αλλά και τραγουδιστές δημοτικών και λαϊκών
τραγουδιών για διάφορες εκδηλώσεις ....πανηγύρια κ.λ.π.
Αξίζει τον κόπο να πιείς ένα ούζο και να ακούσεις να "περνάνε"τραγούδια
με τα όργανα.
Και ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε περάσει από εκεί θα ακούσεις από τους παλιούς.
Γύρω από την Ομόνοια υπήρχαν και καφενεία με ονόματα όπως "Πελοπόννησος"
"Κρήτη"κ.λ.π.
Εκεί οι θαμώνες θα εύρισκαν συμπατριώτες τους και θα συζητούσαν για τα μέρη τους.
Ήταν κοντά ο σταθμός υπεραστικών λεωφορείων και των τρένων ....
Στην οδό Κοτοπούλη "η Στάνη"κρατάει Θερμοπύλες για δεκαετίες...
Ρυζόγαλο...λουκουμάδες...γιαούρτι με μέλι...και ένα σωρό λιχουδιές όπως παλιά.
Ήταν τότε δίπλα και ο κινηματογράφος Κοτοπούλη οπότε πρίν ή μετά
από το έργο έκανες μια επίσκεψη.
Η Ομόνοια και τα πέριξ τότε "περπατιόντουσαν"και το βράδυ δεν ήταν
εμπόλεμος ζώνη όπως σήμερα.
Τέλη του ΄50...
Οι φωτεινές διαφημίσεις ψηλά στα κτίρια που αναβοσβήνανε σε συνδυασμό
με το φωτισμένο συντριβάνι έδιναν μια κοσμοπολίτικη εικόνα.
Στον υπόγειο υπάρχουν μαγαζιά ...είναι πέρασμα με τον ηλεκτρικό
διακινούνται χιλιάδες.
Τρόποι διασκέδασης για όλα τα βαλάντια και γούστα αλλά και μια απλή
βόλτα σε έβγαζαν από την καθημερινότητα.
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου