Μετά από 50 γενιές επιλεκτικής αναπαραγωγής, μια νέα μελέτη ρίχνει φως στα γονίδια της αλεπούς που είναι υπεύθυνα για τη συμπεριφορά της.
Η μελέτη, δημοσιεύθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2018, στο περιοδικό Proceedings της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, προσδιορίζει τα
γονίδια που μετατρέπουν την άγρια αλεπού σε ήμερη και αναγνωρίζει ότι βρίσκονται σε δυο περιοχές του εγκεφάλου της, που σχετίζονται με τη μάθηση και τη γνώση.
"η ριζική αλλαγή στην ιδιοσυγκρασία της, μπορεί να επιτευχθεί γρήγορα και είναι πραγματικά αξιοσημείωτη", δήλωσε ο Andrew Clark, καθηγητής στο Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Cornell και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Η ερευνητική ομάδα απέκτησε δείγματα εγκεφαλικού ιστού προμετωπιαίου φλοιού (prefrontal cortex) και βασικού πρόσθιου εγκεφάλου (basal forebrain) από 12 ήμερες και 12 επιθετικές αλεπούδες από το Ινστιτούτο Κυτταρολογίας και Γενετικής στο Νοβοσιμπίρσκ της Ρωσίας (Institute for Cytology and Genetics in Novosibirsk) όπου εκτρέφονταν οι αλεπούδες.
με γενετική ανάλυση αναγνωρίστηκαν στα αλληλόμορφα γονίδια και μετρήθηκε ο τρόπος με τον οποίο άλλαξαν συχνότητα στον πληθυσμό της αλεπούς, από γενιά σε γενιά.
οι αναλύσεις αποκάλυψαν τις διαδρομές του εγκεφάλου που τροποποιήθηκαν με την αναπαραγωγή ήμερων και επιθετικών αλεπούδων.
ο προμετωπιαίος φλοιός (prefrontal cortex) και ο βασικός πρόσθιος εγκεφάλος (basal forebrain) καθορίζουν το χειρισμό της υψηλότερης επεξεργασίας πληροφοριών καθώς και και την υψηλοτέρου επιπέδου κοινωνική αλληλεπίδραση
Η ομάδα ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τους νευρώνες που ταξινομούνται από τους νευροδιαβιβαστές ((brain signaling chemicals) που απελευθερώνουν: ντοπαμίνη, σεροτονίνη και γλουταμίνη.
Τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλο πυροδοτούνται από την ντοπαμίνη και ο Clark δήλωσε ότι αναμένει ότι τα ντοπαμινεργικά μονοπάτια μεταβάλλονται στα άγρια ζώα.
τα γονίδια που επηρεάζουν τη λειτουργία τόσο των σεροτονινεργικών νευρώνων όσο και των γλουταμινεργικών νευρώνων επηρεάστηκαν από την εξημέρωση. Αυτοί οι νευρώνες είναι σημαντικοί για τη μάθηση και τη μνήμη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε παράλληλα με μια άλλη σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Nature Ecology and Evolution (NEE)
Στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι νόμιμη η διατήρηση αλεπούς σαν κατοικίδιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλή ιδέα.
Η Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA) δεν εγκρίνει τη διατήρηση των αλεπούδων ως κατοικίδια ζώα, αφού και οι πιο έμπειροι ειδικοί της αλεπούς δυσκολεύονται να την κρατήσουν επιτυχώς σε αιχμαλωσία, καθώς έχει πολύ συγκεκριμένες ανάγκες.
Μερικά ζώα που αναφέρεται ότι εξημερώθηκαν, είναι πιθανόν να έχουν αναρρώσει από μια παρασιτική ασθένεια που βλάπτει τον εγκέφαλο και αφήνει τα ζώα άφοβα στην ανθρώπινη επαφή.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά στις πόλεις ίσως άλλαξε τη συμπεριφορά κάποιων αλεπούδων που συνήθισαν να τρέφονται από το ανθρώπινο χέρι και πλησιάζουν αρκετά. Αλλά αυτό δεν τις χαρακτηρίζει ως ήμερες.
έτσι οι κατοικίδιες αλεπούδες δεν είναι γενικά καλή ιδέα.
ίσως μια εξημερωμένη αλεπού να προήλθε από τον μοναδικό πληθυσμό αλεπούς στον κόσμο, που δημιουργήθηκε στη διάρκεια ενός επιστημονικού πειράματος στη Ρωσία. το πείραμα ξεκίνησε πριν από 60 χρόνια.
στα τέλη της δεκαετίας του '50, ο ρώσος γενετιστής Dmitry K. Belyaev προσπάθησε να δημιουργήσει έναν πληθυσμό ήμερης αλεπούς.
Μέσα από πρόγραμμα αναπαραγωγής του Ινστιτούτου Κυτταρολογίας και Γενετικής στο Novosibirsk, στη Ρωσία, μελετήθηκε η εξελικτική πορεία ήμερης αλεπούς του είδους" silver-black" (a melanistic version of the red fox)
Ο Belyaev πέθανε το 1985, αλλά το πείραμα συνεχίζεται. επιβλέπουσα είναι πλέον η Lyudmila Trut. είναι πάνω από 80 χρόνων και ξεκίνησε ως υπάλληλος του Belyaev.
Το ρωσικό αγρόκτημα αλεπούς ήταν το πρώτο του είδους του.
Το πείραμα του Belyaev είχε ως στόχο να επαναλάβει τη διαδικασία της εξημέρωσης για να δει πώς εξελίχθηκαν οι εξελικτικές αλλαγές.
Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την εξημέρωση.
ο Belyaev και η Trut ταξίδεψαν σε διάφορες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης, από τη Σιβηρία μέχρι τη Μόσχα και την Εσθονία. για να επιλέξουν τις αλεπούδες που πήραν στο δικό τους αγρόκτημα στο Νοβοσιμπίρσκ.
επέλεγαν τα ζώα με βάση τον τρόπο που ανταποκρίνονταν, μόλις άνοιγε το κλουβί τους. Περίπου το 10% των αλεπούδων εμφανιζόταν πιο υπάκουο στον άνθρωπο.
όπως έγραψε η Trut το 1999, στόχος της επιλογής, ήταν η εξάλειψη των αμυντικών αντιδράσεων της αλεπούς στον άνθρωπο.
Αρχικά επιλέχθηκαν 100 θηλυκά και 30 αρσενικά ζώα ως πρώτες γενιές γονέων. Τα νεογέννητα μικρά τους, έτρεφαν με το χέρι οι ερευνητές. σε ηλικία δυο με δυόμιση μηνών προσπαθούσαν να τα αγγίξουν. Αν τα αλεπουδάκια συνέχιζαν να δείχνουν επιθετικά στην επαφή με τον άνθρωπο, απορρίπτονταν από τον πληθυσμό και κατέληγαν να γίνουν γούνινα παλτά.
Από την τέταρτη γενιά, οι επιστήμονες άρχισαν να βλέπουν θεαματικές αλλαγές. Τα μικρά αλεπουδάκια άρχιζαν να συμπεριφέρονται σαν σκυλιά, γκρίνιαζαν και έγλυφαν τους ερευνητές όπως τα κουτάβια.
Μέχρι το 2005-2006, σχεδόν όλες οι αλεπούδες ήταν παιχνιδιάρες, φιλικές και συμπεριφέρονταν σαν κατοικίδια σκυλιά. Διάβαζαν τα ανθρώπινα σήματα και ανταποκρίνονταν σωστά σε χειρονομίες και ματιές, ενώ επίσης άλλαξε και η "ομιλία" τους-τα καλέσματα τους έγιναν διαφορετικά από εκείνα της άγριας αλεπούς-
ο Belyaev και η Trut διαπίστωσαν σύντομα ότι δεν άλλαξαν μόνο οι προσωπικότητες των αλεπούδων, αλλά και τα χαρακτηριστικά της εμφάνισής τους. ΄Αρχισαν να εμφανίζονται νέα μορφολογικά χαρακτηριστικά, κυρίως στα αυτιά, στις ουρές και στο χρώμα της γούνας τους. Παρατηρήθηκαν αλλαγές ακόμα και στο σκελετικό τους σύστημα -κοντά πόδια, ουρά ρύγχος και διευρυμένο κρανίο- Οι αλεπούδες άρχισαν να φαίνονται πιο ευαίσθητες και απλά χαριτωμένες.
Οι αναπαραγωγικές τους συνήθειες άλλαξαν επίσης. Οι εξημερωμένες αλεπούδες γίνονταν σεξουαλικά ώριμες περίπου ένα μήνα νωρίτερα από τις άγριες αλεπούδες και η εποχή του ζευγαρώματος είχε μεγαλύτερη διάρκεια.
Βασική διαφορά σημείωσε το επίπεδο σεροτονίνης που θεωρείται ότι αναστέλλει την επιθετική συμπεριφορά του ζώου και εμπλέκεται στη διαμόρφωση της εξέλιξης του, από τα πρώτα στάδια.
το πείραμα εξημέρωσης της αλεπούς συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τον Αύγουστο του 2016 υπήρχαν 270 εξημερωμένες αλεπούδες και 70 άγριες αρσενικές. Ωστόσο το αγρόκτημα αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.
από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, το ίδρυμα πουλάει αλεπούδες ως κατοικίδια ζώα.
μια εταιρεία με έδρα τη Φλόριντα που ονομάζεται Lester Kalmanson Agency Inc εισάγει αλεπούδες για όσους θέλουν να τις κρατήσουν ως κατοικίδια ζώα. Κάθε αλεπού κοστίζει 8.900 δολάρια, λόγω του κόστους αποστολής.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στην κόκκινη αλεπού, που έχει εκτραφεί από τον άνθρωπο για περισσότερο από έναν αιώνα και έχει βρει 103 γενωμικές περιοχές που εμπλέκονται στη συμπεριφορά αλεπούς.
μια από τις 103 σχετίζεται με το σύνδρομο Williams-Beuren, μια γενετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά εκδηλωτική και φιλική συμπεριφορά. Παραδόξως η περιοχή αυτή ταυτοποιήθηκε σε επιθετικές και όχι σε ντροπαλές αλεπούδες.
Οι ειδικοί λένε ότι η κατανόηση της σχέσης μεταξύ της γενετικής και της συμπεριφοράς θα μπορούσε να βοηθήσει να ρίξει φως στην κοινωνική συμπεριφορά σε άλλα ζώα - συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
Αυτοί οι γενετικοί δείκτες συσχετίζονται επίσης με καταστάσεις ανθρώπινης συμπεριφοράς όπως ο αυτισμός και η διπολική διαταραχή.
χρειάζεται πολύ περισσότερη έρευνα για να κατανοηθούν αυτές οι γενετικές περιοχές και πώς λειτουργούν σε διαφορετικά ζώα
Το SorCS1 εμπλέκεται στο σχηματισμό και τη λειτουργία των συνάψεων - το μικρό χάσμα μεταξύ δύο νευρώνων στον εγκέφαλο - και συνδέεται σαφώς με μια πολύ συγκεκριμένη συμπεριφορά στις αλεπούδες, στην αλληλεπίδραση της με τον άνθρωπο.
πηγές
Από το hellenicrevenge
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου