Ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Γερμανοί υπεισήλθαν σε λεπτομέρειες, να αποδεχθούμε δηλαδή τη μακεδονική εθνότητα και τη μακεδονική γλώσσα
Εκκινώ με ένα δεδομένο. Μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι οι Α. Τσίπρας και Ν. Κοτζιάς, πιστεύουν πράγματι ότι επέτυχαν μια καλή συμφωνία. Μπορεί ο πρώτος να έχει άγνοια επί των εθνικών θεμάτων, και ο δεύτερος αδυναμία άσκησης πολιτικής, ίσως λόγω έπαρσης και αλαζονείας, αλλά διαθέτουν πιστεύω την σχετική νοημοσύνη να αντιληφθούν ότι
έδωσαν όλα όσα ζητούσαν οι Σκοπιανοί, μηδενός εξαιρουμένου.
Δεδομένο είναι επίσης ότι το ΝΑΤΟ, με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, που παρά τη νίκη του Τραμπ, εξακολουθεί να ασκεί εξουσία [θα ξανατονίσω πάλι, ότι όλοι οι Αμερικανοί διπλωμάτες στη Βαλκανική είναι επιρροής Σόρος, δεν έχουν αντικατασταθεί, πλην του Λου στα Τίρανα, όπου ήταν εξόφθαλμη η σχέση με τον μεγαλοεπενδυτή, υποστηρίζοντας σκανδαλωδώς την επανεκλογή του Έντι Ράμα, αρχινονού αλβανικών συμμοριών] επεμβαίνουν απροκάλυπτα για τη δημιουργία αναχώματος που θα εμποδίσει τους Ρώσους να αυξήσουν την επιρροή τους στην χερσόνησο.
Δεδομένη επίσης και η επιθυμία της Γερμανίας, να μη αφήσει τον έλεγχο των Βαλκανίων, όπου ήταν επί πολλά χρόνια η μοναδική κυρίαρχος της Δύσης, με τις ΗΠΑ να ασχολούνται επί μακρόν με το Αφγανιστάν και Ιράκ, τώρα δε και με την Συρία. Η Γερμανία ενδιαφέρεται κυρίως για οικονομική επιρροή, έχει γραφεί μάλιστα ότι η αξιοποίηση του Αξιού, για μεταφορά προϊόντων από την Κεντρική Ευρώπη -έργο για το οποίο ενδιαφέρονται άμεσα και οι Κινέζοι- είναι μέσα στις προτεραιότητές της.
Δεν είναι άγνωστο επομένως ότι οι ισχυροί ασκούν αφόρητες πιέσεις επί των αδυνάμων, γι’ αυτό φροντίζουν άλλωστε, από πολύ νωρίς, να ευνοούν με κάθε τρόπο την ανέλιξη προθύμων πολιτικών με ισχνή αντίσταση στις πιέσεις. Τι είδους πιέσεις δέχθηκαν οι δικοί μας, ώστε να παραχωρήσουν όλα όσα ζήτησαν οι Σκοπιανοί, ενώ εκείνοι δεν το έπραξαν;
Θα δώσω τον λόγο στον Σταύρο τον Λυγερό, επειδή η μακροχρόνια ενασχόλησή του με θέματα εξωτερικής πολιτικής, του προσέδωσαν την δυνατότητα επαρκούς και έγκυρης πληροφόρησης. Συμφωνεί κι αυτός για τον παρασκηνιακό ρόλο του αμερικανικού παράγοντα, σε συντονισμό με το Βερολίνο και τους θεσμούς της Ε.Ε., που ουσιαστικά επέβαλαν την υπογραφή της συμφωνίας. Όμως, το ερώτημα είναι, καθόρισαν και τι θα αποδεχθεί η κάθε πλευρά; Ο Σ. Λυγερός γράφει:
«Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, αποφασιστικό ρόλο έπαιξε ο αρμόδιος για την περιοχή Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσελ, επικουρούμενος από τους Αμερικανούς πρεσβευτές στην Αθήνα και τα Σκόπια. Παραλλήλως και προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών και παράγοντες της Ε.Ε.
» Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η Ουάσιγκτον κατέστησε σαφές στον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά ότι εάν από την πλευρά τους πράξουν ό,τι απαιτείται για να λυθεί το Μακεδονικό και κατ’ επέκταση για να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, θα διευκολυνθεί καθοριστικά η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας στο πλαίσιο του δυτικού στρατηγικού σχεδιασμού. Το ίδιο ακριβώς μήνυμα έχει σταλεί και για την επίλυση των εκκρεμοτήτων στις ελληνοαλβανικές σχέσεις».
Προβήκαμε δηλαδή, σε εκχωρήσεις έναντι ασαφούς υπόσχεσης περί αναβάθμισης της γεωπολιτικής μας θέσης, την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ, ακόμη και στην περίπτωση της αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, μας λέει «βρείτε τα με τους Τούρκους». Προφανώς, το νίψιμο των χεριών δεν αποτελεί αναβάθμιση.
Εκκινώ με ένα δεδομένο. Μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι οι Α. Τσίπρας και Ν. Κοτζιάς, πιστεύουν πράγματι ότι επέτυχαν μια καλή συμφωνία. Μπορεί ο πρώτος να έχει άγνοια επί των εθνικών θεμάτων, και ο δεύτερος αδυναμία άσκησης πολιτικής, ίσως λόγω έπαρσης και αλαζονείας, αλλά διαθέτουν πιστεύω την σχετική νοημοσύνη να αντιληφθούν ότι
έδωσαν όλα όσα ζητούσαν οι Σκοπιανοί, μηδενός εξαιρουμένου.
Δεδομένο είναι επίσης ότι το ΝΑΤΟ, με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, που παρά τη νίκη του Τραμπ, εξακολουθεί να ασκεί εξουσία [θα ξανατονίσω πάλι, ότι όλοι οι Αμερικανοί διπλωμάτες στη Βαλκανική είναι επιρροής Σόρος, δεν έχουν αντικατασταθεί, πλην του Λου στα Τίρανα, όπου ήταν εξόφθαλμη η σχέση με τον μεγαλοεπενδυτή, υποστηρίζοντας σκανδαλωδώς την επανεκλογή του Έντι Ράμα, αρχινονού αλβανικών συμμοριών] επεμβαίνουν απροκάλυπτα για τη δημιουργία αναχώματος που θα εμποδίσει τους Ρώσους να αυξήσουν την επιρροή τους στην χερσόνησο.
Δεδομένη επίσης και η επιθυμία της Γερμανίας, να μη αφήσει τον έλεγχο των Βαλκανίων, όπου ήταν επί πολλά χρόνια η μοναδική κυρίαρχος της Δύσης, με τις ΗΠΑ να ασχολούνται επί μακρόν με το Αφγανιστάν και Ιράκ, τώρα δε και με την Συρία. Η Γερμανία ενδιαφέρεται κυρίως για οικονομική επιρροή, έχει γραφεί μάλιστα ότι η αξιοποίηση του Αξιού, για μεταφορά προϊόντων από την Κεντρική Ευρώπη -έργο για το οποίο ενδιαφέρονται άμεσα και οι Κινέζοι- είναι μέσα στις προτεραιότητές της.
Δεν είναι άγνωστο επομένως ότι οι ισχυροί ασκούν αφόρητες πιέσεις επί των αδυνάμων, γι’ αυτό φροντίζουν άλλωστε, από πολύ νωρίς, να ευνοούν με κάθε τρόπο την ανέλιξη προθύμων πολιτικών με ισχνή αντίσταση στις πιέσεις. Τι είδους πιέσεις δέχθηκαν οι δικοί μας, ώστε να παραχωρήσουν όλα όσα ζήτησαν οι Σκοπιανοί, ενώ εκείνοι δεν το έπραξαν;
Θα δώσω τον λόγο στον Σταύρο τον Λυγερό, επειδή η μακροχρόνια ενασχόλησή του με θέματα εξωτερικής πολιτικής, του προσέδωσαν την δυνατότητα επαρκούς και έγκυρης πληροφόρησης. Συμφωνεί κι αυτός για τον παρασκηνιακό ρόλο του αμερικανικού παράγοντα, σε συντονισμό με το Βερολίνο και τους θεσμούς της Ε.Ε., που ουσιαστικά επέβαλαν την υπογραφή της συμφωνίας. Όμως, το ερώτημα είναι, καθόρισαν και τι θα αποδεχθεί η κάθε πλευρά; Ο Σ. Λυγερός γράφει:
«Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, αποφασιστικό ρόλο έπαιξε ο αρμόδιος για την περιοχή Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Γουές Μίτσελ, επικουρούμενος από τους Αμερικανούς πρεσβευτές στην Αθήνα και τα Σκόπια. Παραλλήλως και προς την ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών και παράγοντες της Ε.Ε.
» Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η Ουάσιγκτον κατέστησε σαφές στον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά ότι εάν από την πλευρά τους πράξουν ό,τι απαιτείται για να λυθεί το Μακεδονικό και κατ’ επέκταση για να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, θα διευκολυνθεί καθοριστικά η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας στο πλαίσιο του δυτικού στρατηγικού σχεδιασμού. Το ίδιο ακριβώς μήνυμα έχει σταλεί και για την επίλυση των εκκρεμοτήτων στις ελληνοαλβανικές σχέσεις».
Προβήκαμε δηλαδή, σε εκχωρήσεις έναντι ασαφούς υπόσχεσης περί αναβάθμισης της γεωπολιτικής μας θέσης, την ίδια ώρα που το ΝΑΤΟ, ακόμη και στην περίπτωση της αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, μας λέει «βρείτε τα με τους Τούρκους». Προφανώς, το νίψιμο των χεριών δεν αποτελεί αναβάθμιση.
Αλλά, στις όποιες πιέσεις, είναι αναμφίβολο πως ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Γερμανοί υπεισήλθαν σε λεπτομέρειες, να αποδεχθούμε δηλαδή την μακεδονική εθνότητα και γλώσσα. Αυτές οι υποχωρήσεις οφείλονται στην δική μας αδυναμία, είτε εξ απειρίας, είτε εξ αγνοίας, είτε εξ ιδεοληψίας, αφού για τους κομμουνιστές διαπραγματευτές μας η εθνότητα δεν παίζει ρόλο, είτε ακόμη και για να φανεί πόσο καλά "παιδιά είναι" πρωθυπουργός και υπουργός, για να αποσπάσουν περισσότερα εύσημα, είτε δεν ξέρω τι άλλο, ικανοποίησαν πλήρως τον Ζάεφ.
Την αδιαφορία ως προς την εθνότητα που ανέφερα, την επιβεβαίωσε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε συνέντευξη στα μακεντόσκι, και τόνισε ότι δεν τον ενδιαφέρει ούτε η δική του εθνότητα. Φυσικό είναι, αφού είναι διεθνιστής.
Μακεδών
Voria
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
Την αδιαφορία ως προς την εθνότητα που ανέφερα, την επιβεβαίωσε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε συνέντευξη στα μακεντόσκι, και τόνισε ότι δεν τον ενδιαφέρει ούτε η δική του εθνότητα. Φυσικό είναι, αφού είναι διεθνιστής.
Μακεδών
Voria
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου