Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν δύο εξαιρετικά καλά διατηρημένα ιερά, μεταξύ άλλων αξιοσημείωτων ευρημάτων, σε έναν αρχαίο ναό που καταστράφηκε από πυρκαγιά πριν από περίπου 2.600 χρόνια.
Τα συναρπαστικά ευρήματα αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφών, υπό την εποπτεία του Μουσείου Penn, στην αρχαία ασσυριακή πόλη Νιμρούντ, που βρίσκεται στο σημερινό βόρειο Ιράκ, και εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για την αρχαία Ασσυριακή Αυτοκρατορία.
Αυτή η έρευνα, μέρος
του Penn Nimrud Project, υπάγεται στο Πρόγραμμα Σταθεροποίησης της Κληρονομιάς του Ιράκ (IHSP) του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, το οποίο στοχεύει στην προστασία και αποκατάσταση των απειλούμενων πολιτιστικών χώρων στο Ιράκ και τη Συρία.Η Νιμρούντ, γνωστή ως Κάλχου(Kalhu) στην Ασσυριακή εποχή και ως Χαλάχ (Calah) στη Βίβλο, ήταν πρωτεύουσα του νεοασσυριακού κράτους κατά τη βασιλεία του Ασουρνασιρπάλ Β΄ (883-859 π.Χ.). Η αρχαιολογική της σημασία έγκειται όχι μόνο στην ιστορική της σημασία ως μιας από τις πρώτες αυτοκρατορίες του κόσμου, αλλά και ως σύμβολο της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράκ.
Ωστόσο, οι καταστροφικές ενέργειες του ISIS μεταξύ 2014 και 2017 προκάλεσαν σοβαρές ζημιές σε γνωστά μνημεία, όπως ο Ναός του Νινούρτα και το ζιγκουράτ* του, καθώς και το περίφημο Βορειοδυτικό Παλάτι.
Το Penn Nimrud Project στοχεύει να αναστρέψει αυτή τη ζημιά μέσω σύγχρονων ανασκαφών, βασιζόμενες σε εκείνες που διεξήχθησαν τον 19ο αιώνα από τον Sir Austen Henry Layard και τον Sir Max Mallowan. Αυτή η προσπάθεια επιδιώκει επίσης να τεκμηριώσει ανεξερεύνητες στο παρελθόν περιοχές, όπως ο Ναός του Νινούρτα, για να εμβαθύνει τη γνώση μας επί των ασσυριακών θρησκευτικών πρακτικών.
Η ανακάλυψη των δύο νέων εντυπωσιακών ιερών στον ναό και το μνημειακό βάθρο
Κατά τη διάρκεια της τρίτης ανασκαφικής περιόδου το 2024, οι ερευνητές αποκάλυψαν δύο νέα ιερά εντός του ναού. Το ένα περιείχε ένα μνημειακό λίθινο βάθρο, μια πλατφόρμα που κάποτε χρησιμοποιούνταν για να φιλοξενεί αγάλματα θεών, διακοσμημένο με επιγραφές γραμμικής σφηνοειδούς γραφής που αποδίδονται στον βασιλιά Ασουρνασιρπάλ Β’. Το άλλο ιερό φιλοξενούσε ένα κατεστραμμένο βάθρο που, μαζί με θραύσματα αγαλμάτων και αξεσουάρ, παρέχει ενδείξεις για τις θρησκευτικές πρακτικές που επικεντρώνονταν στον Νινούρτα, τον θεό του πολέμου και της γεωργίας.
Το περβάζι της πόρτας του ιερού, που εντοπίστηκε στη Νιμρούντ στο Ιράκ (2024). Φωτογραφία: Μουσείο Penn
Η μεγάλη πυρκαγιά στον ναό κατά την πτώση της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας
Άλλα αξιοσημείωτα ευρήματα στα ιερά περιλαμβάνουν πιθανά θραύσματα αγαλμάτων άγνωστων θεοτήτων, τα οποία αρχικά είχαν τοποθετηθεί στα βάθρα. Ωστόσο, βρέθηκαν μόνο υπολείμματα αυτών των αγαλμάτων και των στολισμών τους, καθώς ο ναός λεηλατήθηκε και κάηκε από εισβολείς από τη Βαβυλώνα (σύγχρονο νότιο και κεντρικό Ιράκ) και τη Μηδία (αρχαίο δυτικό Ιράν) μεταξύ 614 και 612 π.Χ., κατά την πτώση της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας.
Μέσω λεπτομερούς ανάλυσης, οι αρχαιολόγοι ελπίζουν να ανασυνθέσουν τις θρησκευτικές πρακτικές που περιβάλλουν τον Νινούρτα, που λατρευόταν ως κύρια θεότητα του ισχυρού Ασσυριακού κράτους, μαζί με άλλες στενά συνδεδεμένες θεότητες, κατά την ακμή μιας από τις πρώτες αυτοκρατορίες του κόσμου.
Παρά τη λεηλασία και την καταστροφή του ναού στην αρχαιότητα, οι ανακαλύψεις υπογραμμίζουν τον κεντρικό ρόλο του Νινούρτα στη θρησκεία και τον εξαιρετικό πλούτο του ναού. Η ομάδα βρήκε στον ναό διατηρημένο ξύλο κέδρου, το οποίο μεταφέρθηκε στη Νιμρούντ από τα βουνά του Λιβάνου για την κατασκευή του ναού, όπως αναφέρεται στις επιγραφές του Βασιλιά Ασουρνασιρπάλ Β’ που περιγράφουν την κατασκευή του ιερού περιβόλου, εξηγεί ο Δρ. Michael Danti, διευθυντής του προγράμματος IHSP.
Το βάθρο που ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους Φωτογραφία: Μουσείο Penn
Το συναρπαστικό πέτρινο μνημείο με επιγραφές σφηνοειδούς γραφής
Η κατανομή και η κατάσταση των αντικειμένων υποδηλώνουν ότι τα ιερά και οι θησαυροί τους λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν εσκεμμένα από τους Βαβυλώνιους και τους Μήδους πριν πυρποληθεί ο χώρος. Σύμφωνα με τον Δρ. Danti, ένα από τα πιο συναρπαστικά ευρήματα ήταν ένα kudurru, ένα μνημείο από πέτρα με επιγραφές σφηνοειδούς γραφής που χρονολογείται από το 797 π.Χ., με σύμβολα σημαντικών θεοτήτων. Αυτό το τεχνούργημα καταγράφει ένα βασιλικό διάταγμα που παραχωρεί τη διοίκηση της Χιντάνου, μιας στρατηγικής περιοχής κατά μήκος του ποταμού Ευφράτη στα σύνορα μεταξύ της σημερινής Συρίας και του Ιράκ.
Ο Ασσύριος βασιλιάς Αδάδ-Νεραρί Γ (Adad-Nerari III ) ‘ (811-783 π.Χ.) ανέθεσε σε έναν κυβερνήτη που ονομαζόταν Νεργκάλ-Ερές της Ρασάππα (Nergal-Eresh of Rasappa), αυτήν τη στρατηγική περιοχή, που βρίσκεται δυτικά του ποταμού Τίγρη και βορειοδυτικά της Νιμπρούντ, κοντά στον ποταμό Χάμπουρ, εξηγεί ο Δρ. Danti. Το έγγραφο τονίζει ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του Nergal-Eresh σε αυτή τη νέα επικράτεια. Περιλαμβάνει επίσης μια εκτενή λίστα με κατάρες που απευθύνονται σε όσους παραβιάζουν τη συμφωνία, καταστρέφουν τη στήλη ή την απομακρύνουν από το ναό.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης πήλινες πινακίδες σε εξαιρετική κατάσταση, γραμμένες με σφηνοειδή γραφή στην ασσυριακή γλώσσα (μια διάλεκτο της Ακκαδικής), αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για τις οικονομικές δραστηριότητες του ναού, όπως δάνεια σε ασήμι (το ασήμι χρησιμοποιούνταν ως μέσο ανταλλαγής ή ως “νόμισμα” για την παροχή δανείων σε διάφορους λαούς) και αρχεία με αγαθά. Επιπλέον, βρήκαν ένα σημείωμα γραμμένο στα αραμαϊκά, μια ευρέως χρησιμοποιούμενη γλώσσα και γραφή κατά την ύστερη Ασσυριακή Αυτοκρατορία.
Το δοχείο, που πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για τελετουργικές σπονδές Φωτογραφία: Μουσείο Penn
Άλλα αντικείμενα που ανασύρθηκαν περιλαμβάνουν ένα πέτρινο δοχείο ενσωματωμένο στο πλίνθινο δάπεδο του ναού, πιθανώς χρησιμοποιούμενο για σπονδές σε θρησκευτικές τελετές, τη γλυπτή κεφαλή ενός γρύπα, θραύσματα εφυαλωμένης κεραμικής, πέτρινες πινακίδες, σκαλιστά από ελεφαντόδοντο και κοσμήματα.
Η ποικιλία των αντικειμένων, των υλικών και των καλλιτεχνικών ρυθμών αντανακλά όχι μόνο τον αυξανόμενο πλούτο της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας αλλά και τις εκτεταμένες στρατιωτικές κατακτήσεις και τις εμπορικές της συνδέσεις, οι οποίες συνέβαλαν στην άνοδο ενός από τους πιο επιδραστικούς πολιτισμούς της αρχαιότητας.
*Τα Ζιγκουράτ ήταν ογκώδεις κατασκευές που χτίστηκαν από τους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας και του ιρανικού οροπεδίου και είχαν τη μορφή βαθμιδωτής πυραμίδας, με τον κύριο ναό να βρίσκεται στην κορυφή της κατασκευής.
Από το enikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου