Λαίμαργη βρώση άταφων σωμάτων, μετατροπή ανθρώπινων κρανίων σε μαγειρικά σκεύη και κατανάλωση ανθρώπινης σάρκας σε τελετές μαύρης μαγείας, είναι μόλις κάποιες από τις ειδεχθείς τελετές που παρατηρούνται στις τελευταίες ανθρωποφαγικές φυλές του κόσμου.
Κατά κανόνα, τέτοιες φυλές βρίσκονται σε γωνιές του πλανήτη ανέγγιχτες από την επιρροή του σύγχρονου πολιτισμού και μακριά από εξωτερικές επιρροές. Γλεντάνε τρώγοντας άθαφτα σώματα νεκρών, κάνουν τα κρανία τους
κατσαρόλες και τρώνε ανθρώπινη σάρκα στις τελετές της μαύρης μαγείας. Λίγες μόνο από τις ειδεχθείς πρακτικές που έχουν καταγραφεί στις ανθρωποφάγες φυλές του κόσμου.Ως αποτέλεσμα, ο τρόπος ζωής και οι παραδόσεις τους ανάγονται χιλιάδες χρόνια πίσω στο παρελθόν- και δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τις δικές μας κοινωνίες, οι οποίες τους θεωρούν ως εξωγήινους.
Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος για τον οποίον, επιστήμονες και εξερευνητές απ’ όλον τον κόσμο ενθουσιάζονται από τις πιο απόμακρες φυλές του κόσμου, ακόμη και τις ανθρωποφάγες. Πολλοί έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα για να πλησιάσουν τέτοιες ομάδες, σε ορισμένες περιπτώσεις με τραγικές συνέπειες. Αλλά χάρη στις προσπάθειές τους γνωρίζουμε τα λίγα που γνωρίζουμε.
H φυλή Αγκόρι
Στην πόλη Βαρανάσι της βόρειας Ινδίας, η φυλή Αγκόρι, σκορπάει τον τρόμο, ως η πιο κανιβαλιστική σέχτα σε Ινδία και Νεπάλ
Στην βόρεια πόλη της Ινδίας Βαρανάσι, η φυλή Αγκόρι είναι γνωστή ως μία αίρεση από κανίβαλους, σε Ινδία και Νεπάλ. Έχουν επιλέξει το Βαραβάσι για την ιδιαίτερη τοποθεσία του, επάνω τις όχθες του Γάγγη ποταμού, όμως δεν κατάγονται από εκεί.
Με περίπου 2.000 ναούς στοιχισμένους στους δρόμους της, η πόλη είναι ιερή.
Οι προσκυνητές Χουντού ταξιδεύουν από όλα τα μήκη και πλάτη της γης για να κολυμπήσουν στα ιερά νερά του ποταμού και εκεί διεξάγουν ταφικές τελετές, ενώ οι άνθρωποι ταξιδεύουν εκεί για να πεθάνουν.
Η φυλή Αγκόρι, διατηρεί μία μικρή αλλά ακραία σέχτα του Ινδουισμού, διαβόητη για την ανθρωποφαγία και τη χρήση ανθρώπινων μελών στα τελετουργικά της.
Κατά τον 5ο αιώνα, η φυλή μετακινούταν ανάμεσα στην Ινδία και το Νεπάλ, και τα μέλη της ζούσαν μέσα στους τόπους αποτέφρωσης, κατά μήκος του ιερού ποταμού, όπου τα σώματα καίγονται και στη συνέχεια η στάχτη τους σκορπίζεται στα ιερά νερά, ως κομμάτι της μακράς, ταφικής παράδοσης.
Τέτοιου είδους ταφικά έθιμα παρατηρούνται συχνά όταν οι οικογένειες των νεκρών δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να διεξάγει πιο ακριβές τελετές.
Μέλη της φυλής Αγκόρι, χρησιμοποιούν κάποια κατάλοιπα που αποβάλλονται στον Γάγγη για τις δικές τους πρακτικές, οι οποίες έχουν απαθανατιστεί στη διάρκεια του χρόνου. Σε μία ανατριχιαστική φωτογραφία σε μία αποστολή του 2018, απεικονίζεται ένας άντρας με το κεφάλι προς τα πίσω και τα χέρια υψωμένα να κρατούν ένα κρανίο από όπου χύνεται το νερό στο στόμα του άνδρα.
Σε μία άλλη φωτογραφία, απεικονίζεται ένας άντρας, καθιστός με ένα κόκκινο κρανίο ανθρώπου στην κορυφή του κεφαλιού του και το πρόσωπό του καλυμμένο λευκή σκόνη, δημιουργώντας μία απόκοσμη εικόνα.
Οι σαμάνοι της φυλής, στη διάρκεια των τελετουργικών τους, πίνουν βότανα, αλκοόλ και κάνουν διαλογισμό, και χρησιμοποιούν ανθρώπινη σάρκα. Θεωρείται ότι η λευκή σκόνη είναι ανθρώπινες στάχτες.
O 38χρονος Πολωνός φωτογράφος Jan Skwara ταξίδεψε στο Βαρανάσι, όπου απαθανάτισε τις φωτογραφίες, παρέχοντας λεπτομέρειες σχετικά με τη φυλή.
Η φυλή Αγκόρι, ενώ λατρεύει την Ινδουιστική θεότητα της καταστροφής, Σίβα, οι πρακτικές της έρχονται σε αντίθεση με τον ορθόδοξο Ινδουισμό. Θωρείται ότι η Σίβα κατοικεί στον τόπο της αποτέφρωσης, κάτι που εξηγεί και την επιλογή του μέρους ως κατοικία της φυλής. Ο Jan εξηγεί ότι τα μέλη της Αγκόρι, εξασκούν την ασκητική, έναν τρόπο ζωής μακριά από τις ηδονές της σάρκας, επιδιώκοντας στόχους πνευματικούς.
Λέγεται ότι η φυλή Αγκόρι, ζει στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, συνήθως κοντά στον τόπο αποτέφρωσης, ενώ συλλέγουν «ανθρώπινα έλαια» από τις σορούς, πληροφόρησε το 2018 ο Jan.
Στον Ινδουισμό, οι μεταθανάτιες τελετές θεωρούνται ακάθαρτες, όμως οι Αγκόρι δεν ασπάζονται την αντίληψη αυτή. Ακολουθούν το δικό τους σύστημα πεποιθήσεων, προσφέροντας αναθήματα στον θεό τους και καταναλώνοντας μιασμένα πράγματα, όπως ανθρώπινη σάρκα, απεκκρίσεις ή τοξίνες.
Ο 38χρονος Πολωνός φωτογράφος, Jan Skwara, το 2018, ταξίδεψε στο Βαρανάσι όπου συνάντησε μία σέχτα της φυλής Αγκόρι και κατέγραψε τον ασκητικό τρόπο ζωής τους
«Πολλά μέλη της φυλής Αγκόρι δεν συμμετέχουν σε αυτού του είδους τις αρχαίες παραδόσεις. Όμως, συμμετέχουν στη θετική κοινωνική αλλαγή. Στο παρελθόν, ένας πρόεδρος της Ινδίας ήταν από τους κόλπους της Αγκόρι. Άλλοι όμως, ζουν εκτός της κοινωνίας, σε ακραιφνή ασκητισμό».
Τα μέλη της φυλής Αγκόρι, δεν είναι καθόλου φιλόξενα με τους επισκέπτες και, ειδικά τους τουρίστες, αφού η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από την προσευχή και τον διαλογισμό.
Ωστόσο, ο Jan λέει ότι, κατάφερε να τους επισκεφθεί, χάρη στη γνωριμία του με ένα πρώην μέλος της φυλής τους. Οι Αγκόρι, τρώνε μόνο τη σάρκα των πτωμάτων και συχνά, μετατρέπουν τις σωρούς σε ναούς για να δημιουργήσουν έναν σύνδεσμο ανάμεσα στις θεότητες της σέχτας.
Ο ασκητισμός έχει ως στόχο την απαλλαγή από το πάθος, τη λαγνεία, την ντροπή. Για τον λόγο αυτό, οι Αγκόρι φορούν ελάχιστα ρούχα, ως τρόπος να εξοστρακίσουν την ντροπή. Τόσο η καλή όσο και η κακή φήμη, τους αφήνουν αδιάφορους.
«Ήταν πολύ δύσκολο να βρω κάποιον να με πάει να τους δω. Οφείλω να ομολογήσω, η θέα τόσων πολλών κρανίων, ήταν τρομακτική», είπε ο Jan. Συμπεριφέρονται αλλόκοτα-ουρλιάζουν και τρέχουν γύρω-γύρω. Τα τελετουργικά των Αγκόρι προκαλούν σοκ στους δυτικούς, όμως γίνονται αποδεκτά.
Η φιλοσοφία των Αγκόρι, είναι τόσο περίπλοκη που δύσκολα περιγράφεται. Δεν υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς και πολλοί είναι εκείνοι που ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι. Το 2015, ο δημοσιογράφος του CNN Rena Aslan, δίχασε με την επίσκεψή του στη φυλή και κυρίως, με την συμμετοχή του σ’ ένα από τα τελετουργικά της.
Εκεί, συναντήθηκε με ορισμένους σαμάνους της φυλής και κατέγραψε στον φακό τη στιγμή που έτρωγε έναν ανθρώπινο εγκέφαλο, στη διάρκεια ενός τελετουργικού. Λίγο καιρό αργότερα, έφυγε από το CNN. Τα μέλη της Αγκόρι, έχουν έρθει αντιμέτωπα με έντονη κριτική και σκεπτικισμό.
Η Tamara Merino, μία άλλη φωτογράφος, το 2016, αφιέρωσε χρόνο εξερευνώντας τη φυλή και είπε ότι η κατακραυγή που δέχεται η φυλή αποδίδεται στην παρανόηση. «Οι Αγκόρ βλέπουν παντού ομορφιά και φως, δεν νιώθουν φόβο, μίσος ή αηδία. Δεν κάνουν διακρίσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά. «Μέσα από την κατανάλωση ανθρώπινης σάρκας, επιβεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει τίποτα βρώμικο ή ανίερο, επειδή όταν ο άνθρωπος πεθάνει, δεν έχει πλέον ψυχή. Παρά τις ακραίες πρακτικές και τον τρόπο ζωής, ένας αυθεντικός Αγκόρ δεν σκοτώνει, δεν πληγώνει ούτε βλάπτει ποτέ κανέναν».
Η φυλή Ασμάτ
Η φυλή Ασμάτ, είναι μία εθνοτική ομάδα που βρίσκεται στην Νέα Γουινέα και κατοικεί σε 10.000 τ.μ. ζούγκλας στην επαρχία της Ινδονησίας, στη Νότια Παπούα.
Οι Ευρωπαίοι, τους ανακάλυψαν για πρώτη φορά, με την έλευση των Ολλανδών το 1623, παρέμειναν ωστόσο εντελώς απομονωμένοι από κάθε άλλη εθνοτική ομάδα μέχρι το 1950, όταν άρχισαν πλέον να έρχονται σε τακτικότερη επαφή με άλλους.
Έως τότε, είναι γνωστό ότι η φυλή, σχεδόν βαμμένη ολόκληρη με μπογιά προσώπου, στολισμό για το κεφάλι και δόρατα, ήταν τρομεροί κυνηγοί κεφαλών και κανίβαλοι. Έμειναν έτσι απομονωμένοι για πολλά χρόνια.
Ενώ τα μέλη της φυλής Άσματα είναι αιμοσταγείς κυνηγοί κεφαλών, έχουν εντυπωσιακές ξύλινες κατασκευές (τις οποίες αλείφουν με το αίμα όσων έχουν σκοτώσει) καθώς και εντυπωσιακά όμορφα διακοσμημένα κρανία.
Σε φωτογραφία του 1976, απεικονίζονται μέλη της φυλής Άσματ επάνω σε σχεδίες.
Τα κρανία τα συνέλεγαν από μέλη άλλων εχθρικών φυλών, τους εγκέφαλους των οποίων είχαν φάει κατά τη διάρκεια μίας ιερής τελετής, από την οποία πίστευαν ότι θα έπαιρναν τη δύναμη του νεκρού.
Ο αιμοσταγής τρόπος ζωής τους, περιστρεφόταν γύρω από ατελείωτες επιδρομές για εκδίκηση στα γειτονικά χωριά. Για κάθε μέλος της φυλής που σκοτωνόταν, η εκδίκηση θα ήταν η αρπαγή του κρανίου του εχθρού-είτε αυτός ήταν άντρας, γυναίκα ή παιδί. Θεωρείται ότι χρησιμοποιούσαν τα κρανία των θυμάτων για μαγείρεμα.
Ο δημοσιογράφος, Carl Hoffman, έγραψε σχετικά με τη φυλετική ομάδα: «Έβγαζαν τους εγκεφάλους χτυπώντας το κρανίο και χύνοντάς τους στο φύλο ενός φοινικόδεντρου, έξυναν το εσωτερικό του κρανίου, τρώγοντας τον εγκέφαλο μέχρι την τελευταία μπουκιά και έπειτα, αναμίγνυαν με σάγκο, το τύλιγαν στο φύλο και έπειτα, το έψηναν στη φωτιά». «Ήταν ξεχωριστό φαγητό», πληροφορεί ο Hoffman.
Η αποστολή του στη φυλή έγινε σε σχέση με ένα ασυνήθιστο μυστήριο στο οποίο εμπλεκόταν ο Micharl C. Rockefeller, o 23χρονος γιος του κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, Nelson Rockefeller και μελλοντικού αντιπροέδρου, ο οποίος, όπως πιστεύεται αγνοείται. Η εξαφάνισή του πυροδότησε το μεγαλύτερο κυνηγητό που έχει εξαπολυθεί στον Νότιο Ειρηνικό έως εκείνη τη χρονική στιγμή. Εφόσον, ο Rockefeller εξαφανίστηκε σε διάρκεια του ταξιδιού του για τη συλλογή πρωτόγονων έργων τέχνης από ένα από τα πιο απομονωμένα σημεία του πλανήτη, οι φημολογίες άναψαν για τα καλά.
Η επίσημη εξήγηση δόθηκε από έναν διοικητή της τότε αποικίας της Ολλανδίας, και σύμφωνα με αυτή, ο νεαρός πνίγηκε στην προσπάθειά του να κολυμπήσει έως την ακτή, αφού η βάρκα του αναποδογύρισε. Σύμφωνα με άλλους, ο αγνοούμενος ήρθε αντιμέτωπος με μία ακόμη πιο σκληρή μοίρα-τον σκότωσαν και τον έφαγαν κανίβαλοι, σε αναζήτηση εκδίκησης προς τους λευκούς Ολλανδούς που επέδραμαν στο χωριό τους.
H συγκεκριμένη θεωρία διατυπώνεται από τον ίδιο τον Hoffman στο βιβλίο του, το οποίο δημοσίευσε το 2014 με τίτλο «Savage Harvest», όπου ισχυρίζεται πως ο Rockfeller δολοφονήθηκε βάναυσα και κανιβαλίστηκε από τα μέλη της φυλής. Η φυλή Άσματ παραμένει απομονωμένη έως σήμερα και οι παραδόσεις της τηρούνται με προσήλωση. Όμως, οι επαφές τους με τον έξω κόσμο αυξάνουν ολοένα κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Ορισμένοι μάλιστα έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια στην Ινδονησία και την Ευρώπη, ενώ έχουν βρει τρόπους να ενσωματώσουν την νέα τεχνολογία στον τρόπο ζωής τους. Παρά τη φήμη τους για αιματοχυσία, η τέχνη τους, ειδικά η ξυλογλυπτική τους, είναι περιζήτητη μεταξύ των μεγάλων συλλεκτών τέχνης.
Η φυλή Korowai
Όπως η φυλή Ασμάτ, η φυλή Korowai, κατάγεται επίσης από την Παπούα από την Ινδονησία-από τη νοτιοανατολική Παπούα και στα υψίπεδά της. Τα μέλη της φυλής ανέρχονται σε 4.000 με 4.400, και, σύμφωνα με την Daily Telegraph, έως τα τέλη του 1970, δεν υποψιάζονταν ότι υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι πέρα από αυτούς.
Η πλειονότητα των μελών της φυλής Korowai, ζει σε δεντρόσπιτα σε απομονωμένο έδαφος του δάσους, ορισμένοι ωστόσο έχουν εγκατασταθεί σε χωριά από το 1980.
Μέλη της φυλής εξακολουθούν να λένε τέτοιες ιστορίες τους στους επισκέπτες της δύσης, ωστόσο ελάχιστες είναι οι αποδείξεις ότι τα μέλη τους ήταν πράγματι ανθρωποφάγα.
Η πρώτη καταγεγραμμένη τους επαφή με τον έξω κόσμο, έγινε όταν μία ομάδα επιστημόνων συναντήθηκε το 1974 με μέλη της φυλής.
Αργότερα, ένας αυστραλιανός ρεπόρτερ, υποστήριξε ότι όσοι ανήκαν στην φυλή Korowai ήταν ανθρωποφάγοι, ισχυρισμός που κάποιοι αμφισβήτησαν. Ενώ προγενέστερα, τα μέλη της φυλής Korowai, ζούσαν σε κοινόβια ψηλά, σε δεντρόσπιτα, οι φυλές άρχιζαν να μετακινούνται με αυξανόμενους ρυθμούς, προς τα χωριά.
Πέρυσι, η φυλή έγινε ακόμη μία φορά αντικείμενο μίας γκάφας του BBC, όταν μία κινηματογραφική ομάδα, σε συνέχεια μίας σειράς του 2011, για το Human Planet, ανακάλυψε ότι τα δεντρόσπιτα είχαν χτιστεί για τις ανάγκες της σειράς και δεν κατοικούνταν από ανθρώπους της φυλής. Στη σειρά του BBC «Two’s My Year With The Tribe», ο εξερευνητής Will Millard επισκέφθηκε τη φυλή Korowai, και οι άνθρωποι της φυλής του εξηγούν ότι τα υπερυψωμένα δένδρα δεν είναι το σπίτι τους αλλά έχουν δημιουργηθεί για «τις ανάγκες μίας παραγωγής».
«Ανακάλυψα ότι στο σημείο όπου ζουν οι άνθρωποι της Korowai, αναπτύσσεται μία τουριστική οικονομία, όπου στήνεται ένα σόου για χάρη των πλούσιων τουριστών», εξήγησε ο Mr. Millard.
Αργότερα, το BBC εξέδωσε μία δήλωση, σύμφωνα με την οποία η ανακριβής αναπαράσταση της ζωής των Korowai, «παραβίαζε τις δημοσιογραφικές και εκδοτικές αρχές». Οι Korowai δεν έχουν πρόσβαση στη σύγχρονη ιατρική και θεραπεύουν τις αρρώστιες τους με βότανα, ενώ οι δείκτες θνησιμότητας των ανθρώπων τους είναι, κατά γενική ομολογία αρκετά υψηλοί. Απουσία της αναγκαίας, σχετικής επιστημονικής γνώσης, η φυλή θεωρεί ότι για τους θανάτους φταίει το ‘khakhua’ ή δαίμονες που παίρνουν ανθρώπινη μορφή.
Ορισμένοι θεωρούν ότι όταν κάποιος πεθαίνει από «δαίμονα» και στη συνέχεια τρωγόταν από τα εναπομείναντα μέλη της φυλής σε ένα περίεργο τελετουργικό εκδίκησης με στόχο την προστασία των υπόλοιπων μελών της φυλής Korowai, αν και αυτή η υπόθεση είναι υπό αμφισβήτηση. Κάποιοι ανθρωπολόγοι, θεωρούν ότι οι φυλές διαιώνιζαν τον μύθο του κανιβαλισμού για να διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον και να προάγουν τον τουρισμό.
Ωστόσο ο Αυστραλός δημοσιογράφος Paul Raffaele – ο πρώτος δυτικός που εισχώρησε στην φυλή Letin, ένα παρακλάδι της φυλής Korowai, ανέφερε ότι είδε κάποια από τα μέλη της να τρώνε ανθρώπινη σάρκα.
Σε συνέντευξή στο Vice, το 2014, είπε: «Δεν καταλαβαίνουν από μικρόβια ή ιούς (από τα οποία τα τροπικά δάση είναι γεμάτα) οπότε αν κάποιος από αυτούς μυστηριωδώς πεθάνει εξ αιτίας τους, θεωρούν ότι φταίει ο khakhua, ένας μάγος από το υπερπέραν. Ο khakhua κυριεύει το σώμα του άνδρα (αποκλείεται να μπει στο σώμα γυναίκας) και αρχίζει να κατατρώει τα σωθικά του, και σύμφωνα με τη λογική της Μελανεσιανής επιταγής, πρέπει να επιδιωχθεί εκδίκηση. Έτσι πρέπει να φάνε τον khakhua αφού αυτός έφαγε τον άνδρα που πέθανε. Είναι τμήμα του, εκδικητικού τύπου, συστήματος απονομής δικαιοσύνης.
Περιέγραψε πώς γνώρισε έναν άνδρα με το όνομα Kili-Kili, ο οποίος ήταν ο “πιο διαβόητος δολοφόνος khakhua”. Ο άντρας έδειξε στον Ραφαέλε το κρανίο ενός άντρα που σκοτώθηκε.
Ο δημοσιογράφος είπε ότι η φυλή «μαγειρεύει τα πάντα με έναν φούρνο φτιαγμένο από φύλλα και πέτρες. Το αντιμετωπίζουν σαν να ψήνουν σάρκα γουρουνιού. Κόβουν τα πόδια ξεχωριστά και τα τυλίγουν σε φύλλα μπανάνας. Έκοψαν το κεφάλι και αυτό πηγαίνει στο άτομο που βρήκε το khakhua».
«Γι’ αυτό το Κίλι-Κίλι είχε το κρανίο», είπε.
Σεντινελέζοι
Με τα δηλητηριασμένα βέλη τους, τα μαχαίρια, τα δόρατα, τα κλαμπ, τους χειροπελέκεις και τα βράχια τους, οι Σεντινελέζοι είναι ένας λαός που ίσως ταιριάζει καλύτερα στην εικόνα που οι περισσότεροι έχουν από μια απομακρυσμένη, απομονωμένη φυλή.
Στην πραγματικότητα, η φυλή των Σεντινελέζων – προερχόμενη από το μικροσκοπικό νησί του Βόρειου Σέντινελ, στον Κόλπο της Βεγγάλης – έχει γίνει γνωστή ως η τελευταία φυλή της Εποχής του Λίθου στον κόσμο και παραμένει ένας από τους λίγους εναπομείναντες «ανένταχτους λαούς» στον κόσμο.
Αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουμε ελάχιστα για τη γλώσσα, τον πολιτισμό, το σύστημα πεποιθήσεων – ή ακόμα πόσοι από αυτούς υπάρχουν σήμερα ζωντανοί.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι έχουν ζήσει ευτυχισμένα και σε μεγάλο βαθμό υγιεινά στο μικροσκοπικό, καταπράσινο, 20 τετραγωνικών μιλίων νησί τους για τουλάχιστον 30.000 χρόνια – και ενδεχομένως ακόμη περισσότερο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ως επί το πλείστον ζούσε από άγρια γουρούνια, μύδια, μούρα και μέλι και οι άνθρωποί επιδίδονταν σε κοινόβιο σεξ στην παραλία.
Ταυτόχρονα, έχουν απωθήσει σχεδόν κάθε επισκέπτη (καλοπροαίρετο ή απειλητικό) με ένα καταιγισμό δηλητηριωδών βελών και ξυριστικών ματσετών.
O John Allen Chau, ένας 26χρονος Αμερικανός Χριστιανός ιεραπόστολος, βρήκε τον θάνατο στο νησί το 2018. Επισκέφτηκε το νησί εκείνο το έτος και τραυματίστηκε από ένα δηλητηριώδες βέλος, σύρθηκε στις παραλίες με λευκή άμμο μέχρι που κατέληξε.
Ο Chau, απόφοιτος του ευαγγελικού Πανεπιστημίου Oral Roberts της Οκλαχόμα, ο οποίος είχε προηγουμένως δηλώσει ότι επισκέπτεται το North Sentinel ως την “αναγκαία περιπέτεια”, είχε αποφασίσει ότι σκοπός της ζωής του ήταν ο προσηλυτισμός των Σεντινελέζων στο Χριστιανισμό.
Αλλά η μοίρα του κατέστησε σαφές γιατί η ινδική κυβέρνηση έχει κηρύξει παράνομο για οποιονδήποτε να πλησιάσει εντός πέντε ναυτικών μιλίων από τα νησιά. Ακόμη και τα γυρίσματα των ιθαγενών στις Νήσους Ανταμάν – που περιλαμβάνουν το Βόρειο Σέντινελ – έγιναν παράνομα το 2017.
Αυτό αποσκοπεί εν μέρει στην προστασία επισκεπτών όπως του Τσάου, από τις θανατηφόρες συμπεριφορές των ιθαγενών.
Αλλά είναι επίσης για να εξασφαλιστεί η συνεχιζόμενη επιβίωση της τελευταίας προνεολιθικής φυλής του κόσμου που είναι ένας λαός, τόσο απομονωμένος που είναι απίθανο να έχουν οποιαδήποτε αντίσταση σε κοινές ασθένειες όπως η γρίπη, η ιλαρά ή ακόμη και ένα κρύο.
Για πολύ καιρό θεωρούταν ότι οι Σεντινέλεζοι ήταν κανίβαλοι. Ωστόσο, αυτό έχει επίσης αμφισβητηθεί. Μια ανάλυση του 2006 της φυλής από την Ινδική Κυβέρνηση, μετά το θάνατο δύο ψαράδων στο νησί διαπίστωσε ότι οι δύο άντρες δεν έπεσαν θύματα κανιβαλισμού.
«Οι Σεντινελέζοι που δεν τρώνε τους νεκρούς είναι μια αντίθεση στην κοινή πεποίθηση ότι αυτές οι φυλές είναι κανίβαλοι», ανέφερε η έκθεση. Πιστεύεται ότι η παρανόηση προήλθε από μια παρεξήγηση για μια γειτονική φυλή – τον Onge – που έκοψε τους νεκρούς τους και έκαψε τη σάρκα τους για να τους αποτρέψει από τον κατασπαραγμό τους, από κακά πνεύματα
Από το enikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου