Η μορφή του Μπαμπούλα σε όλο τον κόσμο

 Είτε ήταν ο Boogeyman, ο Krampus ή ο El Coco, οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε με μια μυστηριώδη, τρομακτική φιγούρα που κρυβόταν στις σκιές. Οι γονείς μας το έφερναν ως τρόπο για να μας κάνουν να είμαστε φρόνιμοι ή να κοιμόμαστε νωρίς το βράδυ.

Ανάλογα με το πού μεγάλωσε κανείς, η φιγούρα μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Μερικές φορές είναι μια κακιά μάγισσα, άλλες φορές ένα ζόμπι, και κάποιες φορές είναι απλά ένα τέρας. Πλέον βέβαια είναι γνωστό ότι το να τρομοκρατούμε τα παιδιά για να είναι φρόνιμα δεν είναι η καλύτερη τεχνική ψυχολογικά. Σε ορισμένους πολιτισμούς, η χρήση αλληγοριών και αφήγησης είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο οι γονείς διδάσκουν στα παιδιά τους να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους.

 

 

Το TheToyZone συνέταξε έναν χάρτη με θρυλικούς χαρακτήρες από όλο τον κόσμο. Μεταξύ αυτών είναι ο Boogeyman από το Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος ξεκίνησε ως Bogeyman τον 15ο αιώνα. Πολλοί από τους μπαμπούλες σε όλο τον κόσμο μοιάζουν στο ότι είναι δημιουργίες της φαντασίες που θέλουν να δώσουν στα παιδιά ένα μάθημα επειδή δεν ακούν τους γονείς τους. Μερικοί έχουν πιο ήπιες "τιμωρίες", ενώ άλλοι είναι πιο απειλητικοί και απειλούν να φάνε ή να απαγάγουν παιδιά που δεν είναι φρόνιμα.

Στην Ισπανία, ο El Hombre Del Saco είναι ένας γέρος που τρώει τα παιδιά που μαζεύει, ενώ σε διάφορες λατινικές χώρες υπάρχουν παραλλαγές του. Στην Αίγυπτο, η φιγούρα ονομάζεται Abu Rigl Maslukha, που μεταφράζεται σε "Άνθρωπος με Καμένα Πόδια". Ο θρύλος λέει ότι κάηκε ως παιδί από τους γονείς του επειδή δεν τους άκουγε και τώρα κάνει το ίδιο σε άλλα άτακτα παιδιά.

 

Πολλά στοιχεία συνδέονται επίσης με το τοπικό περιβάλλον ή/και τους συγκεκριμένους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε μια συγκεκριμένη χώρα. Για παράδειγμα, το Tata Duende είναι ο μυθικός καλικάντζαρος στην Μπελίζ. Αυτό το μικρό πλάσμα φορά ένα καπέλο με φαρδύ γείσο και είναι ο προστάτης των ζώων και της ζούγκλας. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται για να τρομάξει τα παιδιά ώστε να μην περιπλανώνται τη νύχτα ή να πηγαίνουν στην ζούγκλα.

 

Δεν έχουν όμως σκοπό όλα τα πλάσματα να βλάψουν τα παιδιά. Η Wewe Gombel στην Ινδονησία είναι πολύ πιο καλοπροαίρετη. Στην πραγματικότητα, το θηλυκό φάντασμα παίρνει τα κακοποιημένα παιδιά μακριά από τους γονείς τους και τα κρατά ασφαλή στη φωλιά της, μέχρι να αλλάξουν οι γονείς τους.

Στην Ελλάδα, έχουμε τον Μπαμπούλα (Βάβουρας ή Μπούγαρος), έναν δαίμονα ή καλικάντζαρο. Ο Μπαμπούλας ταυτίζεται με τον Βυζαντινό Βαβούτσικο που είχε τη μορφή γέρου και χρησιμοποιούσε σαν φόβητρο των παιδιών. Κατά την παράδοση, ο Μπαμπούλας βγαίνει πάντα το βράδυ και παίρνει τα παιδιά που δεν κάθονται ήσυχα και δεν ακούνε τους γονείς τους -"κάτσε ήσυχα έρχεται ο μπαμπούλας να σε πάρει" ή "Φάε όλο το φαΐ σου γιατί θα έρθει ο μπαμπούλας να σε πάρει!". Η μορφή του δεν είναι μία αλλά παίρνει όποια μορφή θέλει, πάντα τρομακτική.

Δείτε επίσης: Από πού προήλθαν οι θρύλοι των δράκων και των τεράτων; υπήρχαν ή υπάρχουν πράγματι δράκοι και άλλα τέρατα;

από: my modern met

Από το 3otiko