Κοντά στη Σκύρο, μερικές εκατοντάδες μέτρα ανατολικά του ακρωτηρίου Πουριά, ακριβώς απέναντι από το λατομείο βρίσκονται τα Βρυκολακονήσια, το όνομα των οποίων οφείλεται στην εγκατάσταση ασθενών που είχαν προσβληθεί από πανώλη, κατά τη διάρκεια της επιδημίας πανώλης που είχε πέσει στα νησιά πριν από καμία διακοσαριά χρόνια.
Οι παλιοί ψαράδες της Σκύρου βέβαια λένε για έναν πειρατή που ήρθε κάποτε στο νησί με συντρόφους του και μακέλεψε τα πάντα. Και φεύγοντας από τα Πουριά με φρέσκο γραίγο η βάρκα του έπεσε σε βράχο και όλοι
οι πειρατές πνίγηκαν ή κομματιάστηκαν στα κοφτερά βράχια του πωρόλιθου της ξέρας. Λένε πως από τότε οι πειρατές βρικολάκιασαν και βγαίνουν και φοβερίζουν τους ψαράδες. Λένε άλλοι πως οι μορφές των πειρατών, μάλιστα, τρομαχτικές και απόκοσμες είναι αποτυπωμένες στις πωρόπετρες της ακτής…Σε κείμενο, του 1918, βρίκουμε: «[...] τα Βρυκολακονήσα είχανε ξυπνήσει τους πεθαμένους τους, θαμμένους εκεί από μια πανούκλα του παλιού καιρού, κι αφήνανε τους βόγκους τους και τα παραπονά τους να τραβούνε και να φτάνουνε ως έξω στην ακτή».
Σε μια από αυτές τις βραχονησίδες πολύ κοντά στη στεριά σε μια περιοχή με βράχια καμωμένα με σταυρούς, φτιαγμένους από ασβέστη, υπάρχει ένα γραφικό εκκλησάκι, αυτό του Αγίου Ερμόλαου. Ολόγυρα βράχια από πωρόλιθο φαγωμένα από τις θύελλες τους αιώνιους θαλασσοδαρμούς σχηματίζουν αλλόκοτα γλυπτά σαν μανιτάρια και σαν παράξενα πέτρινα φυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου