Το Panjandrum θα άλλαζε την πορεία του πολέμου για τους Βρετανούς και θα βοηθούσε τους Συμμάχους την Ημέρα της Απόβασης στη Νορμανδία...
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σύμμαχοι πειραματίστηκαν με νέα όπλα, πολλά από τα οποία δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν ποτέ το στάδιο του πρωτοτύπου. Ένα από αυτά, το Panjandrum, ήταν ένας περιστρεφόμενος τροχός που προωθούνταν από πυραύλους και ήταν πολύ επικίνδυνο.
Το Panjandrum σχεδιάστηκε για να πιάνει ταχύτητες 60 μιλίων την ώρα και να συντρίβει τοίχους από σκυρόδεμα πάχους 10 ποδιών. Το όπλο, που έμοιαζε με έναν τεράστιο τροχό βαγονιού, ήταν εξοπλισμένο με περίπου 70 πυραύλους και ήταν γεμάτο με εκρηκτικά, κάτι που το έκανε πολύ επικίνδυνο για να αναπτυχθεί σε πόλεμο.
"Οι στρατηγοί τράπηκαν σε φυγή για να καλυφθούν", έγραψαν οι James Moore και Paul Nero για το Panjandrum στο βιβλίο τους "Pigeon Guided Missiles: And 49 Other Ideas that Never Took Off". "Ο επίσημος οπερατέρ σχεδόν γαζώθηκε".
Μετά από το τελικό αποτυχημένο τεστ, το πειραματικό έργο σταμάτησε.
Το Panjandrum σχεδιάστηκε για να πιάνει ταχύτητες 60 μιλίων την ώρα και να συντρίβει τοίχους από σκυρόδεμα πάχους 10 ποδιών. Το όπλο, που έμοιαζε με έναν τεράστιο τροχό βαγονιού, ήταν εξοπλισμένο με περίπου 70 πυραύλους και ήταν γεμάτο με εκρηκτικά, κάτι που το έκανε πολύ επικίνδυνο για να αναπτυχθεί σε πόλεμο.
"Οι στρατηγοί τράπηκαν σε φυγή για να καλυφθούν", έγραψαν οι James Moore και Paul Nero για το Panjandrum στο βιβλίο τους "Pigeon Guided Missiles: And 49 Other Ideas that Never Took Off". "Ο επίσημος οπερατέρ σχεδόν γαζώθηκε".
Μετά από το τελικό αποτυχημένο τεστ, το πειραματικό έργο σταμάτησε.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και το Τείχος του Ατλαντικού
Oχυρώσεις του Τείχους του Ατλαντικού
Μέχρι το 1943 ο πόλεμος εναντίον της Γερμανίας είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Παρά τους έντονους βομβαρδισμούς, οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να κατακτήσουν τη Βρετανία. Την ίδια στιγμή, οι Σύμμαχοι πάλευαν να αποκτήσουν ερείσματα στην Ευρώπη.
Φοβούμενοι μια εισβολή στην Μάγχη, οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει βαριές οχυρώσεις κατά μήκος της ευρωπαϊκής ακτογραμμής. Γνωστό ως το Τείχος του Ατλαντικού, το φράγμα εκτεινόταν από τη Νορβηγία μέχρι την Ισπανία και περιλάμβανε καταφύγια με παχιούς τσιμεντένιους τοίχους στις παραλίες, συρματοπλέγματα, κρυμμένες νάρκες και τεράστια πυροβόλα πυροβολικού.
Φοβούμενοι μια εισβολή στην Μάγχη, οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει βαριές οχυρώσεις κατά μήκος της ευρωπαϊκής ακτογραμμής. Γνωστό ως το Τείχος του Ατλαντικού, το φράγμα εκτεινόταν από τη Νορβηγία μέχρι την Ισπανία και περιλάμβανε καταφύγια με παχιούς τσιμεντένιους τοίχους στις παραλίες, συρματοπλέγματα, κρυμμένες νάρκες και τεράστια πυροβόλα πυροβολικού.
Οι πανύψηλοι τοίχοι από σκυρόδεμα έκαναν μια εισβολή να φαίνεται αδύνατη. Μέχρι που οι Βρετανοί βρήκαν ένα όπλο ικανό να ανατινάξει το Τείχος.
Η υπό του Βρετανικού Ναυτικού Διεύθυνση Ανάπτυξης Διάφορων Όπλων (Directorate of Miscellaneous Weapons Development, DMWD) ήταν επιφορτισμένη με τη δημιουργία νέων πολεμικών μηχανών και ανταποκρίθηκε στην πρόκληση όταν παρουσίασε το Panjandrum.
Σχεδιάζοντας το Panjandrum
Η υπό του Βρετανικού Ναυτικού Διεύθυνση Ανάπτυξης Διάφορων Όπλων (Directorate of Miscellaneous Weapons Development, DMWD) ήταν επιφορτισμένη με τη δημιουργία νέων πολεμικών μηχανών και ανταποκρίθηκε στην πρόκληση όταν παρουσίασε το Panjandrum.
Σχεδιάζοντας το Panjandrum
Αφού περιστράφηκε στην παραλία, το Panjandrum τελικά έπεσε στο πλάι
Ουσιαστικά, οι Βρετανοί κατασκεύασαν δύο τροχούς, ο καθένας με ύψος 10 πόδια, και τους ένωσαν με έναν κοίλο σωλήνα γεμάτο με εκρηκτικά. Πύραυλοι που ήταν προσαρτημένοι στους τροχούς θα ωθούσαν την πολεμική μηχανή προς τα γερμανικά οχυρά.
Θεωρητικά, το Panjandrum ήταν αμφίβιο. Οι Βρετανοί σχεδίαζαν να πλησιάσουν την παραλία με αποβατικό σκάφος και να εκτοξεύσουν την πολεμική μηχανή στο νερό. Στη συνέχεια, το Panjandrum θα έβγαινε στην ακτή και θα έπεφτε στο Τείχος, ανοίγοντας τρύπες στο σκυρόδεμα. Μόλις το Panjandrum έριχνε την γερμανική άμυνα, θα αναλάμβαναν τα άρματα.
Γιατί όμως να σχεδιάσει κάποιος έναν τροχό με πυραύλους; Το DMWD ήλπιζε ότι το Panjandrum θα έσωζε ζωές. Σε μια βαριά οχυρωμένη παραλία, τα στρατεύματα θα μπορούσαν γρήγορα να σφαγιαστούν. Περνώντας όμως μερικά Panjandrum μέσω της γερμανικής γραμμής, οι Σύμμαχοι ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να αποφύγουν την αιματοχυσία.
Θεωρητικά, το Panjandrum ήταν αμφίβιο. Οι Βρετανοί σχεδίαζαν να πλησιάσουν την παραλία με αποβατικό σκάφος και να εκτοξεύσουν την πολεμική μηχανή στο νερό. Στη συνέχεια, το Panjandrum θα έβγαινε στην ακτή και θα έπεφτε στο Τείχος, ανοίγοντας τρύπες στο σκυρόδεμα. Μόλις το Panjandrum έριχνε την γερμανική άμυνα, θα αναλάμβαναν τα άρματα.
Γιατί όμως να σχεδιάσει κάποιος έναν τροχό με πυραύλους; Το DMWD ήλπιζε ότι το Panjandrum θα έσωζε ζωές. Σε μια βαριά οχυρωμένη παραλία, τα στρατεύματα θα μπορούσαν γρήγορα να σφαγιαστούν. Περνώντας όμως μερικά Panjandrum μέσω της γερμανικής γραμμής, οι Σύμμαχοι ήλπιζαν ότι θα μπορούσαν να αποφύγουν την αιματοχυσία.
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Το Panjandrum ήταν σχεδόν αδύνατο να λειτουργήσει.
Δοκιμάζοντας την πολεμική μηχανή
Δοκιμάζοντας την πολεμική μηχανή
Βρετανοί ναύαρχοι και στρατηγοί συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν την τελική δίκη του Panjandrum
Η τροφοδοσία του Panjandrum ήταν πρόβλημα. Για να προωθηθεί στην παραλία, το DMWD έδεσε πυραύλους στους τροχούς της μηχανής. Όμως οι πύραυλοι δε λειτούργησαν πάντα, και μερικοί από αυτούς εκτινάχθηκαν από τον τροχό.
Το 1943, οι Βρετανοί δοκίμασαν το Panjandrum σε μια παραλία του Ντέβον. Στην αρχή, η δοκιμή κύλησε ομαλά. Το Panjandrum έφτασε από το αποβατικό σκάφος στην παραλία, προωθούμενο από τους πυραύλους, μέχρι που κάποιοι από αυτούς απέτυχαν και ο περιστρεφόμενος τροχός ξέφυγε από την πορεία του.
Το 1943, οι Βρετανοί δοκίμασαν το Panjandrum σε μια παραλία του Ντέβον. Στην αρχή, η δοκιμή κύλησε ομαλά. Το Panjandrum έφτασε από το αποβατικό σκάφος στην παραλία, προωθούμενο από τους πυραύλους, μέχρι που κάποιοι από αυτούς απέτυχαν και ο περιστρεφόμενος τροχός ξέφυγε από την πορεία του.
Απτόητο, το DMWD τροποποίησε το πρωτότυπο. Πρόσθεσαν έναν ακόμη τροχό και περισσότερους πυραύλους και, για να κρατήσει η μηχανή την πορεία της, ενίσχυσαν τους τροχούς με χαλύβδινα συρματόσχοινα. Κάποιες φορές όμως, έσπασαν και αυτά τα συρματόσχοινα, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερο όλεθρο.
Για τις δοκιμές, οι Βρετανοί αποφάσισαν να μην γεμίσουν το κέντρο του τυμπάνου με εκρηκτικά. Αντίθετα, έκαναν μια πολύ πιο ασφαλή επιλογή, την άμμο.
Η τελική δοκιμή
Παρά τις καταστροφικές δοκιμές, οι Βρετανοί συνέχισαν να εργάζονται με το Panjandrum. Τον Ιανουάριο του 1944, το DMWD κάλεσε διάφορες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων, αξιωματικών του ναυτικού και φωτογράφων, να δουν την πολεμική μηχανή σε δράση.
Η δοκιμή ξεκίνησε ομαλά. Το Panjandrum κύλησε πάνω από το νερό με τους πυραύλους και βγήκε στην παραλία. Στη συνέχεια όμως, τα πάντα άλλαξαν.
Η δοκιμή ξεκίνησε ομαλά. Το Panjandrum κύλησε πάνω από το νερό με τους πυραύλους και βγήκε στην παραλία. Στη συνέχεια όμως, τα πάντα άλλαξαν.
Ένα ντοκιμαντέρ του BBC περιέγραψε τι συνέβη.
"Στην αρχή όλα πήγαν καλά. Το Panjandrum κύλησε στη θάλασσα και άρχισε να κατευθύνεται προς την ακτή. Τότε έσπασε ένας σφιγκτήρας. Αρχικά, απελευθερώθηκε ένας πύραυλος και στη συνέχεια ακόμη δύο. Το Panjandrum άρχισε να πλανάται δυσοίωνα".
"Στην αρχή όλα πήγαν καλά. Το Panjandrum κύλησε στη θάλασσα και άρχισε να κατευθύνεται προς την ακτή. Τότε έσπασε ένας σφιγκτήρας. Αρχικά, απελευθερώθηκε ένας πύραυλος και στη συνέχεια ακόμη δύο. Το Panjandrum άρχισε να πλανάται δυσοίωνα".
Ο τροχός κινούνταν προς τον φωτογράφο του Βασιλικού Ναυτικού, τον υπολοχαγό Louis Klemantaski. Κοιτώντας μέσα από έναν τηλεσκοπικό φακό, ο Klemantaski σκέφτηκε ότι η μηχανή ήταν πιο μακριά και έτσι, συνέχισε να γυρίζει. Όμως ο βρυχηθμός του Panjandrum τον ανάγκασε να κοιτάξει ψηλά και είδε τον τροχό να πετά προς το μέρος του, με τους πυραύλους να εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση. Ο Klemantaski έτρεξε για να σωθεί. Οι ναύαρχοι και οι στρατηγοί που είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν την δοκιμή έπεσαν κάτω για να καλυφτούν.
"Τώρα, το Panjandrum κατευθυνόταν πίσω στη θάλασσα, αλλά συνετρίβη στην άμμο όπου διαλύθηκε με βίαιες εκρήξεις και με τους πυραύλους να σκίζουν την παραλία με μεγάλη ταχύτητα".
Ο σκύλος ενός αξιωματικού απογειώθηκε από έναν πύραυλο που είχε ξεφύγει. Οι ναύαρχοι συμφώνησαν ότι το Panjandrum ήταν μια αποτυχία.
Η D-Day χωρίς το Panjandrum
Μήνες αφότου οι Βρετανοί διέλυσαν το Panjandrum, πέρασαν επιτυχώς από το Τείχος του Ατλαντικού και εισέβαλαν στη Νορμανδία.
Την D-Day -στις 6 Ιουνίου του 1944- πάνω από 160.000 συμμαχικά στρατεύματα εισέβαλαν στις παραλίες της Νορμανδίας. "Δε θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από την πλήρη νίκη", δήλωσε ο στρατηγός Αϊζενχάουερ σε μια εκδοθείσα διαταγή.
Όπως φοβόταν, η τολμηρή εισβολή είχε υψηλό τίμημα. Οι Σύμμαχοι υπέστησαν πάνω από 9.000 απώλειες. Ωστόσο, η D-Day στέφθηκε με επιτυχία τελικά. Μια από τις μεγαλύτερες εισβολές στην ιστορία λειτούργησε -χωρίς το Panjandrum.Πώς θα ήταν όμως αν κατά την απόβαση δεκάδες φλεγόμενοι τροχοί εκρήγνυτο στις παραλίες της Νορμανδίας; Ίσως τα θύματα να ήταν πολλά περισσότερα...
Η D-Day χωρίς το Panjandrum
Μήνες αφότου οι Βρετανοί διέλυσαν το Panjandrum, πέρασαν επιτυχώς από το Τείχος του Ατλαντικού και εισέβαλαν στη Νορμανδία.
Την D-Day -στις 6 Ιουνίου του 1944- πάνω από 160.000 συμμαχικά στρατεύματα εισέβαλαν στις παραλίες της Νορμανδίας. "Δε θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από την πλήρη νίκη", δήλωσε ο στρατηγός Αϊζενχάουερ σε μια εκδοθείσα διαταγή.
Όπως φοβόταν, η τολμηρή εισβολή είχε υψηλό τίμημα. Οι Σύμμαχοι υπέστησαν πάνω από 9.000 απώλειες. Ωστόσο, η D-Day στέφθηκε με επιτυχία τελικά. Μια από τις μεγαλύτερες εισβολές στην ιστορία λειτούργησε -χωρίς το Panjandrum.Πώς θα ήταν όμως αν κατά την απόβαση δεκάδες φλεγόμενοι τροχοί εκρήγνυτο στις παραλίες της Νορμανδίας; Ίσως τα θύματα να ήταν πολλά περισσότερα...
από: ati
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου