Το φρούριο στον δήμο Ζέμουν της σερβικής πρωτεύουσας του Βελιγραδίου, χτίστηκε κατά τον 14ο και 15ο αιώνα ως απάντηση στην προέλαση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Παρ' όλο που το μεγαλύτερο μέρος του Βελιγραδίου αποτελείται από κτίρια του 20ου αιώνα, υπάρχουν και μερικές ιστορικές γειτονιές. Μια από αυτές είναι η συνοικία Γκάρδος (Gardoš), στον δήμο Ζέμουν (ή Σεμλίνο) του Βελιγραδίου. Τα πιο εξέχοντα χαρακτηριστικά της συνοικίας είναι τα γραφικά λιθόστρωτα δρομάκια, το ασυνήθιστα μεγάλο νεκροταφείο και ο πύργος του Ιωάννη Ουνιάδη (ηγετική στρατιωτική και πολιτική μορφή της Ουγγαρίας στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη κατά το 15ο αιώνα που διατέλεσε αντιβασιλιάς του βασιλείου της Ουγγαρίας για πάνω από 10 χρόνια) -ή του Γκάρδος ή της Χιλιετίας- που είναι χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου και παρείχε πανοραμική θέα προς τον Δούναβη και τη γύρω περιοχή, καθιστώντας το μεγάλο στρατιωτικό πλεονέκτημα.
Κατά την κάθοδο των Γερμανικών Φυλών και ιδιαίτερα με τις επιδρομές των Οστρογότθων, η περιοχή αποδυναμώθηκε και έπεσε σε παρακμή. Αργότερα, εντάχθηκε στο Βυζάντιο, αλλά κυριεύτηκε κατά περιόδους από Γέπιδες, Αβάρους, Φράγκους και Βούλγαρους, και κατακτήθηκε και πάλι από τους Βυζαντινούς. Το 12ο αιώνα υποτάχθηκε στο στέμμα του Βασιλείου της Ουγγαρίας, ενώ τον 15ο αιώνα η περιοχή παραχωρήθηκε ως αυτόνομη στον Σέρβο δεσπότη Γεώργιο Μπράνκοβιτς. Το 1459, το Δεσποτάτο της Σερβίας υπετάγη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οπότε το Ζέμουν έγινε σημαντικό στρατιωτικό φυλάκιο. Το 1521, οι δυνάμεις του Βασιλείου της Ουγγαρίας, 500 σαϊκάσι με επικεφαλής τον Κροάτη Μάρκο Σκόμπλιτς και Σέρβοι πολέμησαν εναντίον τους Οθωμανούς του Σουλεϊμάν Α' του Μεγαλοπρεπή. Παρά τη σθεναρή αντίσταση, στις 12 Ιουλίου, το Ζέμλουν έπεσε και λίγο αργότερα, το Βελιγράδι.
Η θέα από τον πύργο
Το αρχικό σχέδιο του φρουρίου ήταν τετράγωνο, με τέσσερις κυκλικούς πύργους, έναν σε κάθε γωνία. Σήμερα σώζονται μόνο τμήματα των αρχικών τειχών και τμήματα τριών πύργων. Στο κέντρο των ερειπίων βρίσκεται ο πύργος Γκάρδος που χτίστηκε το 1896. Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκε αλλά ανακαινίστηκε το 1962. Ακολούθησαν όμως χρόνια παραμέλησης και στις αρχές του 21ου αιώνα, ήταν ερειπωμένος. Το 2006 ξεκίνησαν νέες εργασίες αποκατάστασης και μετά από έξι χρόνια, άνοιξε ξανά τις πόρτες του ως γκαλερί τέχνης και εκθεσιακό κέντρο. Σήμερα, το φρούριο προσφέρει μια από τις καλύτερες πανοραμικές θέες του Βελιγραδίου.
Πιστεύεται ευρέως ότι μυστικοί διάδρομοι διακλαδίζονταν από τον υπόγειο θάλαμο και συνέδεαν τον πύργο με κοντινά οχυρά και απομακρυσμένες στρατιωτικές θέσεις. Όμως, οι αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν ότι αυτό ήταν απλώς ένας μύθος, αλλά οι θεωρίες συνωμοσίας συνεχίστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου