Απορίας άξιο είναι, ωστόσο, αν πράγματι τα μικροσκοπικά ιπτάμενα ρομπότ θα χρησιμοποιούνται μόνο για υπηρεσίες διάσωσης...
Όταν οι επιστήμονες κολλάνε, συχνά αναζητούν έμπνευση στη φύση.
Γι’ αυτό, όταν οι μηχανικοί ρομποτικής στο MIT της Μασαχουσέτης προσπάθησαν να δημιουργήσουν μικροσκοπικά ρομπότ που ανάβουν, στράφηκαν στην
εμφανή επιλογή.Οι τεχνητές «πυγολαμπίδες» – ιπτάμενα ρομπότ, στο μέγεθος ενός εντόμου, μπορεί σύντομα να γίνουν μέρος της καθημερινότητάς μας.
Γιατί όμως να πρέπει να κατασκευαστούν και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν;
Ένα από τα πλεονεκτήματα είναι το μέγεθός τους, καθώς αυτά τα ρομπότ είναι πολύ μικρά.
Μπορούν να χωρέσουν στην άκρη του ανθρώπινου δακτύλου και ζυγίζουν λίγο περισσότερο από έναν συνδετήρα. Αυτό τους επιτρέπει να κινούνται σε στενούς χώρους που άλλα, μεγαλύτερα ρομπότ απλά δεν μπορούν να φτάσουν.
Το φως που εκπέμπουν στην πραγματικότητα προέρχεται από τους τεχνητούς μύες που χρησιμοποιούν για να κουνούν τα μικροσκοπικά, λαστιχένια φτερά τους.
Οι ερευνητές λένε ότι η «ηλεκτροφωταύγεια» επιτρέπει επίσης στα ρομπότ να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να φαίνονται απλά, αλλά σε συνδυασμό με το κατάλληλο λογισμικό, αυτές οι πυγολαμπίδες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορες επιχειρήσεις διάσωσης, όπως η αναζήτηση επιζώντων σε ένα κατεστραμμένο κτήριο και η ειδοποίηση για βοήθεια.
Τα ρομπότ πυγολαμπίδας έχουν βέβαια πολύ δρόμο να διανύσουν μέχρι να φτάσουν στα ράφια των καταστημάτων, καθώς οι επιστήμονες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πολλά τεχνολογικά εμπόδια.
Δεν παύουν όμως να αποτελούν μια συναρπαστική ματιά στο μέλλον και ένα ενδιαφέρον παράδειγμα βιολογικής μηχανικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου