Το 2012, προβλήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο μια τηλεοπτική διαφήμιση με τροφή για σκύλους που σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε ειδικά για να προσελκύσει την προσοχή των σκύλων.
Οι δημιουργοί της χρησιμοποίησαν ήχους υψηλής συχνότητας που δεν ακούγονται στο ανθρώπινο αυτί. Θεωρητικά, ο σκύλος θα γοητευόταν τόσο πολύ από τη διαφήμιση που οι ιδιοκτήτες τους θα το πρόσεχαν και ίσως να αγόραζαν την τροφή.
Η διαφήμιση όμως
δεν λειτούργησε. Πολλά σκυλιά δεν αντέδρασαν καθόλου, αποδεικνύοντας ότι όταν πρόκειται για τηλεοπτικές διαφημίσεις, εντυπωσιάζονται περισσότερο οι άνθρωποι.Αν και τα κατοικίδια δεν χειραγωγούνται τόσο εύκολα, παρ' όλα αυτά βρίσκουν την οθόνη της τηλεόρασης ενδιαφέρουσα, αντιδρώντας μερικές φορές σε άλλα σκυλιά, ζώα, ήχους ή εικόνες. Τι βλέπει όμως πραγματικά ένας σκύλος στην τηλεόραση;
Για έναν σκύλο, όσον αφορά το χρώμα, η τηλεόραση δεν διαφέρει από την πραγματικότητα. Έχουν διχρωματική όραση, που σημαίνει ότι βλέπουν τον κόσμο μέσα από τη γκάμα δύο βασικών χρωμάτων, του κίτρινου και του μπλε -οι άνθρωποι έχουν τριχρωματική όραση, ικανοί να δουν το πλήρες φάσμα των χρωμάτων.
Επίσης, τα κύτταρα στα μάτια του σκύλου πιστεύεται ότι θολώνουν την όρασή τους -μέχρι ενός βαθμού. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι σκύλοι επεξεργάζονται τον ρυθμό καρέ, ή τη "συχνότητα μίξης τρεμοπαίσματος" των οθονών διαφορετικά από τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι μπορούν να ανιχνεύσουν κίνηση μεταξύ 16 και 20 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Τα σκυλιά χρειάζονται 70 καρέ ανά δευτερόλεπτο ή περισσότερο.
Αν κοιτάζουν μια παλαιότερη τηλεόραση, μπορεί να τους φαίνεται όπως ένα βιβλίο που αφήνεις τις σελίδες τους να γυρίσουν σαν βεντάλια για να δεις τις εικόνες του (οι σύγχρονες τηλεοράσεις έχουν ταχύτερο ρυθμό καρέ, γι' αυτό οι σκύλοι μπορεί να ενδιαφέρονται περισσότερο για την τηλεόραση υψηλής ευκρίνειας).
Αυτό βοηθά στην εξήγηση των γραφικών. Τι γίνεται όμως με το περιεχόμενο; Συνήθως, τα σκυλιά αντιδρούν με τα ίδια πράγματα που θα τους τραβούσαν την προσοχή σε ένα δωμάτιο -γαβγίσματα, παιχνίδια που κάνουν θόρυβο ή εντολές.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Animal Cognition το 2013, παρατηρήθηκαν εννέα σκυλιά για να διαπιστωθεί αν μπορούσαν να διακρίνουν το πρόσωπο ενός άλλου σκύλου -ανεξαρτήτως ράτσας- στην οθόνη του υπολογιστή αντί για άλλο ζώο ή άτομο. Σε κάθε επιτυχημένη επιλογή, τα σκυλιά ανταμείβονταν με λιχουδιές. Αν και το μέγεθος του δείγματος ήταν μικρό, έδειξε ότι τα σκυλιά μπορούν να αναγνωρίσουν άλλα σκυλιά σε μια οθόνη -ίσως και να το γνωρίζατε ήδη αν έχετε παρατηρήσει τον σκύλο σας να είναι σε ξαφνική εγρήγορση όταν βλέπουν κάποιον άλλον σκύλο στην οθόνη.
Αν ο σκύλος συνήθιζε να ενθουσιάζεται με έναν άλλο σκύλο στην τηλεόραση, αλλά έκτοτε έχασε το ενδιαφέρον του, είναι πιθανό να έχασε την ευαισθητοποίησή του, συνειδητοποιώντας ότι η εικόνα μπροστά του δεν πρόκειται να ξεφύγει από τα όρια της οθόνης.
Σε μια μελέτη του 2017 που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Human-Computer Studies, σε σκύλους που έδειξαν τρεις διαφορετικές οθόνες δεν έδειχναν κάποια ιδιαίτερη προτίμηση για κάποια από αυτές, ενώ, αν τους έδειχναν τρεις οθόνες ταυτόχρονα, έδειχναν να μην ενδιαφέρονται να δουν τίποτα απολύτως.
Η μελέτη σημείωσε επίσης ότι τα σκυλιά είχαν περιορισμένη τηλεοπτική προσοχή. Αντί να μιμούνται τις συνήθειες των ανθρώπων, προτιμούν να κοιτάζουν την οθόνη για λίγα δευτερόλεπτα κάθε φορά. Αυτή όμως η συμπεριφορά θα μπορούσε να είναι συγκεκριμένη για κάθε ράτσα. Τα σκυλιά που εκτρέφονται για κυνήγι μπορεί να ενδιαφέρονται για κινούμενα αντικείμενα, ενώ τα σκυλιά που βασίζονται περισσότερο στη μυρωδιά μπορεί να είναι αδιάφορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου