Γράφει ο Σπύρος Μακρής
Η παρακάτω ιστορία φαίνεται απίστευτη, αλλά ο αφηγητής της, ο γιος ενός αυτόπτη μάρτυρα που έζησε τα γεγονότα, μας διαβεβαιώνει ότι είναι απόλυτα αληθής και αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παραφυσικών φαινομένων αλλά και των UFOs που έχουν υπάρξει ποτέ. Το αν θα την πιστέψετε έγκειται στην δική σας “ευχέρεια”:
Βρισκόμαστε στην Αιθιοπία και όλα ξεκίνησαν το 1960, όταν ο πατέρας μου ήταν παιδί μόλις
9 ετών. Εκείνη την ημέρα, αφού σχόλασε από το σχολείο, πήγε να παίξει με τον καλύτερο φίλο του τον Gabriel, γιο ενός στρατηγού μιας φιλικής οικογένειας.Έπαιζαν για αρκετή ώρα στην αυλή του σπιτιού των παππούδων μου. Ο μπαμπάς θυμάται ότι έστρεψε αλλού το βλέμμα του για λίγα δευτερόλεπτα αλλά στη συνέχεια όταν γύρισε ο φίλος του Γκάμπριελ, δεν ήταν πια εκεί.
Αυτό ήταν πρακτικά αδύνατο, αφού η αυλή περιβαλλόταν από έναν τοίχο από τούβλα ύψους σχεδόν τριών μέτρων ενώ εξωτερικά ήταν μόνιμα φυλασσόμενο από ένοπλους φρουρούς.
Πέρασαν μερικές ώρες και οι γονείς του, οι παππούδες μου και οι φύλακες είχαν ήδη προστεθεί στην αναζήτηση του μικρού Γκάμπριελ. Πέρασαν δύο μέρες και δεν βρήκαν ούτε μια ένδειξη για το πού μπορεί να βρισκόταν ο φίλος του πατέρα μου. Δεδομένου ότι ήταν γιος ενός σημαντικού στρατηγού στην Αιθιοπία, η αναζήτηση έφτασε σε εθνική κλίμακα.
Ο Τύπος έδωσε μια ευρεία κάλυψη της εξαφάνισης, η αστυνομία πήγαινε από πόρτα σε πόρτα ψάχνοντας για το μικρό, δίνοντας στοιχεία και πληροφορίες σχετικά με τα φυσικά χαρακτηριστικά του και τα ρούχα που φορούσε, τα οποία ήταν η σχολική στολή με καφέ παντελόνι και ένα λευκό πουκάμισο. Τα ελικόπτερα αναπτύσσονταν σε έρημες περιοχές κοντά στον τόπο της εξαφάνισης, μα όλα ήταν μάταια.
Οι εβδομάδες και οι μήνες περνούσαν. Οι άνθρωποι που γνώριζαν την υπόθεση άρχισαν να χάνουν την ελπίδα ότι το παιδί θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου. Πολλοί πίστευαν ότι είχε συμβεί το χειρότερο. Και τότε, ακριβώς έξι μήνες από την ημέρα της εξαφάνισής του, ο Γκάμπριελ εμφανίζεται στην αυλή του σπιτιού του πατέρα μου, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Το δε πιο απίστευτο ήταν ότι φορούσε ακριβώς την ίδια σχολική στολή, ούτε καθαρότερη ούτε πιο βρώμικη. Ήταν ο ίδιος ο Γκάμπριελ που εξαφανίστηκε έξι μήνες νωρίτερα.
Αφού επιβεβαιώθηκε ότι το παιδί ήταν σε άριστη σωματική και πνευματική κατάσταση, άρχισε η υποχρεωτική ανάκριση. Από εδώ και πέρα, η υπόθεση έλαβε μια απροσδόκητη στροφή. Όταν απαντούσε στις ερωτήσεις σχετικά με το που βρισκόταν όλο αυτό το διάστημα, ανέφερε ότι είχε πάει κάπου αλλού, σε έναν τόπο τον οποίο, παρόλο που το βρήκε περίεργο, του είχε αρέσει. Συναντήθηκε, λέει, με άλλα παιδιά που κατάφερε να συνεννοηθεί απόλυτα, αν και δεν ήταν από την Αιθιοπία.
Περιέγραψε, μάλιστα, ένα λευκό, τεράστιο και φωτεινό περίβλημα, χωρίς παράθυρα στο οποίο οι «πόρτες εξαφανίζονταν στους τοίχους». Υπήρχαν πολλά κουμπιά στους τοίχους που, όταν πιέζονταν, εμφανίζονταν πόρτες ή αναπτύσσονταν κρεβάτια στους τοίχους.
Ανέφερε επίσης ότι παρακολούθησε μια πολύ φωτεινή, καθαρή πόλη γεμάτη από ιπτάμενα αυτοκίνητα. Είδε τους κατοίκους της, οι οποίοι, αν και διέθεταν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, φαίνονταν διαφορετικοί και σε κάποιο βαθμό περίεργο. Ένα πολύ ευγενές άτομο τον οδήγησε σε ένα πολύ ψηλό κτίριο, όπου του ανέφερε ότι θα μείνει για κάποιο χρονικό διάστημα και τον άφησε σε ένα δωμάτιο όπου θα μπορούσε να ξεκουραστεί ή να διασκεδάσει.
Ο Γκάμπριελ είπε ότι πιέζοντας ένα μόνο κουμπί σε αυτό το δωμάτιο ήταν σε θέση να ταξιδέψει σε άλλα μέρη όπως στην παραλία, την ύπαιθρο ή τα βουνά. Το ίδιο το δωμάτιο μπορούσε να πετάξει. Ανέφερε ακόμα ότι, μετά από λίγες ώρες, όπως του φάνηκε, επέστρεψε στην ίδια αυλή που βρισκόταν, στην Αιθιοπία. Από τη σκοπιά του Γκάμπριελ, η εξαφάνισή του ήταν σχετικά μικρή.
Φυσικά, κανείς δεν πίστευε το παιδί. Η αιθιοπική δεισιδαιμονία και η θρησκεία τον ανάγκασε να επισκεφθεί έναν ιερέα, με την υποψία ότι ένας δαίμονας είχε μπει στο σώμα του. Ο μπαμπάς έχει ακόμα επαφή μαζί του. Έκανε διδακτορικό στη φυσική και πιστεύω ότι σήμερα ζει στις Κάτω Χώρες.
Από το diadrastika / Image by sandra_karuna from Pixabay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου