Απαντήσεις στο γονιδίωμα, στις διατροφικές συνήθειες, στην πιθανή έκθεση σε άλλες παραλλαγές κορωνοϊού αναζητούν οι επιστήμονες για να εξηγήσουν τη μείωση των περιστατικών στην Ιαπωνία.
Ο υπόλοιπος πλανήτης παίρνει έκτακτα και αυστηρά μέτρα για να προλάβει την εξάπλωση της παραλλαγής Όμικρον αλλά στην Ιαπωνία τόσο τα περιστατικά όσο και οι θάνατοι μειώνονται.
Το ερώτημα γιατί
συμβαίνει αυτό απασχολεί τους ερευνητές, οι οποίο βλέπουν ότι η Όμικρον υπάρχει στην κοινότητα αλλά δεν προκαλεί την απορρύθμιση που έχει προκαλέσει σε άλλες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Εκτός από τα προαναφερθέντα, οι επιστήμονες μελέτησαν ακόμα και τα κυκλικά μοτίβα του καιρού για να διακριβώσουν αν σχετίζονται με τη διάδοση του ιού.Ενδεχομένως οι επιστήμονες θα πρέπει να προσανατολιστούν σε άλλου τύπου επιχειρήματα προκεμένου να κατανοηθεί αυτό το φαινόμενο που ισχύει στην Ιαπωνία. Δεν υπάρχει ούτε κάποιο περίεργο ένζυμο ούτε κάποια περίεργη πρωτεΐνη που προστατεύει περισσότερο τους Ιάπωνες από ότι τους Ευρωπαίους ή τους Αφρικανούς. Απλά, υπάρχουν ορισμένα χαρακτηριστικά, κυρίως στη νοτιοανατολική Ασία αλλά και ιδιαίτερα στην Ιαπωνία, τα οποία, πιθανότατα, να διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο. Το πρώτο χαρακτηριστικό αφορά την πειθαρχία των Ιαπώνων και την αίσθηση ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Λόγω του χαρακτήρα του ιαπωνικού συντάγματος η κυβέρνηση δεν εξέδωσε ποτέ εντολή ή διάταγμα για κατ’ οίκον περιορισμό ή απαγόρευση κυκλοφορίας. Απλά οι δήμαρχοι των μεγάλων και μικρότερων πόλεων συνέστησαν απλά στους πολίτες να μην βγαίνουν από τα σπίτια τους αν δεν χρειάζεται. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Άδειασαν τα καφενεία, τα μπαρ, τα εστιατόρια και οι καντίνες, ενώ οι δρόμοι ήταν έρημοι. Έτσι, χωρίς άνωθεν εντολή.
Δεύτερο χαρακτηριστικό: οι Ιάπωνες, όπως και όλοι οι κάτοικοι της νοτιοανατολικής Ασίας διαθέτουν διαχρονική πείρα ως προς τις επιδημίες. Ανέκαθεν οι μεγάλες επιδημίες στον πλανήτη ξεκινούσαν από την ανατολική Ασία και έφθαναν μέχρι τη Δύση. Έτσι λοιπόν παρατηρούμε πως η κοινωνική συμπεριφορά των κατοίκων της ανατολικής Ασίας και της Ιαπωνίας ιδιαίτερα είναι εξαιρετικά «επιφυλακτική» όσον αφορά χειρονομίες και σωματικές επαφές όσον αφορά την εκδήλωση χαιρετισμού ή αποχαιρετισμού. Οι άνθρωποι δεν ακουμπούν ο ένας τον άλλον, δεν ανταλλάσσουν ασπασμούς, δεν καταφεύγουν σε χειραψία. Στέκονται σε ικανή απόσταση ο ένας από τον άλλον και υποκλίνονται. Αυτή η κοινωνική πρακτική από μόνη της αποτελεί φρένο στη διάδοση των ιών.
Τρίτο χαρακτηριστικό: στην Ιαπωνία διαχρονικά κυριαρχεί αλλά και επιβάλλεται από τον Σινδοϊσμό ακόμη και σε επίπεδο υπερβολής η ατομική και η συλλογική καθαριότητα. Και αυτή η κοινωνική συμπεριφορά από μόνη της συμβάλλει στη μείωση της ταχύτητας μετάδοσης των ιών. Ίσως λοιπόν να μην είναι μόνον επιστημονικοί οι λόγοι που καθόρισαν αυτήν την αιφνιδιαστικά αισιόδοξη πορεία της πανδημίας στην Ιαπωνία.
Για να γίνει σαφές πόσα λίγα περιστατικά μετρούν οι Ιάπωνες αρκεί να αναφερθεί ότι το Νοέμβριο, και αμέσως μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων, ο αριθμός τους ήταν μεταξύ 60 και 200, ασήμαντος, δηλαδή, για μια χώρα με περισσότερους από 120 εκατομμύρια κατοίκους. Όσο για τους θανάτους, αυτοί δεν ξεπερνούσαν τους πέντε την ημέρα. Τότε η Japan Times είχαν προσπαθήσει να εξηγήσουν το φαινόμενο. (διαβάστε εδώ το πρωτοσέλιδο της «Ζούγκλας» στις 22 Νοεμβρίου).
Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι αριθμοί ίσως είναι μεγαλύτεροι καθώς τεστ και ιχνηλάτηση δεν γίνονται γενικευμένα, ενώ παρατηρούνται καθυστερήσεις στην ανακοίνωση των θανάτων από τους δήμους. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο πραγματικός αριθμός περιστατικών μπορεί να είναι από τέσσερις έως δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν που ανακοινώνεται. Και πάλι, όμως, παραμένει εξαιρετικά πιο χαμηλός από τους αντίστοιχους των χωρών της Δύσης.
Από το triklopodia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου