Νατάσα Παυλοπούλου
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ομολόγησε, μετά από 37 ημέρες τη δολοφονία της 20χρονης συζύγου του μέσα στο σπίτι τους προκαλώντας σοκ στην κοινή γνώμη - Το ψυχολογικό προφίλ που σκιαγράφησε η Νατάσα Ευαγγελή, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, στο Newsbomb.gr
Συγκλονισμένο παρακολουθεί το πανελλήνιο τις εξελίξεις γύρω από την στυγερή δολοφονία της 20χρονης Καρολάιν στα Γλυκά Νερά, από
τον σύζυγό της.
Ο 33χρονος συζυγοκτόνος, αφού σκότωσε τη σύζυγό του, στη συνέχεια σκηνοθέτησε ληστεία μετά φόνου σε μία προσπάθεια να παραπλανήσει τις Αρχές και την κοινή γνώμη.
H Νατάσα Ευαγγελή, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, «έδωσε» στο Newsbomb.gr, πληροφορίες για το προφίλ του συζυγοκτόνου.
Σκεπτόμενοι επάνω σε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα, μπορούμε να δούμε, εκ πρώτης όψεως, ότι ο εν λόγω δράστης φαίνεται ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί με συναισθηματικούς και ψυχικούς τρόπους τα θέματα και τις σχέσεις του και όταν βρέθηκε σε μια μεγάλη δυσκολία κατέφυγε σε ένα σενάριο καταστροφής, σα να ήθελε να σβήσει το πρόβλημα/πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να σημαίνει διάφορα πράγματα για την ψυχική του οργάνωση, αλλά σε μια αρχική ανάγνωση φαίνεται να ήταν αρκετά οργανωμένος ψυχικά για να εκτελέσει και να κρύψει το σχέδιό του. Δείχνει να έχει μηχανισμούς για να παγώνει το συναίσθημα και να επιβάλλει την ψυχραιμία. Από τις περιγραφές που έχουν δημοσιευθεί στον τύπο φαίνεται να διατηρεί ψυχραιμία και να μη συνειδητοποιεί, έστω εκ των υστέρων, το φριχτό της πράξης, που δείχνει συνεπώς έναν άνθρωπο όπου γίνονται διάφορα έντονα και βίαια πράγματα εσωτερικά, ενώ εξωτερικά κρατά μια πρόσοψη, μια βιτρίνα, καλά οργανωμένου και κοινωνικά ευπρεπούς ανθρώπου. Δεν ξέρουμε τι γίνεται μέσα του, αν έχει κάποιες ενοχές , αλλά δείχνει να εκδραματίζει μια παράσταση. Να υπογραμμίσω, εδώ, το συστηματικό και οργανωμένο των κινήσεών του και ότι ενδεικτική της ωμότητας είναι αυτή η φριχτή εικόνα του κρεμασμένου σκύλου.
Είναι χαρακτηριστικό και προκαλεί εντύπωση πόσο πολύ φαίνεται ένας εξωτερικά πολύ οργανωμένος και ικανός άνθρωπος να χειρίζεται πολύ λεπτά θέματα, όπως στο χώρο της εργασίας του, που απαιτούσε ιδιαίτερες ικανότητες και αυτό να συνυπάρχει με έναν εσωτερικό κόσμο αρκετά διαταραγμένο, που μας οδηγεί να σκεφτούμε ότι υφίσταται, εσωτερικά, ένας μεγάλος διχασμός. Αυτό είναι κάτι που το συναντάμε , θα λέγαμε, όχι σπάνια, με την έννοια της αντίθεσης των διαφόρων επιπέδων ψυχικής λειτουργίας.
Μπορούμε να φανταστούμε ότι είχε μάθει να εκφράζεται πολύ λίγο συναισθηματικά στον τρόπο που έχει υπάρξει μέχρι τώρα, ίσως δεν τον βοήθησαν κατά το μεγάλωμά του να επιλύει τα θέματά του με τρόπους επικοινωνίας με τον άλλον και συναισθηματική επεξεργασία και κάπου εκεί θα λέγαμε ότι δεν αντιμετωπίζει καθόλου μια κατάσταση που δεν την ελέγχει, αλλά φέρνει τα πράγματα να προσαρμοστούν με πάση θυσία και κάθε μέσο σε αυτό που έχει φανταστεί.
Ως προς την επιλογή της σχέσης του αυτής, με μια τόσο νεαρή κοπέλα, μπορούμε να σκεφθούμε ότι αναζήτησε ένα πλάσμα που, ίσως, αισθανόταν ότι θα έχει κάποιον έλεγχο επάνω του. Και μπορούμε, ίσως, να φανταστούμε ότι η Καρολάιν αναζήτησε και διεκδίκησε ενδεχόμενα έναν δικό της χώρο ενδιαφερόντων και επιθύμησε έναν διαχωρισμό από εκείνον, μικρότερης ή μεγαλύτερης τάξης, ή αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε μαζί του να διαχειριστεί τα προβλήματα με μοναδική λύση να ήταν η φυγή. Τελικά, αν και εκείνη παρακολουθείτο από ψυχολόγο, είχε ο ίδιος ανάγκη βοήθειας. Ίσως και ο επαγγελματικός του ρόλος να τον απέτρεπε να κοιτάξει μέσα στον ταραγμένο εσωτερικό του κόσμο. Για να χρειάζεται τόσο να θέλει να ελέγξει την κοπέλα αλλά και την εξέλιξη των γεγονότων ίσως να είχε περάσει μέσα από καταστάσεις όπου είχε νιώσει ανήμπορος, ελεγχόμενος από άλλους και όχι σε θέση να ελέγξει ο ίδιος τα πράγματα και ενδεχομένως με την επιλογή του αυτής της σχέσης να θέλησε να αντιστρέψει αυτόν τον όρο, επιδιώκοντας να σβήσει τη ναρκισσιστική τρωσιμότητα και το ευάλωτο που ένιωθε στο βάθος.
Αν μπορούμε να σκεφθούμε επάνω στην αδυναμία του δράστη να σκεφθεί επάνω στην πράξη του και το γεγονός ότι αυτή θα έχει τη συνέπεια να στερηθεί πλήρως το παιδί του την παρουσία μιας μητέρας, μπορούμε να προβληματιστούμε για τον τρόπο που σχετίζεται και αγαπά. Μοιάζει να απουσιάζει μια ώριμη και σαφής αγάπη ,με αληθινή έγνοια για τον άλλον, γνησιότητα, ενσυναίσθηση, μεταμέλεια και ενοχή. Εκ πρώτης όψεως, εμφανίζεται ένας παντοδύναμος εαυτός (που φονεύει και διαφεύγει) και ίσως εδώ, στον ψυχισμό του δράστη να μη μπορούσε να συγκροτηθεί διαφορά ανάμεσα στον άλλον και τον εαυτό του, αλλά να λειτούργησε μια ταύτιση όπου ο άλλος εκπροσωπεί τον εαυτό του (παρόντα ή παρελθόντα) για αυτό και η δυσκολία να αποδεχτεί έναν ενδεχόμενο δια-χωρισμό. Πιθανόν να μιλάμε για έναν μη φυσιολογικό ενήλικο εαυτό, χωρίς ώριμους στόχους και προσδοκίες, αλλά με στοιχεία ισχύος και απαιτητικές τάσεις, για μια «εγωκεντρικότητα». Τα επίπεδα της ψυχικής λειτουργίας μοιάζουν υποβαθμισμένα, καθώς δεν μπόρεσε να γίνει μια ρύθμιση των συγκρούσεων και των συναισθημάτων, όπου θα είχαμε μια οριοθέτηση των επιθετικών ενστίκτων, γνωστική εκτίμηση αλλά και κριτική του εαυτού.
Νατάσα Ευαγγελή, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια / natasa.evangeli@yahoo.gr
Από το newsbomb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου