Κάποιες πιάτσες....

Δεκαετίες πίσω....

Οδός Αγίου Κων/νου ...Οδός Σωκράτους ....πίσω από την Ομόνοια.... και παρακάτω η Αθηνάς...  η Πλατεία Θεάτρου...

Εκεί συμβίωναν πολλοί και πολλές με διαφορετικό τρόπο ζωής και δουλειάς.

Ανάμεσα στα μικροξενοδοχεία με "γνωστή"πελατεία υπήρχαν και μαγαζιά και αποθήκες και γραφεία ...τσοντοσινεμά

(χώροι "μεροκάματου")...

Δεν είχε σημασία αν η ηλικία σου είχε μπροστά το ένα...

Έπρεπε να δουλέψεις και να πέσεις στην θάλασσα της κοινωνίας για να μάθεις να κολυμπάς ανάμεσά της.

Αυτά μου έλεγε μια σοφή γιαγιά γειτόνισα σε μια από τις γειτονιές της Αθήνας που έμεινα.

Έξω από τα ξενοδοχεία από το πρωϊ άρχιζε ο αγοραίος έρωτας...

Οι επαρχιώτες έμποροι ήταν πολλοί  και οι καλύτεροι πελάτες...

Η πορνεία στην περιοχή ήταν γνωστή και προπολεμικά οπότε εδραιώθηκε η πιάτσα.

Λαϊκή φυσικά ...

Μετά τον πόλεμο όμως άρχισε να σκληραίνει ...

Οι αγαπητικοί κοινώς νταβατζήδες έκαναν κουμάντο στις γυναίκες και είχαν χωρίσει τις πιάτσες.

Μπήκε ενεργά στην συνέχεια και η αντρική πορνεία και ήρθε και έδεσε το γλυκό.

Σκέψου να μην υπήρχε και δίπλα το αστυνομικό τμήμα....

Ναρκωτικά έτσι χύμα όπως σήμερα στην περιοχή δεν θυμήθηκα...

Οι "μερακλήδες"όπως τους έλεγαν είχαν τα στέκια τους...καφενεδάκια "δικά"τους σε υπόγεια μεγάρων...άλλα χωμένα κοντά στην Βαρβάκειο....

Και φυσικά μιλάμε για ...τσιγαριλίκια.

Τώρα τι ιστορίες να πρωτοθυμηθείς...

Πήγαιναν οι φουκαριάρες να ψωνίσουν στα μαγαζάκια της περιοχής και έλεγαν τον πόνο τους.

Έμπαινες με τις παραγγελίες να παραδώσεις και τι δεν άκουγες...

Δράματα συνήθως....

Προβλήματα με τους "ανθρώπους τους"όπως έλεγαν τους νταβατζήδες αν και γνώριζαν ότι τους πουλούσανε παραμύθι θέλανε από κάπου να στηρίζονται.

Και ξύλο έτρωγαν όταν τα πήγαιναν λιγότερα και ποτέ δεν τους κάρφωναν...

Υπήρχαν και τα μικρά υπόγεια μαγερειά...

Κατέβαινες αρκετά σκαλιά κάτω....

 

Από το πρωϊ μυρίζανε μέχρι έξω τα μαγειρευτά....ήταν πρωϊνή η πελατεία της περιοχής.

Κάποια από αυτά το είχαν δίπορτο όπως έλεγαν στην πιάτσα...

Την πίσω πόρτα διαφυγής σε περίπτωση ντου των αστυνομικών...

Από το μεσημεράκι υπήρχε και αυτός που γραντζούνιζε κάποιο μπουζούκι και έλεγε κανένα ρεμπέτικο ερασιτεχνικά και με συνηθισμένη πελατεία.

Εργάτες....μικροέμποροι του ποδαριού....πόρνες...τραβεστί....σουλατσαδόροι... μικροαπατεώνες...

Με τα χρόνια έμειναν κάποια από αυτά τα μαγερειά που εξελίχθηκαν σε ρετρο ταβερνάκια με άλλη πελατεία....ηθοποιούς...δημοσιογράφους... λόγιους και λάτρες της παλιάς Αθήνας.

Από το Πίσω στα παλιά