Δίκη Και Αφορισμός Του Καραϊσκάκη

Στην 1η Απριλίου 1824 ο Γιώργος Καραϊσκάκης δικάζεται στο Αιτωλικό με την κατηγορία ότι ήλθε σε συνεννοήσεις με τους Τούρκους.

Η Β΄ Εθνική Συνέλευση στο Άστρος Κυνουρίας το 1823 έγινε απ’ τους κοτζαμπάσηδες, τους μεγάλους πλοιοκτήτες και τους κληρικούς, με σκοπό να στραγγαλίσουν τον λαό και τους οπλαρχηγούς του. Έτσι έστρεψαν την επανάσταση σε εμφύλιο πόλεμο εναντίον τους.

Για τον Καραϊσκάκη ο

Μαυροκορδάτος ήταν «το τζογλάνι του Ρέιζ αφέντη, ο τεσσαρομάτης». Ο Φωτιάδης γράφει γι’ αυτόν: «Ο πιο διαβολεμένος απ’ όλους τους Φαναριώτες, που ήρθανε στην Ελλάδα στάθηκε ο Μαυροκορδάτος. Το τι κακό έκανε αυτός ο άνθρωπος σε τούτον τον τόπο δεν λέγεται. Και δεν το πλέρωσε μονάχα η γενιά του Εικοσιένα. Ίσαμε τώρα το δικό του πνεύμα μας κυβερνάει και δεν μας αφήνει να προκόψουμε» («Καραϊσκάκης» σελ. 117).

Ο Καραϊσκάκης προσπάθησε να πείσει τον Μαυροκορδάτο ν’ αλλάξει την εναντίον του τακτική. Όμως ο Μαυροκορδάτος είχε σκοπό την εξόντωση του Καραϊσκάκη, αφού αποτελούσε εμπόδιο στις βλέψεις του.

Έτσι φθάνουμε στις ψεύτικες κατηγορίες, που κατασκεύασε ο Μαυροκορδάτος εναντίον του Καραϊσκάκη για δήθεν για προδοσία του στους Τούρκους. Οι καθεστωτικοί του Ρωμαίικου παρακράτους, όσους απ’ τους ηρωικούς οπλαρχηγούς δεν μπορούσαν να τους δολοφονήσουν ή να τους προδώσουν στους Τούρκους τους δίκαζαν για προδότες.

Έφτασε μάλιστα στην θέση να σύρει σε δίκη τον Καραϊσκάκη.

Ο Μαυροκορδάτος όρισε πρόεδρο της εισαγγελικής επιτροπής τον επίσκοπο Πορφύριο από την Άρτα. Η δίκη παρωδία έγινε την 1η Απριλίου (σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα!) στην εκκλησία της Παναγίας στο Αιτωλικό που χρησίμευσε σαν δικαστήριο. Ο επίσκοπος Πορφύριος ανήγγειλε τις κατηγορίες, οι οποίες ήταν δεκατρείς τον αριθμό και δεν θα μπορούσαν ν’ απευθυνθούν ούτε στον μέγιστο εγκληματία και προδότη της ιστορίας.

Όμως εκείνος αντιμετώπισε θαρραλέα ειρωνικά και με εύστοχη αστειολογία τις ψευδείς αυτές κατηγορίες των εχθρών του.

Τελικά η απόφαση ήταν καταδικαστική κηρύσσοντας τον Καραϊσκάκη επίβουλο κατά της πατρίδας και ένοχο προδοσίας. Παρά ταύτα η ποινή της επί τόπου εξορίας του, που του επιβλήθηκε ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τις βαρύτατες κατηγορίες που τον εβάρυναν. 

 

Ύστερα απ’ την επαίσχυντη δολοφονία του Ανδρούτσου απ’ τους καθεστωτικούς ο Καραϊσκάκης είχε πάρει τα μέτρα του, φροντίζοντας να έχει μέσα και γύρω απ’ την εκκλησία-δικαστήριο εξακόσιους αρματωμένους άνδρες αφοσιωμένους προς αυτόν, έτοιμους να τον προστατεύσουν ανά πάσα στιγμή με τη ζωή τους...

Τον Μάιο του 1824 ο Καραϊσκάκης έκανε χρήση της παραγράφου της αποκήρυξης και του αφορισμού του, όπου γινόταν λόγος για συγνώμη. Έτσι έστειλε γράμμα στον Μαυροκορδάτο ζητώντας άφεση των υποτιθεμένων αμαρτιών του. Στην επιστολή του, που σώζεται μέχρι σήμερα αναφέρει: «Εμένα η κακή μου τύχη έφερε αρρώστεια οπίσω. Δεν εξεύρω κι όλα απ’ τα κρύα τα πολλά ήταν, ή από τους τόσους αφορισμούς οπού μου εκάματε, και σε παρακαλώ να με συγχωρέσει η Διοίκησις και όλοι οι χριστιανοί και να μου σταλθεί και μία ευχή συγχωρητική παρά του αρχιερέως».

............

ΠΗΓΗ

Ο ΑΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ

https://oiaproskynitoi.blogspot.gr/.../blog-post_08.html...

Από το ksipnistere