Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: Γιατί είναι «ελληνική» η πίστη μας;

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Στα 200 από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως αναφέρθηκε σήμερα, Κυριακή 28 Μαρτίου από άμβωνος, ο Σεβ. Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας.

Ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, έκανε ιδιαίτερη μνεία στην βοήθεια των Ρώσων στρατιωτών στην απελευθέρωση των Ελλήνων.

Ο Σεβασμιώτατος στην αρχή του

κηρύγματος, υπογράμμισε ότι “αυτές τις ημέρες έχουν συμπληρωθεί διακόσια χρόνια από την ημέρα, κατά την οποία η Ελλάδα μετά από πολλούς αιώνες, που τελούσε κάτω από τον τουρκικό ζυγό, απέκτησε την ανεξαρτησία της. Τούτο συνέβη εν πολλοίς χάρη στους Ρώσους στρατιώτες, τα ρωσικά όπλα καθώς επίσης και σε εκείνους τους Έλληνες, οι οποίοι ζούσαν στη Ρωσία και προετοίμαζαν την απελευθέρωση της Πατρίδας τους από κοινού με τους δικούς μας Ρώσους ορθοδόξους χριστιανούς.”

Επίσης ο κ. Ιλαρίωνας ανέφερε ότι “την εβδομάδα που μας πέρασε τελέσθηκε λειτουργία στην Ιερά Μονή της Παναγίας του Δον (Ντονσκάγια) στη Μόσχα, παρουσία της πρέσβεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και εκπροσώπων της ελληνικής Διασποράς οι οποίοι κατοικούν στη Μόσχα ή εργάζονται στην πρεσβεία της Ελλάδας. “

“Γιατί όμως δεν μένουμε αδιάφοροι για την ημερομηνία αυτή; Και μόνο επειδή η πίστη μας έχει τις καταβολές της στην ελληνική γλώσσα και την ελληνική θεολογία. Έχουμε συνηθίσει ότι η Εκκλησία μας αποκαλείται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας. Αλλά ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί ότι μέχρι την επανάσταση του 1917 η Εκκλησία μας αποκαλείτο η Ορθόδοξη Ελληνοκαθολική Ρωσική Εκκλησία” - συμπλήρωσε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος.

Επίσης ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ πρόσθεσε: “Ακόμη δηλαδή και στην ονομασία της Εκκλησίας μας ενυπήρχε το ελληνικό στοιχείο. Γιατί όμως; Επειδή, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία του χριστιανισμού, μόνον η πρώτη γενιά των χριστιανών ήσαν Εβραίοι εξ αίματος και εξ ανατροφής. Όμως τα Ευαγγέλια εγράφησαν ήδη όχι στα Εβραϊκά, αλλά στα Ελληνικά. Διότι η ελληνική γλώσσα ήταν τότε η γλώσσα της λογοτεχνίας της ολόκληρης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.”

“Και ο Απόστολος Παύλος, όντας, όπως έλεγε ο ίδιος στις επιστολές του, «Εβραίος εξ Εβραίων», έγραφε τις επιστολές του όχι στην εβραϊκή γλώσσα, αλλά στην ελληνική. Δηλαδή, η χριστιανική πίστη εξ αρχής διδάχθηκε και παραδόθηκε στις επόμενες γενιές στην ελληνική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια όλου του έτους τελούμε από κοινού μαζί σας τις Θείες Λειτουργίες του Ιερού Χρυσοστόμου, όπως και τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου στις ιδιαίτερες εορτές. Όλες αυτές οι Λειτουργίες συντάχθηκαν στην ελληνική γλώσσα και μεταφράσθηκαν στη σλαβονική γλώσσα από τα Ελληνικά. Όπως επίσης και εκείνες οι ψαλμωδίες, που ακούμε κατά τον Όρθρο και τον Εσπερινό, με εξαίρεση, βεβαίως, των ψαλμών, οι οποίοι είχαν κάποτε συνταχθεί στην εβραϊκή γλώσσα πολύ πριν από τη Γέννηση του Χριστού” - συμπλήρωσε ο Ιεράρχης της Εκκλησίας της Ρωσίας.

 

Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι “οι εκκλησιαστικοί ύμνοι, που ακούμε, οι ψαλμωδίες του Εσπερινού και του Όρθρου, οι ψαλμωδίες του Οκτώηχου, του Τριωδίου, όλα αυτά συντάχθηκαν κάποτε στην ελληνική γλώσσα και μεταφράσθηκαν στη σλαβονική γλώσσα. Γι᾽αυτό μέχρι σήμερα η πίστη μας είναι ορθόδοξη ελληνοκαθολική. Και κάθε φορά, καθώς εισερχόμαστε στο ναό του Θεού και παρακολουθούμε τις ακολουθίες, ακούμε λόγια, τα οποία εγράφησαν κάποτε στην ελληνική γλώσσα, ενώ τώρα ηχούν στη σλαβονική γλώσσα, στη γλώσσα των ημετέρων προγόνων.”

“Γι᾽αυτό τον μόνον λόγο τουλάχιστον οφείλουμε την ευχαριστία μας στον ελληνικό λαό για το ότι στο δικό του καιρό μάς έδωσε την αγία ορθόδοξη πίστη. Οι πρώτοι ιεράρχες ακόμη της Ρωσικής Εκκλησίας δεν ήταν Ρώσοι, αλλά Έλληνες, και επί μερικούς αιώνες η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελούσε τμήμα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως” - πρόσθεσε κλείνοντας ο κ. Ιλαρίωνας.

Από το romfea