Αγαπητοί φίλοι και συμπολίτες
(Είτε βρίσκεστε στην κατηγορία των … ΨΕΚΑ είτε των ΑΨΕΚΑ).
Θα ήθελα να δούμε μαζί κάποια στοιχεία -(προσωπικά θα καταθέτω και την άποψή μου, αρέσει δεν αρέσει)- και στην συνέχεια ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Κατ΄ αρχάς ας δούμε κάποια δεδομένα όπως αυτά
δημοσιεύθηκαν.¨Ο συνολικός αριθμός των ¨κρουσμάτων¨ έχει φτάσει τις 63. 321 άτομα, εκ των οποίων το 54.2% είναι άνδρες και το υπόλοιπο γυναίκες¨.
¨Επιπλέον, 297 συμπολίτες μας νοσηλεύονται διασωληνωμένοι. Η διάμεση ηλικία τους είναι 65 ετών. 82 (27.6%) είναι γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. To 82.8%, των διασωληνωμένων, έχει υποκείμενο νόσημα ή είναι ηλικιωμένοι 70 ετών και άνω¨.
¨Τέλος, είχαμε ακόμα 43 καταγεγραμμένους θανάτους και 909 θανάτους συνολικά στη χώρα. 369 (40.6%) γυναίκες και οι υπόλοιποι άνδρες. Η διάμεση ηλικία των θανόντων συμπολιτών μας ήταν τα 79 έτη και το 96.7% είχε κάποιο υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.¨
Τα παραπάνω στοιχεία δημοσιεύονται και αναδημοσιεύονται στα περισσότερα ηλεκτρονικά μέσα, και λίγο πολύ τα ίδια αναπαράγονται από τα δελτία ειδήσεων.
Πράγματι είναι τραγικό να ενημερώνεσαι (σε καθημερινή βάση) πως συνάνθρωποί μας –ανεξαρτήτου ηλικίας- κατ΄αρχάς ταλαιπωρούνται και υποφέρουν και κάποιοι απ΄αυτούς μεγάλοι σε ηλικία καταλήγουν. Όμως μπορεί κάποιος να μας πει ποιο είναι το αφύσικό σε τούτη την κατάσταση? Οι άνθρωποι πάντα δεν αρρώσταιναν και κάποιοι -οι περισσότερο αδύναμοι και ευάλωτοι- και ειδικότερα οι ηλικιωμένοι κατέληγαν? ή μήπως έχουμε κανένα συμβόλαιο με τον δημιουργό μας πως θα χούμε καμιά πεντακοσαριά χρόνια και μας κακοφαίνεται?
Θα μας πούνε μερικοί πως, ρε καλέ μου άνθρωπε, καλά εσύ δεν βλέπεις πως α) έχει μεγάλη διασπορά ο ιός και β) δεν έχουμε ακόμα το εμβόλιο?
Θα το ξαναγράψουμε.
Λοιπόν α) το θέμα της διασποράς είναι πολύ μεγάλη συζήτηση αλλά ας το δεχτούμε προς χάριν της συζήτησης. Είναι πασίγνωστο πως κάθε ¨πρωτοεμφανιζόμενη¨ ίωση έχει στάδια. Σε κάποιο από τα στάδιά της αυτή θα εμφανίσει έξαρση και κατόπιν ύφεση, και β) όταν –από το παρελθόν ακόμα- ¨πρωτοεμφανίζεται¨ μία ¨άγνωστη¨ ασθένεια/ίωση, είναι φυσικό να υπάρχουν άρρωστοι, φορείς, ασθενείς, νοσηλευόμενοι, καταλήγοντες και παράλληλα να μην υπάρχουν ούτε φάρμακα ούτε εμβόλια μέχρι αυτά να ανακαλυφτούν. Πάντα έτσι δεν πορεύονταν η κοινωνία? Τι άλλαξε τώρα και έχουμε διαλύσει τα πάντα?
Χμμμ. Καλό ερώτημα έ? Τι άλλαξε? Μήπως άλλαξε η αντιμετώπιση της ανθρώπινης υπόστασης? Μήπως άλλαξε ο προσανατολισμός της κοινωνίας? Μήπως η «κοστολόγηση» της ζωής? Μήπως η οπτική της εξουσίας? Μήπως το …χρηματιστήριο «αξιών» και «ουσιών»? Μήπως όλα τα παραπάνω μαζί?
Και επειδή τελευταία γίνεται πολύ λόγος από τα ΜΜΕλέγχου και ¨πλύσης¨, για τα ¨χαρμόσυνα» και ¨ευχάριστα¨ νέα για το ¨λυτρωτικό¨ εμβόλιο που μας έρχεται για να μας ¨σώσει¨, έχουμε να κάνουμε μερικές ¨αφελείς¨ ερωτήσεις.
-Πρόσφατα ενημερωθήκαμε πως οι εταιρίες παρασκευής του εμβολίου απαιτούσαν από την Ε.Ε να αποποιηθούν οποιασδήποτε ευθύνης προέκυπτε από την χρήση του. Αυτή η απαίτησή τους έγινε δεκτή? Και αν ναι γιατίιιι? Τι έχουν να φοβηθούν αν το εμβόλιο είναι ασφαλές όπως διακηρύττουν?
- Ενημερωθήκαμε πως αυτό το εμβόλιο δεν θα γίνεται από τα φαρμακεία αλλά σε μονάδες που θα καθορίσει το υπουργείο υγείας δηλ. η κυβέρνηση. Γιατίιιι?
-Αφού βρισκόμαστε τόσο κοντά στον εμβολιασμό του κόσμου με την διαβεβαίωση ότι το εμβόλιο είναι ασφαλέστατο, και αφού όλα τόσο καλά πηγαίνουν όπως μας λένε και αφού ήδη έχει ξεκινήσει η παραγωγή του, μπορεί κάποιος από τους υπεύθυνους και αξιότιμους γιατρούς της Επιτροπής, να μας ενημερώσει –όπως εξάλλου γίνεται με όλα τα φάρμακα- ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειές του?
-Επίσης επειδή στην επιτροπή υπάρχουν αξιολογότατοι επιστήμονες, μπορεί κάποιος από αυτούς να μας εξηγήσει, πως γίνεται σε όλα τα εμβόλια μέχρι τώρα να απαιτούνταν 2 με 3 χρόνια διαδικασίας και κλινικών δοκιμών και περίπου μετά τα 4 με 5 χρόνια να άρχιζε η παραγωγή του, ενώ στο συγκεκριμένο, μέσα σε 8 μήνες έγιναν και οι μελέτες, και οι δοκιμές και η παραγωγή του εμβολίου?
Ρωτάμε ακόμα τους αξιότιμους ερευνητές και ιατρούς. Σε ποια βάση δεδομένων θα μπορούσαμε να δούμε τις ερευνητικές/πειραματικές εργασίες, που προηγήθηκαν –για την παρασκευή- του εμβολίου, καθώς και τα πρωτόκολλα ηθικής και δεοντολογίας που τηρήθηκαν?
-Και μία ερώτηση στους επιστήμονες (αλλά και για την ενημέρωση των αναγνωστών).
Ακούμε όλοι από τα ΜΜΕ –και όχι μόνο- πως το ποσοστό επιτυχίας του εμβολίου είναι της τάξης του 90 τοις %. ΝΑΙ? Ναι.
Ρωτάμε λοιπόν. Θεωρείτε εσείς ως ειδικοί και ιατροί που είσαστε, πως ένα φάρμακο η ένα εμβόλιο με ποσοστό 90% είναι ασφαλές? Δηλαδή με το υπόλοιπο 10 τοις % τι γίνεται? Δεν γίνεται τίποτα? Είναι ανώδυνο? Είναι αδιάφορο? Δεν έχει επίδραση? Έχει απλά κάποιες ανώδυνες παρενέργειες? Είναι μήπως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ?
Και η παραπάνω ερώτηση έγινε διότι θα πρέπει να γνωρίζουμε εμείς οι ¨αμόρφωτοι/αγράμματοι/ψεκασμένοι¨ τι θα συμβεί σ΄αυτό το υπόλοιπο 10 τοις % που αντιστοιχεί κατ΄αναλογία, 10 στα 100 άτομα, ή 100 στα 1000 άτομα, ή 100χιλιαδες άτομα στο 1 εκατομμ., ή 1 εκατομμ. άτομα στα 10 εκατομμύρια.
-Επίσης μήπως γνωρίζεται με ποια στατιστική μέθοδο έγιναν οι δοκιμές αυτού του εμβολίου ώστε να θεωρηθεί ότι αυτό είναι ασφαλές? Γιατί απ΄ότι γνωρίζουμε εμείς οι επιστήμονες της ¨πλάκας¨, τα στάνταρ ασφάλειας για φάρμακα και εμβόλια είναι πάρα πολύ υψηλά. Έτσι δεν είναι?
Και για να καταλαβαίνει και ο κόσμος.
Στην βασική έρευνα για μετρήσεις απλών γεγονότων, ερωτημάτων ή προβληματισμών για να απορριφθεί ή να επιβεβαιωθεί μία υπόθεση ή ένα γεγονός, ο δείκτης α ή p (πιθανότητα) συνήθως ορίζεται στο 0,5. Δηλαδή το p πρέπει να είναι μικρότερο του 0,5 (p < 0,5). Δηλαδή ένα γεγονός θα συμβεί ή δεν θα συμβεί κατά 99,5 τοις %.
Όσο τώρα αφορά τα φάρμακα και τα εμβόλια, είναι διεθνώς γνωστό πως αυτός ο δείκτης σημαντικότητας πρέπει να είναι πάρα πάρα πολύ υψηλός, ώστε να εξασφαλίζει το μεγαλύτερο δυνατόν ότι το προϊόν είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΣΦΑΛΕΣ. Και σε τι επίπεδα καθορίζεται αυτός ο δείκτης?
Στην χειρότερη περίπτωση στο 0,01 (δηλ. ένας στους χίλιους) και όταν μιλάμε για φάρμακα ή εμβόλια (όπως στην προκειμένη) ακραίας σπουδαιότητας, τότε αυτός ο δείκτης ¨ανεβαίνει¨ στο 0,001 (δηλ. ένας στο εκκατομ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου