Από τη δεκαετία του ’70 ηχογραφούνται τα σπουργίτια στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Χάρη σε αυτή τη σπάνια «βάση», έγινε μία σύγκριση της
κατάστασης πριν και κατά τη διάρκεια του lockdown, από την δρ. Ελίζαμπεθ Ντερίμπερι, του πανεπιστημίου του Τενεσί, σε συνεργασία με ειδικούς στο πανεπιστήμιο A&M του Τέξας και του πανεπιστημίου George Mason.Αν και στα ανθρώπινα αυτιά φαινόταν ότι το τραγούδι των πτηνών έγινε πιο δυνατό στο lockdown, στην πραγματικότητα τα σπουργίτια κελαηδούσαν πιο σιγά, σύμφωνα με τη μελέτη. Συνήθως τα αρσενικά σπουργίτια είναι αυτά που κελαηδούν. Μέσα στην ησυχία της καραντίνας, τα πτηνά βελτίωσαν τις φωνητικές επιδόσεις τους και κελαηδούσαν πιο «γλυκούς» ήχους, για να υπερασπιστούν την περιοχή τους και να προσελκύσουν τα θηλυκά.
«Όταν μειώθηκε το επίπεδο θορύβων στην καραντίνα, τα τραγούδια τους στην πραγματικότητα ηχούσαν πιο σέξι στα άλλα πτηνά του πληθυσμού», είπε η δρ. Ντερίμπερι του τμήματος οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τενεσί, η οποία μελετά εδώ και χρόνια πώς η ηχορύπανση επηρεάζει τι τραγούδι των πουλιών.
«Οι άνθρωποι είχαν δίκιο όταν έλεγαν ότι τα πτηνά ακούγονταν διαφορετικά κατά τη διάρκεια του lockdown. Γέμισαν το «ηχητικό περιβάλλον» που ουσιαστικά εμείς εγκαταλείψαμε», δήλωσε και συμπλήρωσε ότι αυτό λέει πολλά για τον αντίκτυπο που έχει ο άνθρωπος στο κελάηδισμα των πουλιών.
Παράλληλα όμως η μελέτη έδειξε πόσο γρήγορα η φύση μπορεί να ανακάμψει από τις συνέπειες της ανθρώπινης ηχορύπανσης. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι όταν μειώσεις την ηχορύπανση, υπάρχει σχεδόν αμέσως αντίκτυπος στη συμπεριφορά των άγριων ζώων και αυτό είναι συναρπαστικό, γιατί τόσα πράγματα που κάνουμε για να βοηθήσουμε το περιβάλλον απαιτούν πολύ χρόνο για να φέρουν βελτίωση», σχολίασε η δρ. Ντερίμπερι.
Με πληροφορίες από BBC
Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έλεγαν κατά τη διάρκεια του lockdown ότι άκουγαν διαφορετικό κελάηδισμα από τα πουλιά. Αυτό επιβεβαιώθηκε τώρα από επιστημονική έρευνα.
Η ησυχία που έφερε η καραντίνα στις πόλεις είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει το φωνητικό ρεπερτόριο των πουλιών. Αυτό προέκυψε από ανάλυση του «τραγουδιού» σπουργιτιών που είχε ηχογραφηθεί πριν από δεκαετίες.
Από τη δεκαετία του ’70 ηχογραφούνται τα σπουργίτια στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Χάρη σε αυτή τη σπάνια «βάση», έγινε μία σύγκριση της κατάστασης πριν και κατά τη διάρκεια του lockdown, από την δρ. Ελίζαμπεθ Ντερίμπερι, του πανεπιστημίου του Τενεσί, σε συνεργασία με ειδικούς στο πανεπιστήμιο A&M του Τέξας και του πανεπιστημίου George Mason.
Αν και στα ανθρώπινα αυτιά φαινόταν ότι το τραγούδι των πτηνών έγινε πιο δυνατό στο lockdown, στην πραγματικότητα τα σπουργίτια κελαηδούσαν πιο σιγά, σύμφωνα με τη μελέτη. Συνήθως τα αρσενικά σπουργίτια είναι αυτά που κελαηδούν. Μέσα στην ησυχία της καραντίνας, τα πτηνά βελτίωσαν τις φωνητικές επιδόσεις τους και κελαηδούσαν πιο «γλυκούς» ήχους, για να υπερασπιστούν την περιοχή τους και να προσελκύσουν τα θηλυκά.
«Όταν μειώθηκε το επίπεδο θορύβων στην καραντίνα, τα τραγούδια τους στην πραγματικότητα ηχούσαν πιο σέξι στα άλλα πτηνά του πληθυσμού», είπε η δρ. Ντερίμπερι του τμήματος οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο πανεπιστήμιο του Τενεσί, η οποία μελετά εδώ και χρόνια πώς η ηχορύπανση επηρεάζει τι τραγούδι των πουλιών.
«Οι άνθρωποι είχαν δίκιο όταν έλεγαν ότι τα πτηνά ακούγονταν διαφορετικά κατά τη διάρκεια του lockdown. Γέμισαν το «ηχητικό περιβάλλον» που ουσιαστικά εμείς εγκαταλείψαμε», δήλωσε και συμπλήρωσε ότι αυτό λέει πολλά για τον αντίκτυπο που έχει ο άνθρωπος στο κελάηδισμα των πουλιών.
Παράλληλα όμως η μελέτη έδειξε πόσο γρήγορα η φύση μπορεί να ανακάμψει από τις συνέπειες της ανθρώπινης ηχορύπανσης. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι όταν μειώσεις την ηχορύπανση, υπάρχει σχεδόν αμέσως αντίκτυπος στη συμπεριφορά των άγριων ζώων και αυτό είναι συναρπαστικό, γιατί τόσα πράγματα που κάνουμε για να βοηθήσουμε το περιβάλλον απαιτούν πολύ χρόνο για να φέρουν βελτίωση», σχολίασε η δρ. Ντερίμπερι.
Με πληροφορίες από BBC lifo.gr
Από το diakonima
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου