Το μπανιάρισμα

Το μπανιάρισμα έτσι το έλεγαν στις αυλές των θαυμάτων είχε διαδικασία
και ημέρα.
Κάθε Σάββατο γενικό μπανιάρισμα ...καθημερινά ειδικό....
Και άκουγες τότε...
"...πάω να μπανιαριστώ..."
"...γιατί Σάββατο είναι σήμερα;"
Οι μεγάλοι με τον κουβά στην κοινόχρηστη τούρκικη τουαλέτα και οι μικροί

στην σκάφη ή στον κουβά έξω από την κάμαρα.
Πράσινο σαπούνι  ΕΤΕΛ ...κρατιόσουνα καλά και η μάνα έκανε γρήγορα για να μην σε δούν  και ντραπείς.
Τα πόδια είχαν το μεγαλύτερο θέμα λόγω της αλάνας και δώστου
τρίψε η φουκαριάρα με προσοχή όμως γιατί ήταν μονίμως πληγωμένα από τις "μάχες".
Το πράσινο σαπούνι έκανε δουλειά και ήταν για όλες τις χρήσεις από λούσιμο
γενικό μπανιάρισμα πλύσιμο ρούχων...πιάτων χεριών γι αυτό και υπήρχε στόκ
στο σπίτι.


Στην Αγορά στην Αθηνάς το πουλούσαν και με το ζύγι...
Τώρα αν είχε ποτάσα και θα έβλαπτε την επιδερμίδα δεν απασχολούσαν κανένα.
Το αντίθετο καταπολεμούσε την ψείρα έλεγαν και ήταν η άτιμη πολύ διαδεδομένη εκείνα τα χρόνια γι αυτό και στο σχολείο το κούρεμα γουλί με φούντα μόνον μπροστά ήταν κανόνας.
Τυχερά ήταν τα κορίτσια με τις κοτσίδες που καθημερινά όμως τις πέρναγαν
με την χτένα και μετά με ξύδι.

Από το Πίσω στα παλιά