Οι οικοδόμοι

 

Και αν δεν είχε οικοδόμους η γειτονιά εκείνα τα χρόνια....

Άνθρωποι δουλεμένοι όπως τους έλεγαν που έπιαναν την πέτρα και την έστιβαν.

Δύσκολη δουλειά ...επικίνδυνη...

Έφευγαν το πρωϊ και δεν ήξεραν αν θα γυρίσουν το βράδυ....

Το κολατσιό στην

καστάνια...το τσίγκινο τάπερ της εποχής ....

Υπήρχε δουλειά στην οικοδομή με νόμιμα και αυθαίρετα ...."ένα κεραμίδι δικό μου πάνω από το κεφάλι μου" άκουγες να λένε με λαχτάρα.

Να φύγουν από το νοίκι να κατασταλάξουν σε ένα μέρος και να σταματήσουν

να είναι περιπλανώμενος θίασος.

Η Ομόνοια στέκι των οικοδόμων...αφετηρία για δουλειά.

Εκεί πήγαιναν οι εργολάβοι και διάλεγαν ...

Εύρισκαν μεροκάματο και για κάποια χρόνια το διαπραγματευόντουσαν κι όλας.

Τα στεγαστικά δάνεια στο φόρτε τους και οι αντιπαροχές επίσης.

Είχε ένα παλιό σπιτάκι ...έκανε συμφωνία με τον εργολάβο και έπαιρνε ένα διαμερισματάκι

να μένει κι άλλο ένα να νοικιάζει....αν είχε και δυό παιδιά τα είχε εξασφαλίσει από στέγη.

Περνούσες από οικοδομή και έβλεπες τους οικοδόμους να σηκώνουν τον τενεκέ με την λάσπη

και να τον ανεβάζουν από τις σκαλωσιές για να ρίξουν την πλάκα.

Οι μανάδες έλεγαν στα αγόρια τους...."...κοίτα να μάθεις γράμματα γιατί σε βλέπω στην οικοδομή..."

Υπήρχε όμως και μια άλλη κατηγορία παιδιών που σπούδασαν δουλεύοντας στην οικοδομή.

Το νυχτερινό γυμνάσιο που σήμαινε το πρωϊ δουλειά και το βράδυ μάθημα έστειλε 

πολλούς στο Πανεπιστήμιο και άκουγες να μιλούν για την οικοδομή με μεγάλο σεβασμό.

 

Ο φαντάρος όταν έπαιρνε απολυτήριο δεν θα έψαχνε πολύ για δουλειά...έτρεχαν τα έξοδα

οπότε κατ΄ευθείαν στην οικοδομή.

Τα μεροκάματα άρχισαν να πέφτουν κατακόρυφα για τους οικοδόμους  με την ανεξέλεγκτη

είσοδο ...συνωστισμό θα έλεγα....των γειτόνων μας από την Αλβανία.

Οι κατασκευστές πολυκατοικιών έτριβαν τα χέρια τους...τόσα δίνω αν θέλεις έλα.

Από το Πίσω στα παλιά