Η κληρονομιά της Σαντάκο Σασάκι

Η Σαντάκο Σασάκι - πηγή

Η Σαντάκο Σασάκι (Sadako Sasaki) ήταν δύο χρονών όταν, στις 6 Αυγούστου του 1945, οι Αμερικανοί έριξαν την ατομική βόμβα στην Χιροσίμα. Το σπίτι της Σαντάκο ήταν περίπου ένα μίλι από το επίκεντρο και η οικογένειά της επέζησε.
Στα 11 της άρχισε να αισθάνεται αδυναμία, είχε οιδήματα στο λαιμό της και κηλίδες στα πόδια της. Τελικά, διαγνώστηκε με λευχαιμία και με προσδόκιμο ζωής έναν χρόνο. Πέρασε τους επόμενους
οκτώ μήνες σε νοσοκομείο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άκουσε για τον ιαπωνικό μύθο που λέει ότι αν κάποιος φτιάξει χίλιους γερανούς οριγκάμι, η επιθυμία του θα πραγματοποιηθεί. Η Σαντάκο άρχισε να διπλώνει γερανούς όποτε μπορούσε να βρει χαρτί ή άλλα υλικά. Ορισμένες εκδοχές της ιστορίας της Σαντάκο λένε ότι απέτυχε στην προσπάθειά της και ότι οι φίλοι της ολοκλήρωσαν τους χίλιους γερανούς. Όμως, οι περισσότερες ιστορικές πηγές λένε ότι τα κατάφερε η ίδια μόνη της και μάλιστα έφτιαξε 1300 γερανούς. Η Σαντάκο πέθανε στις 25 Οκτωβρίου του 1955.

Οι φίλοι και συμμαθητές της δημοσίευσαν ένα βιβλίο που περιείχε τις επιστολές της, προκειμένου να συγκεντρώσουν κεφάλαια για ένα μνημείο στη μνήμη της ίδιας αλλά και άλλων παιδιών που πέθαναν μετά από την ατομική βόμβα. Οι δωρεές προήλθαν από 3.100 σχολεία στην Ιαπωνία και από 9 άλλες χώρες. Στις 5 Μαΐου του 1958, ημέρας γιορτής των παιδιών στην Ιαπωνία, παρουσιάστηκε το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών στο Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα -γνωστό και ως Θόλος της Ατομικής Βόμβας-, με ένα άγαλμα της Σαντάκο που κρατά έναν γερανό.

Το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών στο Πάρκο Ειρήνης στη Χιροσίμα - πηγή

Γύρω από το μνημείο, υπάρχουν βιτρίνες που περιέχουν τους πολλούς χάρτινους γερανούς -περίπου 10 εκατομμύρια ετησίως- που προσφέρονται ακόμη και σήμερα από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο (το Μνημείο Ειρήνης των Παιδιών δέχεται γερανούς μέσω ταχυδρομείου).

πηγή

Έχουν γραφτεί τουλάχιστον δύο παιδικά βιβλία για την Σαντάκο, το Sadako Will Leben (Sadako Wants To Live) του Αυστριακού συγγραφέα Καρλ Μπρούκνερ το 1961, και το Sadako and the Thousand Paper Cranes από την Αμερικανίδα συγγραφέα Έλενορ Κόερ το 1977. Ο Αβάρος ποιητής Ρασούλ Γκαμζάτοφ (Rasul Gamzatov) έγραψε το επικό του ποίημα Zhuravli (The Cranes) προς τιμήν της Σαντάκο, το οποίο, αργότερα, έγινε δημοφιλές ρωσικό τραγούδι. Το αμερικανικό συγκρότημα Hiroshima (ενσωματώνει ιαπωνικά όργανα στη μουσική του) έχει ένα τραγούδι με τίτλο Thousand Cranes και είναι εμπνευσμένο από την ιστορία της Σαντάκο.

Το άγαλμα της Σαντάκο στο Peace Park του Σιάτλ στις ΗΠΑ - πηγή

Επίσης, υπάρχει ένα άγαλμα της Σαντάκο στο Peace Park του Σιάτλ στις ΗΠΑ, το οποίο πάρκο κατασκεύασε ο Floyd Schmoe με χρήματα που έλαβε ως αποδέκτης του Βραβείου Ειρήνης της Χιροσίμα (Hiroshima Peace Prize) το 1988.

 
Το 1989, μαθητές του σχολείου Arroyo del Oso στην Αλμπουκέρκη του Μεξικό σχεδίασαν και δημιούργησαν το Άγαλμα Ειρήνης των Παιδιών, το οποίο εκτίθεται στο Ghost Ranch στη Σάντα Φε.
Το 1995, στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, άνοιξε ο Sadako Peace Garden, ενώ η ΜΚΟ Nuclear Age Peace Foundation διοργανώνει κάθε Αύγουστο την Sadako Peace Day.
Το 1997, ιδρύθηκε στην πολιτεία της Ουάσιγκτον ένας άλλος οργανισμός εμπνευσμένος από την Σαντάκο, το World Peace Project for Children, και έχει ως σκοπό την προώθηση της επικοινωνίας μεταξύ παιδιών διαφορετικών πολιτισμών.

από: mental floss
Από το 3otiko