Όλα τα ‘χει η Μαριωρή… Και όμως, οι 7.665 περιηγητές του 1920 είχαν γίνει 42.500 το 1927 και έφθασαν τους 76.606 το 1931. Pas mal!
Σε λίγο θα πάψει να λειτουργεί η υπηρεσία υποδοχής ξένων του Υπουργείου Εξωτερικών και θα αντικατασταθεί με τον καλό μας Εθνικό Οργανισμό Τουρισμού.
Οι πρώτοι ξενόγλωσσοι αστυφύλακες θα κάνουν την εμφάνισή τους στην πόλη. Πρόοδος…
=============================================================
Παίρνοντας πάσα
από την παραπάνω ανάρτηση της υπέροχης ιστοσελίδας
η Παλιά Αθήνα
συνεχίζω για την τουριστική αστυνομία σε νεώτερες δεκαετίες όταν ευθυτενείς νέοι αστυφύλακες με την χαρακτηριστική λευκή ζώνη και το σημαιάκι ή τα σημαιάκια των χωρών των οποίων την ξένη γλώσσα μιλούσαν πάνω από την τσέπη του χιτωνίου εκεί που έβαζαν την αστυνομική σφυρίχτρα έβγαιναν για υπηρεσία.
Δεν ήταν πολλοί οι αστυνομικοί εκείνα τα χρόνια που μιλούσαν ξένες γλώσσες αλλά και που είχαν τελειώσει το γυμνάσιο.
Για Πανεπιστήμιο δεν συζητώ....
Στην Ακρόπολη στα μουσεία στο Σύνταγμα λοιπόν τους έβλεπες χαμογελαστούς να ενημερώνουν τους τουρίστες αλλά και να ελέγχουν τους ξεναγούς γιατί υπήρχαν αρκετοί της αρπαχτής.
Θα αναφερθώ σε ένα φίλο που ήθελε να ξεφύγει από την μιζέρια και να φύγει έξω....
Το έργο βέβαια επαναλαμβάνεται....
Ο φίλος αυτός αστυφύλακας της τουριστικής αστυνομίας έμενε σε αστυνομικό τμήμα....
ήταν από την επαρχία ...ο μισθός μικρός και η υπηρεσία τους έδινε αυτό το δικαίωμα.
Φυσικά η διαβίωση θύμιζε στρατό ....
Τελικά γνώρισε μια Αμερικάνα μεγαλύτερή του....ο γάμος "κεκλεισμένων των θυρών"
στο άψε σβήσε ώστε να μπορέσει να πάρει την βίζα αλλά και για τα σχόλια φίλων και συγγενών.
Δεν ξαναμάθαμε νέα του.....
Από το Πίσω στα παλιά
Σε λίγο θα πάψει να λειτουργεί η υπηρεσία υποδοχής ξένων του Υπουργείου Εξωτερικών και θα αντικατασταθεί με τον καλό μας Εθνικό Οργανισμό Τουρισμού.
Οι πρώτοι ξενόγλωσσοι αστυφύλακες θα κάνουν την εμφάνισή τους στην πόλη. Πρόοδος…
=============================================================
Παίρνοντας πάσα
από την παραπάνω ανάρτηση της υπέροχης ιστοσελίδας
η Παλιά Αθήνα
συνεχίζω για την τουριστική αστυνομία σε νεώτερες δεκαετίες όταν ευθυτενείς νέοι αστυφύλακες με την χαρακτηριστική λευκή ζώνη και το σημαιάκι ή τα σημαιάκια των χωρών των οποίων την ξένη γλώσσα μιλούσαν πάνω από την τσέπη του χιτωνίου εκεί που έβαζαν την αστυνομική σφυρίχτρα έβγαιναν για υπηρεσία.
Δεν ήταν πολλοί οι αστυνομικοί εκείνα τα χρόνια που μιλούσαν ξένες γλώσσες αλλά και που είχαν τελειώσει το γυμνάσιο.
Για Πανεπιστήμιο δεν συζητώ....
Στην Ακρόπολη στα μουσεία στο Σύνταγμα λοιπόν τους έβλεπες χαμογελαστούς να ενημερώνουν τους τουρίστες αλλά και να ελέγχουν τους ξεναγούς γιατί υπήρχαν αρκετοί της αρπαχτής.
Θα αναφερθώ σε ένα φίλο που ήθελε να ξεφύγει από την μιζέρια και να φύγει έξω....
Το έργο βέβαια επαναλαμβάνεται....
Ο φίλος αυτός αστυφύλακας της τουριστικής αστυνομίας έμενε σε αστυνομικό τμήμα....
ήταν από την επαρχία ...ο μισθός μικρός και η υπηρεσία τους έδινε αυτό το δικαίωμα.
Φυσικά η διαβίωση θύμιζε στρατό ....
Τελικά γνώρισε μια Αμερικάνα μεγαλύτερή του....ο γάμος "κεκλεισμένων των θυρών"
στο άψε σβήσε ώστε να μπορέσει να πάρει την βίζα αλλά και για τα σχόλια φίλων και συγγενών.
Δεν ξαναμάθαμε νέα του.....
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου