ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΦΟΡΕΣΜΕΝΟΥ

Στο νομό Λασιθίου 27 χλμ. Βόρεια του Αγ. Νικολάου, βρίσκεται ένας φάρος . Αυτός ο φάρος κατασκευάστηκε το 1864 από την Γαλλική εταιρεία φάρων.
Το ύψος του πύργου φτάνει τα 9 μέτρα, ενώ το εστιακό του ύψος τα 49 μέτρα.
Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο στις 6 Μαΐου του 1915 και στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου το 1951, επαναλειτούργησε με πηγή ενέργειας την
ασετιλίνη.
Τ όνομά του επίσημα , είναι ο φάρος του Αγίου Ιωάννη ,αλλά σύμφωνα μ’ έναν τοπικό θρύλο είναι γνωστός με το όνομα ‘ Ο φάρος του Αφορισμένου’.
Ο θρύλος λέει ότι, όταν ο Καϊάφας σταύρωσε τον Χριστό, ξεκίνησε να ταξιδεύει προς την Ρώμη για να συναντήσει τον Καίσαρα.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού όμως, πέθανε από μια επιδημία που εξαπλώθηκε σε όλο το πλήρωμα του πλοίου.

Λόγω του ότι ήταν άρχοντας, δεν επιτρεπόταν να πεταχτεί το άψυχο σώμα στην θάλασσα αλλά έπρεπε να ταφεί στην στεριά.
Τα γεγονότα αυτά συμβαίνουν ενώ το πλοίο πλέει στα βόρεια του νησιού της Κρήτης.

Οι έμπειροι ναυτικοί αμέσως έβαλαν ρότα για την πιο κοντινή στεριά η οποία ήταν ο μικρός όρμος του Μιραμπέλλου. Εντελώς ξαφνικά κι όπως πλησίαζαν την ακτή, η θάλασσα αντάριασε απότομα προσπαθώντας να τσακίσει το ξύλινο σκαρί στα απότομα βράχια.
Πάλεψαν ώρες με τα κύματα οι έμπειροι ναύτες, αλλά στο τέλος κατάφεραν να φτάσουν στην ακτή και να δέσουν το πλοίο.
Σε διαβουλεύσεις με τους ντόπιους ξεκίνησαν την διαδικασία εύρεσης χώρου για την ταφή του άψυχου σώματος του Καϊάφα.
Αλλά η γη της Κρήτης δεν ήθελε να δεχτεί στα σπλάχνα της το κορμί αυτού που σταύρωσε τον υιό του Κυρίου. Τ κορμί του Αφορισμένου.



Επτά φορές προσπάθησαν οι ναύτες ,να τον θάψουν, μα … η γη τον αναξέρνα…
Έτσι λοιπόν αποφάσισαν και σκέπασαν το σώμα του με πέτρες. Όσον αφορά το χώρο ταφής δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις. Υπάρχουν αναφορές όμως σε έγγραφα του 13ου και 14ου αιώνα για το ‘ Χωρίων Καϊάφα’, μια περιοχή η οποία τοποθετείτε πλησίον της αρχαίας Κνωσσού.
Τελευταία αναφορά για το ‘Χωρίων Καϊάφα’ γίνεται σε έγγραφο του Τουρκικού Αρχείου το έτος 1671 και αφορά αγοραπωλησία αγρού.
Το ακρωτήρι όμως που έδεσε το πλοίο που τον μετέφερε, μαζί και ο φάρος που χτίστηκε αιώνες αργότερα, πήραν το όνομα του Αφορισμένου, του ανθρώπου που σταύρωσε τον Χριστό.
Από τότε η θάλασσα στο σημείο εκείνο δεν ηρεμεί ποτέ. Μάλιστα, πολλοί ναυτικοί οδηγοί του 19ου αιώνα, πρότειναν στους καπετάνιους να πλέουν τουλάχιστον ένα μίλι μακριά από το ακρωτήρι.

Μύθοι και Θρύλοι της Κρήτης
Από το amfipolinews