Μια συντροφιά προσκυνητών μας αφηγήθηκε, το έτος, 1970, ένα μεγάλο θαύμα που έγινε στην Γερμανία, όπου εργάζονταν. Ταξίδευε με την υπερταχεία αμαξοστοιχία μια ελληνίδα μαζί με το άρρωστο παιδάκι της.
Επειδή το βρέφος ήταν ανήσυχο, η μητέρα του, κρατώντας το στην αγκαλιά της, του έκανε βόλτες μέσα στο τρένο. Σε μια στιγμή που βρισκόταν στο σημείο ανάμεσα σε δύο βαγόνια, ζαλίστηκε και έπεσε κάτω ενώ
-δυστυχία της!- το μωρό γλίστρισε ανάμεσα από κάποιο μικρό κενό και βρέθηκε στις σιδηροτροχιές!
Έξαλλη η μητέρα και οι συνταξιδιώτες που βρίσκονταν κοντά της, τράβηξαν το σήμα κινδύνου, αλλ’ ώσπου να σταματήσει η υπερταχεία πέρασαν απ’ το σημείο που είχε πέσει το μωρό όλα τα βαγόνια (και δεν ήταν λίγα).
Με σφιγμένη καρδιά γύρισαν πίσω, όταν σταμάτησε η αμαξοστοιχία, μερικοί άνδρες για να μαζέψουν έστω ίχνη από το σωματάκι του μωρού, που το θεωρούσαν πολτοποιημένο.
Φαντασθείτε όμως την έκπληξη τους όταν διέκριναν από κάποια απόσταση το παιδάκι να κάθεται ανάμεσα στις ράγες του τρένου, χωρίς την παραμικρή αμυχή και να παίζει σαν να μην είχε συμβεί τίποτε!
Όταν η μητέρα το πήρε με συγκίνηση στην αγκαλιά της, δεν εύρισκε λόγια να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στο Θεό. Επιστρέφοντας στην αμαξοστοιχία ειδοποίησαν τον οδηγό να συνεχίσει το ταξίδι του.
Μόλις εκείνος πληροφορήθηκε τη διάσωση του παιδιού, απέδωσε το γεγονός σε θεϊκή επέμβαση και ζήτησε να δουν τι ιερό έφερε πάνω του που το φύλαξε από βέβαιο θάνατο.
Όταν ρώτησαν τη μητέρα του μωρού, τους έδειξε ένα φυλαχτό από τη θαυματουργή Παναγία Εικοσιφοίνισσα, στην οποία όλοι απέδωσαν το αναμφίβολο θαύμα που είδαν.
Από το βιβλίο “Θαύματα Παναγίας Εικοσιφοινίσσης”, των εκδόσεων Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης, Δράμα 1982.
Από το pemptousia
Επειδή το βρέφος ήταν ανήσυχο, η μητέρα του, κρατώντας το στην αγκαλιά της, του έκανε βόλτες μέσα στο τρένο. Σε μια στιγμή που βρισκόταν στο σημείο ανάμεσα σε δύο βαγόνια, ζαλίστηκε και έπεσε κάτω ενώ
-δυστυχία της!- το μωρό γλίστρισε ανάμεσα από κάποιο μικρό κενό και βρέθηκε στις σιδηροτροχιές!
Έξαλλη η μητέρα και οι συνταξιδιώτες που βρίσκονταν κοντά της, τράβηξαν το σήμα κινδύνου, αλλ’ ώσπου να σταματήσει η υπερταχεία πέρασαν απ’ το σημείο που είχε πέσει το μωρό όλα τα βαγόνια (και δεν ήταν λίγα).
Με σφιγμένη καρδιά γύρισαν πίσω, όταν σταμάτησε η αμαξοστοιχία, μερικοί άνδρες για να μαζέψουν έστω ίχνη από το σωματάκι του μωρού, που το θεωρούσαν πολτοποιημένο.
Φαντασθείτε όμως την έκπληξη τους όταν διέκριναν από κάποια απόσταση το παιδάκι να κάθεται ανάμεσα στις ράγες του τρένου, χωρίς την παραμικρή αμυχή και να παίζει σαν να μην είχε συμβεί τίποτε!
Όταν η μητέρα το πήρε με συγκίνηση στην αγκαλιά της, δεν εύρισκε λόγια να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της στο Θεό. Επιστρέφοντας στην αμαξοστοιχία ειδοποίησαν τον οδηγό να συνεχίσει το ταξίδι του.
Μόλις εκείνος πληροφορήθηκε τη διάσωση του παιδιού, απέδωσε το γεγονός σε θεϊκή επέμβαση και ζήτησε να δουν τι ιερό έφερε πάνω του που το φύλαξε από βέβαιο θάνατο.
Όταν ρώτησαν τη μητέρα του μωρού, τους έδειξε ένα φυλαχτό από τη θαυματουργή Παναγία Εικοσιφοίνισσα, στην οποία όλοι απέδωσαν το αναμφίβολο θαύμα που είδαν.
Από το βιβλίο “Θαύματα Παναγίας Εικοσιφοινίσσης”, των εκδόσεων Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης, Δράμα 1982.
Από το pemptousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου