Από τη Ρώμη του Νέρωνα στην Αθήνα του Κολωνακίου!.

Σαν σήμερα, 18 Ιουλίου 64 μ.Χ., η μεγάλη φωτιά στη Ρώμη καταστρέφει τα δύο τρίτα της πόλης. Ο εμπρηστής αυτοκράτορας Νέρων, μπροστά στη γενική κατακραυγή, διαδίδει ότι οι χριστιανοί είναι υπαίτιοι και ξεκινά τους διωγμούς εναντίον τους!.. Τότε οι διωγμοί είχαν στόχο τους χριστιανούς!.. Σήμερα οι «διωγμοί», σε πνευματικό επίπεδο, έχουν στόχο όλους τους ανθρώπους (χριστιανούς και μη). Όπιο του λαού δεν είναι πλέον η θρησκεία, αλλά η …
πανηδονιστική φιλοσοφία!

ΔΕΝ ΘΑ θέλαμε να μπούμε πάλι στη διαδικασία και να μιλήσουμε εκ νέου για τον Νέρωνα και το πόσο ήταν ή δεν ήταν «εραστής του ελληνικού πολιτισμού», αλλά πολλές φορές η επικαιρότητα μάς θυμίζει πολλά γεγονότα, αφού, όπως αποκαλύπτει ο Κυριάκος Σιμόπουλος στα βιβλία του «Η λεηλασία και η καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων» και «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια» (7η Έκδοση), δεν νομίζουμε ότι έχουμε να κάνουμε και με τόσο … φλογερούς φιλέλληνες, με δεδομένο το γεγονός ότι «οι Έλληνες θεοποιούν τους τυράννους τους», όπως λέει ο εν λόγω συγγραφέας σε ειδικό κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου του (σελ. 88), ενώ στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο δίνει τον τίτλο: «Ρωμαίοι δυνάστες βαφτίζονται φιλέλληνες» (σελ. 96)!..
Μάλιστα, θέλοντας να στηλιτεύσει τον δήθεν φιλελληνισμό του Νέρωνα ή την ξενοκρατία των Ρωμαίων και το πάθος τους να συρρικνώνουν ή να ευτελίζουν τον Ελληνισμό και τις αξίες του γράφει:
«Μέγιστος των Ρωμαίων φιλελλήνων ο Νέρων, σύμφωνα με αναρίθμητα ψηφίσματα που κοσμούσαν τις ελληνικές πόλεις. Φιλέλλην και ελευθερωτής. Γιατί παραχώρησε ελευθερία στην Ελλάδα για δεύτερη φορά μέσα σε δυόμισι αιώνες, όπως γράφουν πανηγυρίζοντες οι Έλληνες συγγραφείς της ρωμαιοκρατίας. Και στις δύο περιπτώσεις η «απελευθέρωση» ανακοινώθηκε στα Ίσθμια μπροστά στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για τους αγώνες.
Η νερώνεια ελευθερία του 68 μ.Χ. ήταν πανομοιότυπη με την ελευθερία που είχε ο Τίτος Φλαμιάνος το 196 π.Χ. δηλαδή ελευθερία χωρίς περιεχόμενο για τους Έλληνες. Η πρώτη απατηλή, η δεύτερη για το θεαθήναι. Η πρώτη ήταν πολιτική πράξη –εικονική αυτονομία με τοποτηρητή των Ρωμαίων την εγχώρια ολιγαρχία – ένας δόλιος χειρισμός. Η δεύτερη «απελευθέρωση» μια κούφια διακήρυξη, καρπός στιγμιαίων ψυχικών παρορμήσεων του μονάρχη, άπληστου για θριαμβικές επευφημίες και εύκολη δόξα, χρήσιμη μόνο για τη ρωμαιόφιλη ελληνική αριστοκρατία και την προπαγάνδα της. Τα εγχώρια όργανα της ρωμαϊκής εξουσίας έσπευσαν να αποθανατίσουν την αυτοκρατορική δωρεά –αντάλλαγμα η παραχώρηση της Σαρδηνίας στη σύγκλητο- με εγχάρακτα πανηγυρικά και δοξαστικά ψηφίσματα. Σε ψήφισμα λ.χ. ευγνωμοσύνης της θεσσαλικής Ακραιφίας ο Νέρων αποκαλείται «πατήρ της πατρίδος, νέος Ήλιος (σημείωση Άγγελου Σακκέτου: και με κεφαλαίο το όνομα Ήλιος) επιλάμψας τοις Έλλησιν … μέγιστος φιλέλλην γενόμενος… Ζευς Ελευθέριος»!..
Εκεί φθάσαμε!... Ακόμη και τους 12 θεούς, που πιστεύαμε, τους περιφρονούσαμε και θεοποιούσαμε ανθρώπους σαν τον … Νέρωνα!
Αλλά ο Κυριάκος Σιμόπουλος δεν σταματάει εδώ. Είναι πραγματικός καταπέλτης εναντίον του Νέρωνος:

«Για τον παρανοϊκό Νέρωνα –ένα κράμα διαστροφής και σαδιστικής αγριότητας – αλλά και ένθερμο λάτρη της ελληνικής τέχνης και του ελληνικού βίου, ο ελληνικός χώρος των μύθων και των πολιτιστικών εκλάμψεων αποτελούσε ιδανικό σκηνικό για την ικανοποίηση του ιδιότυπου ψυχισμού του (…)
»Και όχι μόνο στην Ολυμπία. Οι Έλληνες τον ανακήρυξαν παντονίκη στα Ίσθμια, στα Νέμεα και στα Πύθια προσφέροντάς του όλους τους στεφάνους. Πρώτος σε όλους τους αγώνες. Καταδικάζονταν σε βαριές ποινές όσοι απέφευγαν να παρακολουθήσουν αγώνες ή όσοι δεν χειροκροτούσαν ή γελούσαν με το οικτρό θέαμα. Τιμωρίες και σε όσους δεν θυσίαζαν στους βωμούς για να θριαμβεύσει ο Νέρων, όπως μας πληροφορεί ο Δίων ο Κάσσιος για να αναδειχτεί το κάλλος της φωνής του.

»Κι ενώ παραχωρούσε «ελευθερία» στην Αχαΐα συνέχιζε τη σφαγή – «παμπληθείς δε εφόνευσεν άνδρας, και παίδας». Έκτακτοι αγγελιοφόροι του κατέφθαναν στην Ελλάδα με την εντολή σκοτώστε τον τάδε – «τόνδε αποκτενείν» - και επέστρεφαν στη Ρώμη με το μακάβριο μήνυμα «όδε τέθνηκε», αυτός πάει…


» Αφού αγωνίστηκε στην Ολυμπία και νίκησε ο «μέγιστος φιλέλλην» Νέρων φρόντισε να μεταφέρει στη Ρώμη τα αγάλματα του ιερού. Και όχι μόνο από την Ολυμπία. Σαρωτικές διαστάσεις πήραν οι αρπαγές καλλιτεχνημάτων από τους Δελφούς. Γύρω στα πεντακόσια χάλκινα αγάλματα, μ’ όλο που το ιερατείο υποδέχτηκε τον αυτοκράτορα ταυτίζοντάς τον με τον Ηρακλή…» (Κυριάκος Σιμόπουλος: «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια», Εβδόμη Έκδοση, σελ. 103-105).
Δυστυχώς εκεί φθάνουν γενικά οι διωγμοί, όπως του Νέρωνα εναντίον των χριστιανών, μεταξύ των οποίων, ασφαλώς, και χιλιάδων Ελλήνων. Μόνο που τότε οι διωγμοί είχαν στόχο μόνο τους χριστιανούς!..
Σήμερα οι «διωγμοί» έχουν στόχο όλους τους ανθρώπους (χριστιανούς και μη). Όπιο του λαού δεν είναι πλέον η θρησκεία, αλλά η … πανηδονιστική φιλοσοφία!
Το είδαμε άλλωστε στην τελευταία ορκωμοσία των βουλευτών στη Βουλή, όπου τα καταστήματα του Κολωνακίου στέναξαν κυριολεκτικά από τον συνωστισμό πολλών κυριών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που ψώνισαν υπέρ πολυτελή φορέματα, για να επιδειχθούν μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης! Και ο νοών νοείτω!..

Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

Follow @tinios